มรดกอีสาน... ผญ๋า+นิทานก้อม

[น้าเสก คนเดิม]

ยก...

สอย ๆ ๆ พี่น้องฟังสอย...

น้ำท่วมข้าวเห็นปลายพอวีวี่...บาดว่าน้ำท่วม.....ซี..ปลาเข็งแตกซวด ๆ  ๆ  ...อั่นนี้กะสอย

[พรานปลาแดกบอง(นวย นาวัง)]

หอยเน่า อิอิ

[น้าเสก คนเดิม]

สอย ๆ ๆ พี่น้องฟังสอย..

นกแต๊ดแต้บินข่วมปลายอ้อย...หอยหน่วยน้อย ๆ กะมีกลิ่นเหม็น...ฮิ้ว..อั่นนี่กะสอย

[somsakbck]

เหม็นเบิด บ่ว่าน้อยว่าใหญ่....

[somsakbck]

หล่านางเอ้ย....

                อ้ายอยากถามข่าวเถิงกกโกส้ม  กกหมากยมเฮาเคยลอด  มีผู้บักหง่าชัน มีผู้ฟันหง่าเนิ้ง ตายเฟื้องเคิ่งลำ แล้วบ่......


ถามข่าว....

[น้าเสก คนเดิม]

พี่น้องเอย..

สิ่งสะอาดหมดจดเลิศล้ำ   กะคือธรรมพระเจ้ากล่าว
ใจสิขาวดั่งฝ้าย  บ่มีได้หม่นหมอง
ปฏิบัติตนให้ถืกต้อง  ตามครรลองที่ประเสริฐ
เฮาสิเลิศทุกด้าน   มัวหมองนั่นแม่นบ่มี.....เด้อพี่น้อง

[น้าเสก คนเดิม]

พี่น้องเอย..

แสนสิดีใจล้น...มีผู้คนมาเวียนแว่
มานั่งแป๋อยู่หน้าฮ้าน...มาฟังเพิ่นต้านต่อผญา
พระพิรุณหล่นจากฟ้า....ตกลงมาให้ิดินซุ่ม
มากวมกุ้มกอป่าหญ้า...พฤกษาซาติซุ่มขจี
มิตรไมตรีน้ำใจล้น....ไหลมาโฮมดั่งสายฝน
นี้น้อคนลูกอีสาน....ถึงกันดารแค่เพียงน้ำ
ตามไฮ่นาหนองห้วย....ฝูงงัวควายอึดน้ำแซ่
แต่ธาราไหลหลั่งล้น....จนโฮมโห่งโท่งอุรา...พี่น้อง

[somsakbck]

บ๊ะ...ผญาท่านเสกมื้อนี่คือไหลคล่องบ่ติดขัดแท้น้อ....

ฝนคือสิตกดีเนาะท่านทางเมืองแปะ..ถึงเวลาเฮ็ดนาอีหลีจักเทื่อหล่ะเนาะบาดนี่...

พี่น้องเอ้ย...

                  ตกว่าลงลายม้วนบ่เป็นบุงกะสิให้เป็นกระต้า  คันบ่เป็นกระซ้าพายคล้องสิเป็นข้องใส่ปลา
                  คันบ่เป็นคือไฮ่นาสิให้เป็นเหล่าแย้  คันบ่เป็นอันได๋แท้สิให้เป็นลกไก่  คันบ่ได้แท้ๆสิยอม้วนเข้าใส่ไห.....


เฮ็ดอีหยังกะยาก...เดี๊ยะ..ยากหลายสิยัดใส่ไหปลาแดกคือสหายตุ๊ว่าซะเลย......ฮา

[น้าเสก คนเดิม]

ตกพอกระเทินนี่แหละ...น้ำห้วยกะบ่มี...น้ำในนาบ่ต้องถาม...หม่องไหนนาลุ่มกะพอได้...หม่องใด๋นาโคก...บ่ต้องถาม...ข้าวตายคานา...ผมว่าสิเขียนป้าย "ห้ามสูบบุหรี่บริเวณนี้" ไปติดไว้อยู่...

มื้อก่อนฟังวิทยุเผิ่นว่ามีเครื่องบินเฮ็ดฝนเทียมมาสแตนบายที่โคราชสำหรับทำฝนเทียมโคราช,บุรีรัมย์,สุรินทร์,ศรีษะเกษ....จำนวน 1 ลำ พร้อมกับบอกเบอร์โทร...ผมจื่อบ่ได้  บอกว่าคั่นหม่องใด๋แล้งให้โทรไปบอกเลย..พะนะ  มันล่ะบ่ฮู้บ้อว่า...มันแล้งเหมิดจังหวัด

[somsakbck]

หล่านางเอ้ย....

                  อ้ายนี่คิดฮอดน้องนอนกองน้ำตาหลั่ง  คันแม่นพังจั๊งส่างโลกเพม้างตั้งแต่โดน..แล้วนาง

[น้าเสก คนเดิม]

ยก...ยก...ยก

[somsakbck]

พี่น้องเอ้ย...

                 บวยบ่มีด้ามสิเสียทรงทั้งวาด  เขาสิเอิ้นโป๋หมากพร้าวบ่มีเอิ้นว่าบวย
                 จองบ่มีด้ามสิเป็นบ่วงตักแกง  บุงบ่มีสายสิเป็นทอยาฮ้าง


นกไม่มีขน คนไม่มีเพื่อน บินสูงไม่ได้....

[น้าเสก คนเดิม]

หล่านางเอย..

นางบ่สงสารอ้าย...ปล่อยให้ดายแล้งเปล่า
นกกะเจ่าได้แต่เฝ้า...หนองน้อยได้แต่คอย
อ้ายนี้เปรียบคือนกจิบจ้อย...หงอยคอนคอยข้าวแก่
บินมาชมดอกข้าวหอม.....แต่ละยามคราวน้อย

นางบ่กลอยใจให้...จำหนีบ่ขออยู่
สิขอพลัดพรากชู้....หนูสิห่างไกลแมว
แหลวสิไกลไก่น้อย...ใจคนคอยสิจำห่าง
แสนสิหน่ายหมองเนื้อ....เหลือใจอ้ายจั่งได้จ่ม...ซั่นแหล๋ว..นางเอย 

[.บ่าวฮ้าง.]

"อีหล่าเอ๊ย.....เจ้าผู้นมโอ้นโต้น   บัดขึ่นโพนเจ้าอย่าแล่น  บัดห่าคาดลาดล้ม  นมโต้นสิฟาดโพน  ดัง........เบิ้ม"
 

เฒ่าสองเฒ่า คุยกันอ่อมแอ่มๆ ยุสองคนน้อครับ..

[น้าเสก คนเดิม]

มีอยู่สองเถ่า....โอ้น้อ

หล่านางเอย...

ว่าแมนเซี้ยซาติส้ม...หล่นลงกะส้มอยู่
ว่าแมนเซี้ยซาติไม้..เคียอ้อมกะสิดัน
ว่าแมนได้ฮักแล้ว..แนวมากั้นกะบ่อยู่..ดอกนาง
คั่นว่าใจประสงค์แล้ว...หนองห้วยกะบ่สน...ซั่นแหล๋วนางเอย...