ทานอาหารเสร็จ ลุงเค้าถามว่าอยากดูหิ่งห้อยไหม เดี๋ยวพาเดินไปดู
หน่อยก็ถามว่า"ไม่ต้องลงเรือเหรอคะ" ลุงเค้าว่าที่นี่มีแบบเดินดูด้วย โอเค....น่าสนใจมากค่ะ
มันเป็นพื้นที่ของชาวบ้านในกลุ่มที่ทำไว้สำหรับคนที่กลัวการเดินทางทางน้ำค่ะ แต่หน่อยว่ามันสะดวก ใกล้ ไปง่าย
ลุงเค้าบอกว่าก่อนหน้าที่หน่อยจะมาถึงมีพายุลมแรงมาก หิ่งห้อยอาจจะมีน้อย ซึ่งก็จริงค่ะ ปกติมันจะเกาะตามต้นมะพร้าว ตรงใต้ใบ พอลมแรง มันก็ปีกหักตกลงมาตายเกลื่อนตลิ่งเลย แต่ว่ายังมีแสง เพราะเห็นได้ตรงทางเดินเลย เยอะมาก แต่ที่ยังบินอยู่ก็มีให้เห็นบ้าง
ถามว่าผิดหวังไหม ไม่ผิดหวังค่ะ มันมีหิ่งห้อยจริงๆ แต่เพราะธรรมชาติมันไม่สามารถห้ามได้ ลุงเค้าก็บ่นเสียดาย เพราะมันตกลงมาตายเยอะเลย (ลุงจรูญนำทางให้ด้วย)
บอกกับตัวเองไว้ว่า โอกาสหน้าจะมาใหม่...
จากนั้นก็ไปนั่งคุยกับลุงเค้าเรื่องโฮมสเตย์นี่ล่ะ จนถึงเกือบสามทุ่มถึงกลับไปอาบน้ำนอน
หลับสบายมากค่ะ ฟังเสียงจิ้งหรีด เสียงกบ เสียงเขียด เหมือนอยู่บ้านเลย....ชอบๆ
