marst_007
Jr. Member
คะแนน 2
ออฟไลน์
กระทู้: 72
|
|
« ตอบ #30 เมื่อ: มิถุนายน 03, 2008, 09:00:52 PM » |
|
คืนหนึง ผมไปเฝ้าหน้าบ้านผู้ต้องสงสัย ผมซุ่มอยู่ ที่พุ่มไม้หน้าประตูรั้วบ้าน ผมกำลังจะเคลื่อนตัว เพื่อย้ายจุดซุ่มทันใดนั้นเอง มีคนออกมาจากประตูรั้วอย่างรวดเร็ว ผมตกใจจีงกระโดด ถอยหลัง ชายคนนั้น ชักปืนด้วยความรวดเร็วแล้ว ยิงใส่ผม 2 นัด ปืนนั้นผมไม่รู้ว่าเป็นปืนอะไรแต่คิดว่าน่าจะเป็นแบบออตโต้และยิงในลักษณะดับเบิ้ล เข้าที่ชายโคลงซ้าย บริเวณ หัวใจ ผมรู้สึกชา และปวดนึบๆ บริเวณนั้น ความแรงของกระสุนทำให้ผมล้มลง ชายคนนั้นเข้ามามองดูหน้าผม พอ ผมเห็นหน้าคนที่ยิงผมชัด เค้าหัวล้านมีตากลมโตมีหนวด ผิวเป็นสีน้ำเงิน เฮ้ย ....... ผมตกใจตื่น ....... เมื่อตั้งสติได้ ก็รู้ว่า มันเป็น โดเรม่อน ............. กรั๊กๆๆๆๆ ........... ขำๆ นะครับ อย่าซีเรียส ......
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
pol2373
Full Member
คะแนน 7
ออฟไลน์
กระทู้: 116
|
|
« ตอบ #31 เมื่อ: มิถุนายน 03, 2008, 09:08:28 PM » |
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
สี่สิบเอ็ด
Newbie
คะแนน 1
ออฟไลน์
กระทู้: 14
|
|
« ตอบ #32 เมื่อ: มิถุนายน 03, 2008, 09:19:42 PM » |
|
ต่อครับ ผมก็หาเศษผ้าขี้ริ้วมาหนึ่งผืน แล้วก็นั่งเก้าอี้นุ่งผ้าเช็ดตัว วางปืนหันปากกระบอกปืนบนตักหันไปทางขาซ้าย เอาเศษผ้าถูไปมาซัก 2 รอบ ตูม! ผ้าเช็ดตัวทะลุกระจายเป็นรูเบ้อเร่อ ตอนนั้นรู้สึกหน้ามืดมาก อาจเป็นเพราะความตกใจ พอตั้งสติได้ให้น้องชายไปตามลุงเขยที่อยู่ถัดไปอีกซอยพาไปหาหมอ ความรู้สึกเจ็บไม่มีเลยครับ เลือดก็ไม่ออก พอลุงมารับผมเดินไปขึ้นรถเหมือนไม่มีอะไรเกิดขี้น ทำให้นึกถึงในหนังเลยครับที่พระเอกโดนยิงที่ขายังวิ่งได้เป็นกิโลมันเป็นอย่างนั้นจริง ๆ ครับ พอถึงโรงพยาบาลผมก็เดินไปห้องฉุกเฉินเอง พอทำแผลเสร็จ ก็เดินไปห้องพิเศษเอง พอตอนเช้าเท่านั้นแหละครับ ปวดอย่าบอกใคร บาดแผลคือมีรูสองรูอยู่บนขาซ้ายผม รูเข้ามีรอยไหม้นิดหน่อย รูออกไม่มี สองรูมีขนาดเท่า ๆ กัน เป็นเนื้อที่เป็นลึกประมาณรูละเกือบ 2 เซนฯ วิธีการรักษา ประมาณ 4 โมงเย็นของทุกวัน พยาบาลแสนสวยมั่ง ไม่สวยมั่ง จะมาพร้อมกับอุปกรณ์ทำความสะอาดแผลประมาณว่าไม้เสียบลูกชิ้นปลายพันด้วยสำลีชุบทิงเจอร์ แล้วแม่คุณก็คว้านลงไปในรูสองรูนั้นประมาณรูละครึ่งนาทีเห็นจะได้ แสบโคตร จนไม่อยากบอกใคร ผมยังจำช่วงเวลานั้นได้ดี ใกล้ 4 โมงเย็นเมื่อไหร่ ผมจะรู้สึกหนาวทุกที ผมโดนแบบนี้ประมาณเดือนครึ่งครับ เนื้อก็ค่อย ๆ เต็มขึ้นมาครับ แต่ทุกวันนี้ยังมีแผลเป็นให้เป็นอุทาหรณ์อยู่ครับ
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
-Joke-
Vive la liberté de parole et d'opinion!
ชาว อวป.
Hero Member
คะแนน -459
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 4225
^_^
|
|
« ตอบ #33 เมื่อ: มิถุนายน 03, 2008, 09:23:22 PM » |
|
ต่อครับ ผมก็หาเศษผ้าขี้ริ้วมาหนึ่งผืน แล้วก็นั่งเก้าอี้นุ่งผ้าเช็ดตัว วางปืนหันปากกระบอกปืนบนตักหันไปทางขาซ้าย เอาเศษผ้าถูไปมาซัก 2 รอบ ตูม! ผ้าเช็ดตัวทะลุกระจายเป็นรูเบ้อเร่อ ตอนนั้นรู้สึกหน้ามืดมาก อาจเป็นเพราะความตกใจ พอตั้งสติได้ให้น้องชายไปตามลุงเขยที่อยู่ถัดไปอีกซอยพาไปหาหมอ ความรู้สึกเจ็บไม่มีเลยครับ เลือดก็ไม่ออก พอลุงมารับผมเดินไปขึ้นรถเหมือนไม่มีอะไรเกิดขี้น ทำให้นึกถึงในหนังเลยครับที่พระเอกโดนยิงที่ขายังวิ่งได้เป็นกิโลมันเป็นอย่างนั้นจริง ๆ ครับ พอถึงโรงพยาบาลผมก็เดินไปห้องฉุกเฉินเอง พอทำแผลเสร็จ ก็เดินไปห้องพิเศษเอง พอตอนเช้าเท่านั้นแหละครับ ปวดอย่าบอกใคร บาดแผลคือมีรูสองรูอยู่บนขาซ้ายผม รูเข้ามีรอยไหม้นิดหน่อย รูออกไม่มี สองรูมีขนาดเท่า ๆ กัน เป็นเนื้อที่เป็นลึกประมาณรูละเกือบ 2 เซนฯ วิธีการรักษา ประมาณ 4 โมงเย็นของทุกวัน พยาบาลแสนสวยมั่ง ไม่สวยมั่ง จะมาพร้อมกับอุปกรณ์ทำความสะอาดแผลประมาณว่าไม้เสียบลูกชิ้นปลายพันด้วยสำลีชุบทิงเจอร์ แล้วแม่คุณก็คว้านลงไปในรูสองรูนั้นประมาณรูละครึ่งนาทีเห็นจะได้ แสบโคตร จนไม่อยากบอกใคร ผมยังจำช่วงเวลานั้นได้ดี ใกล้ 4 โมงเย็นเมื่อไหร่ ผมจะรู้สึกหนาวทุกที ผมโดนแบบนี้ประมาณเดือนครึ่งครับ เนื้อก็ค่อย ๆ เต็มขึ้นมาครับ แต่ทุกวันนี้ยังมีแผลเป็นให้เป็นอุทาหรณ์อยู่ครับ
โอยดีครับ ที่มันไม่ไปโดนเส้นเลือดใหญ่ ตอนที่มีการจี้เครื่องบินมาลงที่ไทย หน หน่วยคอมมานโดของอินโดฯ โดนเข้าที่ขา และเสียชีวิตเพราะเสียเลือดมากครับ
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
A la volonté du peuple Et à la santé du progrès, Remplis ton cœur d'un vin rebelle Et à demain, ami fidèle. Nous voulons faire la lumière Malgré le masque de la nuit Pour illuminer notre terre Et changer la vie.
|
|
|
Bowvy
ชาว อวป.
Jr. Member
คะแนน 4
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 26
|
|
« ตอบ #34 เมื่อ: มิถุนายน 03, 2008, 09:51:38 PM » |
|
คืนหนึง ผมไปเฝ้าหน้าบ้านผู้ต้องสงสัย ผมซุ่มอยู่ ที่พุ่มไม้หน้าประตูรั้วบ้าน ผมกำลังจะเคลื่อนตัว เพื่อย้ายจุดซุ่มทันใดนั้นเอง มีคนออกมาจากประตูรั้วอย่างรวดเร็ว ผมตกใจจีงกระโดด ถอยหลัง ชายคนนั้น ชักปืนด้วยความรวดเร็วแล้ว ยิงใส่ผม 2 นัด ปืนนั้นผมไม่รู้ว่าเป็นปืนอะไรแต่คิดว่าน่าจะเป็นแบบออตโต้และยิงในลักษณะดับเบิ้ล เข้าที่ชายโคลงซ้าย บริเวณ หัวใจ ผมรู้สึกชา และปวดนึบๆ บริเวณนั้น ความแรงของกระสุนทำให้ผมล้มลง ชายคนนั้นเข้ามามองดูหน้าผม พอ ผมเห็นหน้าคนที่ยิงผมชัด เค้าหัวล้านมีตากลมโตมีหนวด ผิวเป็นสีน้ำเงิน เฮ้ย ....... ผมตกใจตื่น ....... เมื่อตั้งสติได้ ก็รู้ว่า มันเป็น โดเรม่อน ............. กรั๊กๆๆๆๆ ........... ขำๆ นะครับ อย่าซีเรียส ......
โห..... ทำกันได้ กำลังอ่านเพลินๆ เกือบจะเชื่ออยู่แล้วเชียว
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
Bravo Team
Jr. Member
คะแนน 1
ออฟไลน์
กระทู้: 67
|
|
« ตอบ #35 เมื่อ: มิถุนายน 03, 2008, 09:53:51 PM » |
|
ต่อครับ ผมก็หาเศษผ้าขี้ริ้วมาหนึ่งผืน แล้วก็นั่งเก้าอี้นุ่งผ้าเช็ดตัว วางปืนหันปากกระบอกปืนบนตักหันไปทางขาซ้าย เอาเศษผ้าถูไปมาซัก 2 รอบ ตูม! ผ้าเช็ดตัวทะลุกระจายเป็นรูเบ้อเร่อ ตอนนั้นรู้สึกหน้ามืดมาก อาจเป็นเพราะความตกใจ พอตั้งสติได้ให้น้องชายไปตามลุงเขยที่อยู่ถัดไปอีกซอยพาไปหาหมอ ความรู้สึกเจ็บไม่มีเลยครับ เลือดก็ไม่ออก พอลุงมารับผมเดินไปขึ้นรถเหมือนไม่มีอะไรเกิดขี้น ทำให้นึกถึงในหนังเลยครับที่พระเอกโดนยิงที่ขายังวิ่งได้เป็นกิโลมันเป็นอย่างนั้นจริง ๆ ครับ พอถึงโรงพยาบาลผมก็เดินไปห้องฉุกเฉินเอง พอทำแผลเสร็จ ก็เดินไปห้องพิเศษเอง พอตอนเช้าเท่านั้นแหละครับ ปวดอย่าบอกใคร บาดแผลคือมีรูสองรูอยู่บนขาซ้ายผม รูเข้ามีรอยไหม้นิดหน่อย รูออกไม่มี สองรูมีขนาดเท่า ๆ กัน เป็นเนื้อที่เป็นลึกประมาณรูละเกือบ 2 เซนฯ วิธีการรักษา ประมาณ 4 โมงเย็นของทุกวัน พยาบาลแสนสวยมั่ง ไม่สวยมั่ง จะมาพร้อมกับอุปกรณ์ทำความสะอาดแผลประมาณว่าไม้เสียบลูกชิ้นปลายพันด้วยสำลีชุบทิงเจอร์ แล้วแม่คุณก็คว้านลงไปในรูสองรูนั้นประมาณรูละครึ่งนาทีเห็นจะได้ แสบโคตร จนไม่อยากบอกใคร ผมยังจำช่วงเวลานั้นได้ดี ใกล้ 4 โมงเย็นเมื่อไหร่ ผมจะรู้สึกหนาวทุกที ผมโดนแบบนี้ประมาณเดือนครึ่งครับ เนื้อก็ค่อย ๆ เต็มขึ้นมาครับ แต่ทุกวันนี้ยังมีแผลเป็นให้เป็นอุทาหรณ์อยู่ครับ
อ่านแล้วรู้เสียวแปล๊บ ๆ นึกภาพออกเลยครับ (ไม่อยากโดนเลย)
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
เทิดราชัน ทันสมัย พัฒนา ไม่ใช้ปืนปลอม ใช้แต่ปืนจริง กระสุนจริง
|
|
|
ปาล์มๆ...ซุ่มโป่ง
Hero Member
คะแนน 57
ออฟไลน์
กระทู้: 1891
ทำความดีเพื่อชาติ
|
|
« ตอบ #36 เมื่อ: มิถุนายน 03, 2008, 10:09:56 PM » |
|
ไม่อยากคิดครับว่าโดนแล้วจะมีความรู้สึกอย่างไร และก็ไม่อยากโดนด้วยครับ
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
Bird_2006
Full Member
คะแนน 7
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 179
|
|
« ตอบ #37 เมื่อ: มิถุนายน 03, 2008, 11:44:28 PM » |
|
ผมเคยโดนครับ สมัยอายุ 18 โดนลูกซองเบอร์ 12 จ่อยิงระยะประชิด เขม่าดินปืนติดรถผมเต็มเลย ผมขับรถกระบะ มีเพื่อนผมนั่งเบาะหน้าหนึ่งคน ในแค๊ปสองคน กำลำชิดซ้ายเพื่อตีวงจะกลับรถ ก็มีรถกระบะเหมือนกัน วิ่งมาประกบข้างๆ แล้วก็ตูมเลยครับ ดังมาก ตัวผมกระเด็นไปที่เบาะนั่งข้างคนขับเลยครับ แต่เท้ายังอยู่ที่คันเร่งนะครับ ผมก็เบรกทันทีเลย ก็รู้ว่าโดนยิง ตอนนั้นแสบๆร้อนๆ ผมก็เลยบอกเพื่อนผมที่นั่งข้างๆว่า มาขับรถแทนผมทีผมโดนยิง เพื่อนผมตอบกลับมาว่า กูก็โดน แล้วเพื่อนก็ถามผมกลับมาว่า มึงโดนด้วยเหรอเจ็บมั้ย ตอนนั้นผมไม่เจ็บ แต่เพื่อนผมมันนั่งตัวงออยู่ที่เบาะ ผมเลยถามว่าทนไหวไหม มันตอบว่าไหว ผมก็เลยโดดไปนั่งกับมัน เพื่อนผมอีกคนที่นั่งข้างหลังเลยโดดมาขับ ผมก็รีบขับไปโรงพยาบาล พอออกมาจากจุดเกิดเหตุประมาณ 200 เมตรเพื่อนผมก็นิ่งไปแล้ว พอไปถึงโรงบาล เพื่อนผมก็เข้าในห้องฉุกเฉิน ส่วนผมก็ยังเดินไหว ตอนนั้น เลือดไหลเต็มเลย โดน 3 นัดที่หลัง เป็นรูกลมๆ แต่ไม่ลึก สงสัยมันแค่เฉี่ยวๆครับ แต่ตอนแรกไม่กล้าขับรถ เพราะกลัวเหมือนในหนังที่โดนยิงแล้วขับรถไปได้นิดนึงก็ตาย ส่วนเพื่อนผม เสียชีวิตครับโดนเข้า 4 นัด ที่หน้าอก 3 ข้างลำตัว 1
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
นายต้นงิ้ว
ชาว อวป.
Hero Member
คะแนน 479
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 4867
|
|
« ตอบ #38 เมื่อ: มิถุนายน 03, 2008, 11:54:12 PM » |
|
เคยโดนครับ เคยเล่าในกระทู้เก่า ไม่กล้าเล่าอีกเดี๋ยวไม่เหมือนเดิมครับ รู้แต่ว่าตอนโดนไม่เจ็บแค่ชาๆ โดนฉีดยาตอนรักษาเจ็บกว่าเยอะเลยครับ
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
พิทักษ์ชาติ ศาสน์ กษัตริย์
|
|
|
ห ม า ย จั น ท ร์
ชาว อวป.
Hero Member
คะแนน 563
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 6222
|
|
« ตอบ #39 เมื่อ: มิถุนายน 03, 2008, 11:57:37 PM » |
|
หมัด รุ่น ๆ 11 ต่อ 2 ยังเจ็บเหลือหลาย
ลูกปืนแทรกเนื้อ ถ้าเลือกได้ขอไม่เจอดีกว่าครับ........
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
ต้นหนาว
CE KKU
ชาว อวป.
Hero Member
คะแนน 1397
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 9433
|
|
« ตอบ #40 เมื่อ: มิถุนายน 04, 2008, 12:06:36 AM » |
|
ผมว่าใครก็ไม่อยากเจอหรอกครับ และไม่อยากรู้ด้วยว่ามันจะรู้สึกอย่างไร
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
panphuk
Jr. Member
คะแนน 6
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 49
|
|
« ตอบ #41 เมื่อ: มิถุนายน 04, 2008, 12:13:27 AM » |
|
ผมเคยโดนครับ สมัยอายุ 18 โดนลูกซองเบอร์ 12 จ่อยิงระยะประชิด เขม่าดินปืนติดรถผมเต็มเลย ผมขับรถกระบะ มีเพื่อนผมนั่งเบาะหน้าหนึ่งคน ในแค๊ปสองคน กำลำชิดซ้ายเพื่อตีวงจะกลับรถ ก็มีรถกระบะเหมือนกัน วิ่งมาประกบข้างๆ แล้วก็ตูมเลยครับ ดังมาก ตัวผมกระเด็นไปที่เบาะนั่งข้างคนขับเลยครับ แต่เท้ายังอยู่ที่คันเร่งนะครับ ผมก็เบรกทันทีเลย ก็รู้ว่าโดนยิง ตอนนั้นแสบๆร้อนๆ ผมก็เลยบอกเพื่อนผมที่นั่งข้างๆว่า มาขับรถแทนผมทีผมโดนยิง เพื่อนผมตอบกลับมาว่า กูก็โดน แล้วเพื่อนก็ถามผมกลับมาว่า มึงโดนด้วยเหรอเจ็บมั้ย ตอนนั้นผมไม่เจ็บ แต่เพื่อนผมมันนั่งตัวงออยู่ที่เบาะ ผมเลยถามว่าทนไหวไหม มันตอบว่าไหว ผมก็เลยโดดไปนั่งกับมัน เพื่อนผมอีกคนที่นั่งข้างหลังเลยโดดมาขับ ผมก็รีบขับไปโรงพยาบาล พอออกมาจากจุดเกิดเหตุประมาณ 200 เมตรเพื่อนผมก็นิ่งไปแล้ว พอไปถึงโรงบาล เพื่อนผมก็เข้าในห้องฉุกเฉิน ส่วนผมก็ยังเดินไหว ตอนนั้น เลือดไหลเต็มเลย โดน 3 นัดที่หลัง เป็นรูกลมๆ แต่ไม่ลึก สงสัยมันแค่เฉี่ยวๆครับ แต่ตอนแรกไม่กล้าขับรถ เพราะกลัวเหมือนในหนังที่โดนยิงแล้วขับรถไปได้นิดนึงก็ตาย ส่วนเพื่อนผม เสียชีวิตครับโดนเข้า 4 นัด ที่หน้าอก 3 ข้างลำตัว 1
สำหรับเพื่อนเสียใจด้วยครับพี่
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
Ro@d - รักในหลวง
รักเธอ.. ประเทศไทย
ชาว อวป.
Hero Member
คะแนน 4088
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 20186
1 คัน 1 ชีวิตที่อิสระ มี G23 กาแฟอีก 1 เป็นเพื่อน
|
|
« ตอบ #42 เมื่อ: มิถุนายน 04, 2008, 12:51:03 AM » |
|
กระสุนที่วิ่งผ่านร่างกาย รู้สึกได้ในครั้งแรก คือชา ไม่ใช่เจ็บปวด อย่างที่เข้า่ใจกันครับ แผลจากกระสุนปืนจะเป็นแผลที่สะอาด .. ที่เห็นหน้าถอดสี นั้น ไม่ใช่เพราะความเจ็บปวด
อาจ่เกิดเพราะความตกใจที่เห็นเลือด และกลัวที่จะตาย กัน เมื่อสามารถ ช่วยยื้อชีวิตให้รอดแล้ว นั่นแหละครับ จึงจะเริ่มปวดอีก แต่ไม่เจ็บ จะต้องฉีดยาแก้อักเสบ ๓ เข็มทุก ๔ ชม. ที่สะโพก เสียว ปวดกว่าถูกยิงครับ อาการเจ็บ จะเกิดมากก็ตอน เย็บแผล ที่ไม่ฉีดยาชา และตอนถอดไหม
ผมโดน หัวกระสุน ๕.๕๖ ไม่ M ๑๖ ก็ HK ๓๓ ถูกจัง จัง และทั้งเฉี่ยว ๗ นัด แต่ไม่โดยอวัยวะสำคัญ ทะลุฝ่าเท้า เนื้อขณะที่กำลังสมาน เส้นผ่าศูนย์กลางราว ๒ ซม. เหมือนหมูบะช่อ เอานิ้วจิ้ม จะเจ็บเหลือขนาด ที่ต้นขา ขวา เนื้อถูกผ่าแบะออก เห็นชั้นเนื้อ ชั้นไขมันขาวอมเหลือง อย่างหมูสามชั้น
ปัจจุบันเศษตะกั่วที่แตกเป็นชิ้นเล็ก ฝังอยู่ต้นแขนซ้าย หลายสิบแห่ง เวลานวดแผนโบราณ จะต้องบอกหมอให้ข้ามจุดนี้ไป และมีอยู่ชิ้นหนึ่ง ขนาด ๓ x ๕ มิล แปะติดกระดูกซี่โครง ตรงตำแหน่งหัวใจ พอดี หัวกระสุนนัดหนึ่งเฉี่ยวทัดดอกไม้ เหนือหูซ้าย เย็บ ๒-๓ เข็ม พาดผ่านโหนกแก้ม เป็นรอยเหมือนเอาเหล็กเผาไฟมาแนบ บาดแผลตรงนี้ เวลาคิดอะไร มาก มาก จะรู้สึกปวด ศีรษะ
และมีอีกนัด กระดอนเข้ามาฝังอยู่หลังต้นขาซ้าย และถูกผ่าออกไปแล้ว ขอบอกเล่า เพียงเท่านี้นะครับ จากเหตุการณ์ ใด ค้นอ่านเอานะ ครับ
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
rockguns
บุคคลทั่วไป
|
|
« ตอบ #43 เมื่อ: มิถุนายน 04, 2008, 12:57:19 AM » |
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
นายต้นงิ้ว
ชาว อวป.
Hero Member
คะแนน 479
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 4867
|
|
« ตอบ #44 เมื่อ: มิถุนายน 04, 2008, 01:19:09 AM » |
|
กระสุนที่วิ่งผ่านร่างกาย รู้สึกได้ในครั้งแรก คือชา ไม่ใช่เจ็บปวด อย่างที่เข้า่ใจกันครับ แผลจากกระสุนปืนจะเป็นแผลที่สะอาด .. ที่เห็นหน้าถอดสี นั้น ไม่ใช่เพราะความเจ็บปวด
อาจ่เกิดเพราะความตกใจที่เห็นเลือด และกลัวที่จะตาย กัน เมื่อสามารถ ช่วยยื้อชีวิตให้รอดแล้ว นั่นแหละครับ จึงจะเริ่มปวดอีก แต่ไม่เจ็บ จะต้องฉีดยาแก้อักเสบ ๓ เข็มทุก ๔ ชม. ที่สะโพก เสียว ปวดกว่าถูกยิงครับ อาการเจ็บ จะเกิดมากก็ตอน เย็บแผล ที่ไม่ฉีดยาชา และตอนถอดไหม
ยืนยันคำพูดพี่ครับ ผมโดนทะลุเท้ากระดูกแตก แต่โดนฉีดยาน้ำตาร่วงเลย แขนสองข้างโดนทุกเส้นจนเดินยาไม่ได้แล้วถึงฉีดทางสายน้ำเกลือ ตัวยาฉีดเข้าเส้นจะเย็นก่อนแล้วค่อยๆเจ็บๆแสบๆ แทบอยากจะถีบคนฉีดให้กระเด็นเลย ทรมานมากๆ รอบต่อมาคือการฝึกเดินเจ็บมากเพราะพังผืดเริ่มเกาะจากการไม่ได้ใช้งาน
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
พิทักษ์ชาติ ศาสน์ กษัตริย์
|
|
|
|