ลองดูคำพิพากษาศาลฎีกาที่ ๔๙๔๒/๒๕๕๐ ว่าไว้ดังนี้ครับ
พ.ร.บ. อาวุธปืน ฯ มาตรา ๘ ทิว วรรคหนึ่ง และ ป.อ. มาตรา ๓๗๑ มิได้กำหนดองค์ประกอบในการกระทำความผิดว่าอาวุธปืน หรือ
อาวุธที่พาไปต้องเป็นอาวุธปืนหรืออาวุธที่สามารถใช้ได้ทันที ดังนั้น ไม่ว่าจำเลยจะพาอาวุธปืนของกลางไปโดยมีกระสุนปืนอยู่ในรังเพลิง
หรือไม่ก็ตาม ก็ครบองค์ประกอบความผิดตาม พ.ร.บ. อาวุธปืนฯ มาตรา ๘ ทวิ และ ป.อ. มาตรา ๓๗๑ แล้ว
(ในคดีนี้ ศาลชั้นต้นลงโทษ ฐานมีอาวุธปืนไว้ในครอบครองโดยไม่ได้รับใบอนุญาต จำคุก ๑ ปี และฐานพาอาวุธปืนไปในเมือง หมู่บ้าน หรือทางสาธารณะโดยไม่มีเหตุอันสมควรและไม่ได้ใบอนุญาต เป็นกรรมเดียวเป็นความผิดต่อกฎหมายหลายบท ให้ลงโทษตาม พ.ร.บ.อาวุธปืนฯอันเป็นกฎหมายบทที่มีโทษหนักที่สุด จำคุก ๖ เดือน รวมจำคุก ๑ ปี ๖ เดือน จำเลยอุทธรณ์ และฎีกา ขอให้รอการลงโทษ อ้างว่า
อาวุธปืนของกลางไม่มีกระสุนอยู่ในรังเพลิง ไม่สามารถใช้อาวุธปืนของกลางได้ทันที ศาลฎีกาพิพากษายืน)
อันนี้เป็นเรื่่องของการพาปืนเถื่อนนี่ครับ คำว่าไม่มีกระสุนอยู่ในรังเพลิงก็คือยังไม่ได้ขึ้นลำ ไม่ได้หมายถึงว่าปืนไม่บรรจุกระสุน เป็นการอ้างข้างๆคูๆ ว่าปืนยังไม่พร้อมใช้งาน เป็นคนละเรื่องกับการพาปืนไปในรถโดยไม่มีกระสุนนะครับ
