ของขวัญ สมัยเป็นเด็ก เรียน มัธยม ของท่าน คือสิ่งใดครับ

[Narin CZ]

ได้แต่ไม้ขัดหม้อข้าวนาบตูดครับ ...    ไม่อยากเหลา......

[รัตตรา]

เรื่องเศร้าสำหรับเลยเรื่องนี้ ผมไม่เคยได้อะไรเป็นชิ้นเป็นอันนอกจากชีวิต และการศึกษาเพียงน้อยนิดครับ

เรียนก็ไม่เก่ง เสื้อผ้าก็รับช่วงจากพี่ๆมาตลอด แม้กระทั่งชุดนักเรียน ขาดก็ปะแล้วปะอีก จนตูดเป็นรูปใบโพธิ์ (ขออภัยเขาเรียกแบบนี้)

แต่ที่จำติดตาตรึงใจ คือทุกวันที่พ่อได้รับเงินค่าแรงกลับบ้าน อาทิตย์ละครั้ง พ่อจะซื้อ ก๋วยเตี๋ยวผัดไท มาแจกกันคนละครึ่งห่อ...

เพราะลูกมีตั้งหกคน  อยากเล่นของเล่นทันสมัย ต้องไปเล่นรวมกับเพื่อนๆที่เขามีของเล่น เล่นได้แค่เพียงของเล่นพลาสติกถูกๆ

พ่อไม่เคยซื้อให้ด้วยความยากจน พ่อจะทำมีดดาบไม้ไว้ให้เล่น พังก็ทำให้ใหม่  แค่นี้เองครับ...

[Narin CZ]

แต่น้ารัตน์เป็นเพื่อนที่ยอดเยี่ยมนะครับ เป็นศิลปิน เป็นคนที่ให้ ยอด ยอด ยอด.... 

[dmax_boy]

สวัสดีครับพี่ R@ad บ้านผมอยู่บ้านนอกครับไม่ร่ำรวยอะไรมากมายนักช่วงนั้นได้อะไรหรอกครับผมก็ไม่ค่อยได้อะไรหรอกครับตอน ม.3 ได้ JRS 125 มาหนึ่งคัน ขับได้สิบวันโดนปิ๊กอัฟชนเดี๊ยงไปเป็นเดือน และที่ภูมิใจก็เงินทองที่ท่านทั้งสองของผมสู้อุตสาห์หามาด้วยความยากลำบากส่งเสียผมเรียนช่างที่ จ. เชียงใหม่ ซึ่งตอนนั้นด้วยความคึกคะนองไอ้ผมมันก็เกเรซ่ะเหลือเกิน ใช้เงินโดยไม่นึกถึงคนข้างหลังแต่หลังจากที่จบมาแล้วทำงานเองรู้เองว่าเงินทองหายากเพียงใดทำให้เข้าใจถึงสภาวะตอนนั้นตอนที่พ่อแม่ส่งเสียผมจนเรียนจบ ต่อจากนั้นผมก็เริ่มมุ่งมั่นกับงานและดิ้นรนที่จะกลับมาอยู่กับพ่อแม่(ตอนนั้นผมเข้าทำงานที่กรุงเทพตามประสาคนหนุ่มที่อยากจะเข้าในเมือง)โดยการตระเวนสอบบรรจุราชการท้องถิ่นและผมก็สอบติดแล้วย้ายมาบรรจุที่บ้านพ่อกับแม่ครับซึ่งผมเห็นแววตาของท่านทั้งสองว่าท่านดีใจเพียงใดที่ลูกชายสุดที่รักของท่านสอบบรรจุข้าราชการได้ ซึ่งเป็นหน้าเป็นตาให้แก่คนบ้านนอกอย่างแถวบ้านผมมาก พ่อผมจึงซื้อนาฬิกาให้หนึ่งเรือนโดยทุกวันนี้ผมยังใส่ให้ท่านเห็นและใส่อยู่ตลอดเวลาเพื่อเป็นสิ่งที่เตือนสติว่าสิ่งที่พ่อและแม่เหนื่อยนั้นจะไม่เหนื่อยเปล่าครับ

[Windmill]

พ่อซื้อเครื่องบินที่แปลงเป็นหุ่นยนต์ได้ครับ Macross VF01 ครับ จำได้ว่าอยากได้มากในตอนนั้น
ส่วนแม่ซื้อ Rego ให้ครับ สงสัยผมมีแววหัวไม่ดี แม่จึงซื้อให้เผื่อจะได้ช่วยพัฒนาสมองครับ
ทั้งสองสิ่งยังเก็บไว้อยู่ครับ รอให้ลูกผมเล่นต่ออีกทีครับ

[boon(เสือไบ)]

จำได้ว่า...ตั้งแต่โตมา..ผมไม่เคยได้รับสิ่งของที่เรียกว่า "ของขวัญ" จากพ่อ หรือ ญาติผู้ใหญ่เลยครับ  แต่ก็มีซื้อโดยจำเป็นต้องใช้เช่นเสื้อผ้ารองเท้า .. เพราะตอนนั้นครอบครัวผม ยากจนมาก  ๆ นาฬิกาอยากได้ ผมก็เก็บตังค์ซื้อเอง โดยรับจ้างเล็ก ๆ น้อย ๆ ...รู้สึกว่าของเหล่านี้มีค่ามาก ทุกวันนี้ก็ยังเก็บรักษาไว้อยู่ .... แต่สำหรับของขวัญที่ผมได้รับมาจากพ่อนั้น...มีค่ามากยิ่งกว่าสิ่งใดคือ ท่านให้ "ชีวิต" ที่ดีกับผม จนถึงทุกวันนี้ครับ..

...แต่สำหรับของขวัญที่เป็นสิ่งของ...ที่ได้รับ..มักมาจาก...สาว ๆ  ....น่ะครับ....

เหมือนน้องเหน่งครับ ครอบครัวยากจน 
ตอนโตของขวัญจากสาวๆก็ไม่เคยได้  มีแต่ซื้อให้สาว (ลูกสาว)

[ชยันโต]

พ่อกับแม่ซื้อรถสามล้อเล็กๆ ให้ขี่ตอนเล็กที่จำความได้มั้งครับ..ดีใจสุดๆ..

[ฮิวโก้]

ผมชอบปืนตั้งแต่เล็กๆ...จะได้ปืนลมหัวไม้กล๊อก...แถมด้วยดูมอเตอร์ไซค์ไต่ถังครับ

[ชายเจษฎ์]

 ได้อ่านเรื่องราวของพี่ๆหลายท่านทำให้นึกย้อนถึงอดีตเลยครับ ผมก็คนหนึ่งที่ครอบครัวยากจนโดยพ่อเป็นกรรมกร แม่ก็เป็นแม่บ้านให้กับครอบครัวของเถ้าแก่ที่พ่อผมเป็นกรรมกรอยู่ ของฟากของขวัญนี่สมัยเด็กไม่ต้องพูดถึงเลยครับ แค่มีเงินซื้อนมผงมาชงให้ผมได้กินนี่ก็ถือว่าหรูสุดแล้ว บางเดือนต้องกินนมข้นตราหมี(อันนี้แม่เล่าให้ฟัง) พอโตขึ้นหน่อยและพอจำความได้นั้นผมถูกส่งมาอยู่กับยายที่เบตงครับ ชีวิตอยู่และผูกพันกับยายมาก จำได้ว่าเมื่อก่อนผมจะมีเพื่อนกลุ่มหนึ่งที่ชอบแอบหนีไปเล่นน้ำคลอง(เบตงเมื่อก่อนคลองเยอะมากและน้ำใสมาก)พอมีคนมาฟ้องยายก็จะถือไม้เลียวไล่ตี เราก็หนีกันให้เป็นที่สนุกสนาน บ้างก็เที่ยวเล่นไปขุดมันมาเผากินตามสวนชาวบ้านเค้า ชีวิตเป็นอยู่อย่างนี้จนกระทั่งผมจะขึ้น ป.6 พ่อและแม่ถึงได้มารับกลับไปอยู่ด้วยครับ คิดถึงยายจัง 

[NAI HEAW]

ตอนอยู่มัธยม 3 ได้รองเท้าผ้าใบไนกี้ 1 คู่ดีใจจนน้ำตาเล็ดเอาเข้ามุ้งนอนกอดด้วยความดีใจ.

[K@RN # รักในหลวง]

  เอาที่สำคัญแล้วมีผลต่อจิตใจเลยก็ กีต้าร์โปร่งหลังเต่า ของ APPLAUSE BY OVATION สีขาวหนึ่งตัว พ่อซื้อให้ตอนส่งเข้ามาเรียน ป.ว.ช. ที่ กทม. คนเดียวโดด ๆ ประมาณ ปี 37 เอาไว้เล่นแก้เหงา กันคิดถึงบ้าน จากวันั้นถึงวันนี้ก็ 14 ปีแล้ว ทุกวันนี้ยังจำเรื่องราวในอดีตได้เป็นอย่างดี และก็ยังคงรักษาและเล่นมันมาจนถึงทุกวันนี้ ครับ 

[Ramsjai]

อ่านกระทู้นี้แล้วเหงา คิดถึงบ้านจังค่ะ

ตอนเด็กไม่ค่อยได้อะไรเพราะเป็นพี่คนโต แต่ตอนเข้าทำงานวันแรกแม่ให้ทองกับพระองค์เล็กๆมาเส้นนึงค่ะ ยังเก็บไว้ทุกวันนี้

[vvv_v]

ตอนป. 5 - ป.6 พ่อแม่ ซื้อรถจักรยาน 2 ล้อ มือ 2 จากเพื่อนบ้านให้ฝึกปั่นครับ
ฝึกปั่นจนได้ไปหลายแผลที่หัวเข่าและข้อศอก 
และก็เป็นพื้นฐานทำให้ขี่สองล้อได้ทุกชนิดมาถึงตอนนี้ 

[xiehua dun]

มาพูดถึงของผมมั่ง

ผมเคยได้รับ i mobile 308 จากพ่อ แต่เพิ่งหายไปเมื่อวานเพราะมีโคโมโด้สมิงแอบเอาไปใช้แล้วทำหาย น่าเสียดายมากๆครับ
ตอนนี้ได้แต่กินทัมใจไปพลางๆก่อน

[Ro@d - รักในหลวง]

มาพูดถึงของผมมั่ง

ผมเคยได้รับ i mobile 308 จากพ่อ แต่เพิ่งหายไปเมื่อวานเพราะมีโคโมโด้สมิงแอบเอาไปใช้แล้วทำหาย น่าเสียดายมากๆครับ
ตอนนี้ได้แต่กินทัมใจไปพลางๆก่อน

เสียดายด้วยคนครับ และเสียใจด้วย

ผมก็เคยทำ Nokia และ  Samsung ลืมแล้วหาย ต่างวาระกัน ขณะไปส่งไปรษณีย์ ี่ตะก่อนต้องเข้าคิว เขียนซ้ำ ผู้รับ ผู้ส่ง เป็นขั้นตอน ที่น่าเบื่อ เฮงซวย ที่สุด ที่รัฐวิสาหกิจ. ให้บริการประชาชน
แต่ตอนนี้ เป็นอดีตไปหมดแล้ว เปลี่ยนป็นการบริการที่รวดเร็วประทับใจ มาก

หลังจากนั้น Mobile ผมจะร้อยสาย และคล้องคอไว้ . เพียงเพื่อกันลืมหาย .