Narin CZ
บุคคลทั่วไป
|
|
« ตอบ #45 เมื่อ: มิถุนายน 06, 2008, 11:42:04 PM » |
|
ได้แต่ไม้ขัดหม้อข้าวนาบตูดครับ ... ไม่อยากเหลา......
|
|
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: มิถุนายน 07, 2008, 01:02:40 AM โดย Narin CZ »
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
รัตตรา
"อร่อย..อารมณ์"
ชาว อวป.
Hero Member
คะแนน 506
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 6849
08-21491911 08-59591911
|
|
« ตอบ #46 เมื่อ: มิถุนายน 06, 2008, 11:56:57 PM » |
|
เรื่องเศร้าสำหรับเลยเรื่องนี้ ผมไม่เคยได้อะไรเป็นชิ้นเป็นอันนอกจากชีวิต และการศึกษาเพียงน้อยนิดครับ เรียนก็ไม่เก่ง เสื้อผ้าก็รับช่วงจากพี่ๆมาตลอด แม้กระทั่งชุดนักเรียน ขาดก็ปะแล้วปะอีก จนตูดเป็นรูปใบโพธิ์ (ขออภัยเขาเรียกแบบนี้) แต่ที่จำติดตาตรึงใจ คือทุกวันที่พ่อได้รับเงินค่าแรงกลับบ้าน อาทิตย์ละครั้ง พ่อจะซื้อ ก๋วยเตี๋ยวผัดไท มาแจกกันคนละครึ่งห่อ... เพราะลูกมีตั้งหกคน อยากเล่นของเล่นทันสมัย ต้องไปเล่นรวมกับเพื่อนๆที่เขามีของเล่น เล่นได้แค่เพียงของเล่นพลาสติกถูกๆ พ่อไม่เคยซื้อให้ด้วยความยากจน พ่อจะทำมีดดาบไม้ไว้ให้เล่น พังก็ทำให้ใหม่ แค่นี้เองครับ...
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
"จงคิดว่า มีใคร ได้มองอยู่...เฝ้ามองดู ตัวเรา อย่างเฝ้าจ้อง ทำสิ่งใด รู้ได้ สายตามอง...อย่างน้อยต้อง รู้ละอาย ในหมายทำ"
|
|
|
Narin CZ
บุคคลทั่วไป
|
|
« ตอบ #47 เมื่อ: มิถุนายน 07, 2008, 12:00:00 AM » |
|
แต่น้ารัตน์เป็นเพื่อนที่ยอดเยี่ยมนะครับ เป็นศิลปิน เป็นคนที่ให้ ยอด ยอด ยอด....
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
dmax_boy
บุคคลทั่วไป
|
|
« ตอบ #48 เมื่อ: มิถุนายน 07, 2008, 12:04:14 AM » |
|
สวัสดีครับพี่ R@ad บ้านผมอยู่บ้านนอกครับไม่ร่ำรวยอะไรมากมายนักช่วงนั้นได้อะไรหรอกครับผมก็ไม่ค่อยได้อะไรหรอกครับตอน ม.3 ได้ JRS 125 มาหนึ่งคัน ขับได้สิบวันโดนปิ๊กอัฟชนเดี๊ยงไปเป็นเดือน และที่ภูมิใจก็เงินทองที่ท่านทั้งสองของผมสู้อุตสาห์หามาด้วยความยากลำบากส่งเสียผมเรียนช่างที่ จ. เชียงใหม่ ซึ่งตอนนั้นด้วยความคึกคะนองไอ้ผมมันก็เกเรซ่ะเหลือเกิน ใช้เงินโดยไม่นึกถึงคนข้างหลังแต่หลังจากที่จบมาแล้วทำงานเองรู้เองว่าเงินทองหายากเพียงใดทำให้เข้าใจถึงสภาวะตอนนั้นตอนที่พ่อแม่ส่งเสียผมจนเรียนจบ ต่อจากนั้นผมก็เริ่มมุ่งมั่นกับงานและดิ้นรนที่จะกลับมาอยู่กับพ่อแม่(ตอนนั้นผมเข้าทำงานที่กรุงเทพตามประสาคนหนุ่มที่อยากจะเข้าในเมือง)โดยการตระเวนสอบบรรจุราชการท้องถิ่นและผมก็สอบติดแล้วย้ายมาบรรจุที่บ้านพ่อกับแม่ครับซึ่งผมเห็นแววตาของท่านทั้งสองว่าท่านดีใจเพียงใดที่ลูกชายสุดที่รักของท่านสอบบรรจุข้าราชการได้ ซึ่งเป็นหน้าเป็นตาให้แก่คนบ้านนอกอย่างแถวบ้านผมมาก พ่อผมจึงซื้อนาฬิกาให้หนึ่งเรือนโดยทุกวันนี้ผมยังใส่ให้ท่านเห็นและใส่อยู่ตลอดเวลาเพื่อเป็นสิ่งที่เตือนสติว่าสิ่งที่พ่อและแม่เหนื่อยนั้นจะไม่เหนื่อยเปล่าครับ
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
Windmill
Full Member
คะแนน 35
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 286
|
|
« ตอบ #49 เมื่อ: มิถุนายน 07, 2008, 01:45:46 AM » |
|
พ่อซื้อเครื่องบินที่แปลงเป็นหุ่นยนต์ได้ครับ Macross VF01 ครับ จำได้ว่าอยากได้มากในตอนนั้น ส่วนแม่ซื้อ Rego ให้ครับ สงสัยผมมีแววหัวไม่ดี แม่จึงซื้อให้เผื่อจะได้ช่วยพัฒนาสมองครับ ทั้งสองสิ่งยังเก็บไว้อยู่ครับ รอให้ลูกผมเล่นต่ออีกทีครับ
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
boon(เสือไบ)
ความประพฤติบกพร่อง จะทำให้บิดามารดาอับอาย
Hero Member
คะแนน 532
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 6011
|
|
« ตอบ #50 เมื่อ: มิถุนายน 07, 2008, 02:26:04 AM » |
|
จำได้ว่า...ตั้งแต่โตมา..ผมไม่เคยได้รับสิ่งของที่เรียกว่า "ของขวัญ" จากพ่อ หรือ ญาติผู้ใหญ่เลยครับ แต่ก็มีซื้อโดยจำเป็นต้องใช้เช่นเสื้อผ้ารองเท้า .. เพราะตอนนั้นครอบครัวผม ยากจนมาก ๆ นาฬิกาอยากได้ ผมก็เก็บตังค์ซื้อเอง โดยรับจ้างเล็ก ๆ น้อย ๆ ...รู้สึกว่าของเหล่านี้มีค่ามาก ทุกวันนี้ก็ยังเก็บรักษาไว้อยู่ .... แต่สำหรับของขวัญที่ผมได้รับมาจากพ่อนั้น...มีค่ามากยิ่งกว่าสิ่งใดคือ ท่านให้ "ชีวิต" ที่ดีกับผม จนถึงทุกวันนี้ครับ.. ...แต่สำหรับของขวัญที่เป็นสิ่งของ...ที่ได้รับ..มักมาจาก...สาว ๆ ....น่ะครับ.... เหมือนน้องเหน่งครับ ครอบครัวยากจน ตอนโตของขวัญจากสาวๆก็ไม่เคยได้ มีแต่ซื้อให้สาว (ลูกสาว)
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
If a man says he is not afraid of dying, he is either lying or is a Gurkha
|
|
|
ชยันโต
Sr. Member
คะแนน 122
ออฟไลน์
กระทู้: 962
|
|
« ตอบ #51 เมื่อ: มิถุนายน 07, 2008, 08:21:49 AM » |
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
จงใช้สติและปัญญา...เป็นอาวุธ..
|
|
|
ฮิวโก้
Hero Member
คะแนน 118
ออฟไลน์
กระทู้: 2516
|
|
« ตอบ #52 เมื่อ: มิถุนายน 07, 2008, 09:37:04 AM » |
|
ผมชอบปืนตั้งแต่เล็กๆ...จะได้ปืนลมหัวไม้กล๊อก...แถมด้วยดูมอเตอร์ไซค์ไต่ถังครับ
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
อย่าคิดว่าตัวเองเก่ง...ยังมีคนที่เก่งกว่าเรา
|
|
|
ชายเจษฎ์
ถูกใจ ใช่เลย คริ คริ
Hero Member
คะแนน 1249
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 10033
ํก็รักอ่ะ
|
|
« ตอบ #53 เมื่อ: มิถุนายน 07, 2008, 10:10:34 AM » |
|
ได้อ่านเรื่องราวของพี่ๆหลายท่านทำให้นึกย้อนถึงอดีตเลยครับ ผมก็คนหนึ่งที่ครอบครัวยากจนโดยพ่อเป็นกรรมกร แม่ก็เป็นแม่บ้านให้กับครอบครัวของเถ้าแก่ที่พ่อผมเป็นกรรมกรอยู่ ของฟากของขวัญนี่สมัยเด็กไม่ต้องพูดถึงเลยครับ แค่มีเงินซื้อนมผงมาชงให้ผมได้กินนี่ก็ถือว่าหรูสุดแล้ว บางเดือนต้องกินนมข้นตราหมี(อันนี้แม่เล่าให้ฟัง) พอโตขึ้นหน่อยและพอจำความได้นั้นผมถูกส่งมาอยู่กับยายที่เบตงครับ ชีวิตอยู่และผูกพันกับยายมาก จำได้ว่าเมื่อก่อนผมจะมีเพื่อนกลุ่มหนึ่งที่ชอบแอบหนีไปเล่นน้ำคลอง(เบตงเมื่อก่อนคลองเยอะมากและน้ำใสมาก)พอมีคนมาฟ้องยายก็จะถือไม้เลียวไล่ตี เราก็หนีกันให้เป็นที่สนุกสนาน บ้างก็เที่ยวเล่นไปขุดมันมาเผากินตามสวนชาวบ้านเค้า ชีวิตเป็นอยู่อย่างนี้จนกระทั่งผมจะขึ้น ป.6 พ่อและแม่ถึงได้มารับกลับไปอยู่ด้วยครับ คิดถึงยายจัง
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
อิติปิ โส ภะคะวา อะระหัง สัมมาสัมพุทโธ วิชชา จะระณะสัมปันโน สุคะโต โลกะวิทู อะนุตตะโร ปุริสะ ทัมมะสาระถิ สัตถา เทวะมะนุสสานัง พุทโธ ภะคะวาติ ฯ
|
|
|
NAI HEAW
บุคคลทั่วไป
|
|
« ตอบ #54 เมื่อ: มิถุนายน 07, 2008, 11:25:54 AM » |
|
ตอนอยู่มัธยม 3 ได้รองเท้าผ้าใบไนกี้ 1 คู่ดีใจจนน้ำตาเล็ดเอาเข้ามุ้งนอนกอดด้วยความดีใจ.
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
K@RN # รักในหลวง
ของถูกและดีไม่มีในโลก
ชาว อวป.
Hero Member
คะแนน 166
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 4046
SUPER BLACKBIRD
|
|
« ตอบ #55 เมื่อ: มิถุนายน 07, 2008, 01:01:07 PM » |
|
เอาที่สำคัญแล้วมีผลต่อจิตใจเลยก็ กีต้าร์โปร่งหลังเต่า ของ APPLAUSE BY OVATION สีขาวหนึ่งตัว พ่อซื้อให้ตอนส่งเข้ามาเรียน ป.ว.ช. ที่ กทม. คนเดียวโดด ๆ ประมาณ ปี 37 เอาไว้เล่นแก้เหงา กันคิดถึงบ้าน จากวันั้นถึงวันนี้ก็ 14 ปีแล้ว ทุกวันนี้ยังจำเรื่องราวในอดีตได้เป็นอย่างดี และก็ยังคงรักษาและเล่นมันมาจนถึงทุกวันนี้ ครับ
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
Ramsjai
^ป้าแรมส์ใจดี^
ชาว อวป.
Hero Member
คะแนน 1075
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 7191
"ชีวิตมีคนที่เกลียดไม่กี่คน ที่เหลือรำคาญ"
|
|
« ตอบ #56 เมื่อ: มิถุนายน 07, 2008, 01:43:43 PM » |
|
อ่านกระทู้นี้แล้วเหงา คิดถึงบ้านจังค่ะ
ตอนเด็กไม่ค่อยได้อะไรเพราะเป็นพี่คนโต แต่ตอนเข้าทำงานวันแรกแม่ให้ทองกับพระองค์เล็กๆมาเส้นนึงค่ะ ยังเก็บไว้ทุกวันนี้
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
vvv_v
บุคคลทั่วไป
|
|
« ตอบ #57 เมื่อ: มิถุนายน 07, 2008, 01:55:13 PM » |
|
ตอนป. 5 - ป.6 พ่อแม่ ซื้อรถจักรยาน 2 ล้อ มือ 2 จากเพื่อนบ้านให้ฝึกปั่นครับ ฝึกปั่นจนได้ไปหลายแผลที่หัวเข่าและข้อศอก และก็เป็นพื้นฐานทำให้ขี่สองล้อได้ทุกชนิดมาถึงตอนนี้
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
xiehua dun
เรารักในหลวง
Hero Member
คะแนน 134
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 6209
ปัจจุบันวัดความดีของคนที่ กม.
|
|
« ตอบ #58 เมื่อ: มิถุนายน 08, 2008, 11:22:57 AM » |
|
มาพูดถึงของผมมั่ง
ผมเคยได้รับ i mobile 308 จากพ่อ แต่เพิ่งหายไปเมื่อวานเพราะมีโคโมโด้สมิงแอบเอาไปใช้แล้วทำหาย น่าเสียดายมากๆครับ ตอนนี้ได้แต่กินทัมใจไปพลางๆก่อน
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
เพราะฉันจะไป ด้วยหัวใจดวงนี้ สองขาที่มีจะปีนสู่ภูผา เพราะฉันจะไป ให้เห็นความสุขแท้มันด้วยตา เมื่อได้มองลงมาเห็นโลกในมุมอีกมุม มันคงช่างงดงาม
|
|
|
Ro@d - รักในหลวง
รักเธอ.. ประเทศไทย
ชาว อวป.
Hero Member
คะแนน 4088
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 20186
1 คัน 1 ชีวิตที่อิสระ มี G23 กาแฟอีก 1 เป็นเพื่อน
|
|
« ตอบ #59 เมื่อ: มิถุนายน 08, 2008, 11:35:06 AM » |
|
มาพูดถึงของผมมั่ง
ผมเคยได้รับ i mobile 308 จากพ่อ แต่เพิ่งหายไปเมื่อวานเพราะมีโคโมโด้สมิงแอบเอาไปใช้แล้วทำหาย น่าเสียดายมากๆครับ ตอนนี้ได้แต่กินทัมใจไปพลางๆก่อน
เสียดายด้วยคนครับ และเสียใจด้วย
ผมก็เคยทำ Nokia และ Samsung ลืมแล้วหาย ต่างวาระกัน ขณะไปส่งไปรษณีย์ ี่ตะก่อนต้องเข้าคิว เขียนซ้ำ ผู้รับ ผู้ส่ง เป็นขั้นตอน ที่น่าเบื่อ เฮงซวย ที่สุด ที่รัฐวิสาหกิจ. ให้บริการประชาชน แต่ตอนนี้ เป็นอดีตไปหมดแล้ว เปลี่ยนป็นการบริการที่รวดเร็วประทับใจ มาก
หลังจากนั้น Mobile ผมจะร้อยสาย และคล้องคอไว้ . เพียงเพื่อกันลืมหาย .
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|