ผมก็เคยครับ...
...เรื่องแรก... ตอนเป็นนักเรียน ป.๕ ถีบจักรยานไปโรงเรียน... ซึ่งต้องผ่านหนองน้ำใหญ่... ที่มีคันดินสูงราวๆ ๖-๗ เมตร... ทางขึ้น-ลงชันมาก... ด้วยความที่เบรคมันขาด... ก็เลยใช้รองเท้าเบรคแทน... เหยียบตรงล้อหน้าข้างตะเกียบ... ก็หยุดได้ดังใจสั่ง... แต่วันนั้นซวย... มีเพื่อนซ้อนท้ายมาด้วย... ตอนที่ลงเนินก็เลยต้องใช้แรงมากว่าปกติ... ทีนี้เท้าเจ้ากรรมก็ดันหลุดเข้าไปในช่องระหว่างตะเกียบกับยางหน้า... ล้อหน้าก็ถูกล็อกตายทันที... ช่วงนั้นความเร็วก็สูงพอสมควร... เมื่อเป็นเช่นนั้น... ก็เลยตีลังกาลงมาจากเนิน... ทั้งคนถีบ... คนซ้อน...ทั้งรถ...
...เรื่องที่สอง... ตอน ม.๖ ขับโนวา อาร์เอสซูเปอร์... รุ่นยอดนิยม... พอดีไปคว้านลูกสูบมาใหม่ๆ ช่างเขาก็บอกว่า... อย่าขับเกิน ๘๐ นะ... เราก็ทำตาม... วันต่อมาเป็นวันเกิด... จะไปรับเพื่อนมาฉลองกัน... ด้วยความรีบประกอบกับถนนว่าง... เลยบิดซะร้อยยี่สิบ... มีเพื่อนผู้หญิงซ้อนท้ายด้วย... ปรากฏว่าลูกสูบติด... ล้อหลังหยุดกระทันหัน... รถสะบัดทันที... แต่ยังได้สติ... มือซ้ายกพครัชทัน... เครื่องยนต์ดับ... แต่รถยังวิ่งไปด้วยความเฉื่อย... พอความเร็วลงมาที่ราวๆ ๔๐ ก.ม./ช.ม. ก็เลยลองปล่อยครัช... เครื่องก็ติดขึ้นมาใหม่... ขับต่อเฉยเลยครับ... คิดถึงวันนั้นแล้วขนหัวลุก...
...เรื่องต่อมา... ตอนเรียน ป.ตรีอยู่... ปิดเทอมกลับมาอยู่บ้าน... ช่วงนั้นฝนตกพรำๆ มีโทรศัพท์บ้านดังขึ้นก็เลยไปรับ... คุยได้แค่คำว่าสวัสดีครับ... เสียงก็เงียบไป... วินทีต่อมาก็มีเสียงระเบิดเปรี้ยงที่ข้างๆ หู... เครื่องโทรศัพท์เสียเลย... ก็งงอยู่พักใหญ่ครับ... ปราฏว่าเป็นฟ้าผ่าเสาไฟฟ้าใกล้ๆ บ้าน... กระแสไฟฟ้าบางส่วน... วิ่งมาตามสายโทรศัพท์... ทุกวันนี้เห็นฟ้าแลบฟ้าร้องทีไร... ขี้หดตดหายครับ...
...อีกหลายเรื่อง... จำไม่ได้ครับ...
...ขอเพิ่มเติมเรื่องที่มาของคำว่า... เส้นยาแดงผ่าแผดครับ... คำว่ายาแดง... หลายคนอาจจะนึกถึงยาน้ำสีแดงที่ใช้ทาแผลสด... ความจริงไม่ใช่ครับ... หายถึงเส้นยาสูบครับ... คือยาเส้นจะมีสองชนิด... ยาแดงกับยาเขียว... ลองนึกถึงเส้นยาเส้นในบุหรี่ดูครับ... ว่าแคบแค่ไหน... แล้วเอามาผ่าออกเป็นแปดส่วน... ดังนั้นเฉียดแค่เส้นยาแดงผ่าแปด... ก็คือ... ใกล้หรือเกือบมากๆ อย่างกรณีของพี่ Narin_CZ ครับ...