ดวงดาวสกาวหม่น อัสสุชลสิหลั่งไหล
อาบร่างนักรบไทย ในพนาแสนอาดูร
เจ็บช้ำระกำจิต มิเคยคิดจะสิ้นสูญ
ประวัติศาสตร์จะเพิ่มพูน วีรกรรมอำไพ
เพื่อนแก้วผู้แกล้วกล้า ทอดกายา ณ แดนไกล
ต้องเหน็บหนาวร้าวฤทัย อย่างโดดเดี่ยวและเดียวดาย
รอบข้างและร่างเพื่อน นอนกล่นเกลื่อนชีวาวาย
กอดปืนไว้แนบกาย ที่สาหัสด้วยดัสกร
เพื่อนถูกบุกกระหน่ำ อริล้ำทั่วสิงขร
เพราะหวงแหนแดนมารดร จึงมอบชีพเป็นชาติพลี
หลับให้สบายนะตี้...วันเสาร์นี้พี่จะไปร่วมงานพระราชทานเพลิงศพของน้องนะ
วาระสุดท้ายของตี้...
http://www.bpp44.org/index.php?lay=show&ac=article&Id=5377099&Ntype=2