เกือบไป***************************

คืออยากให้เป็นเรื่องที่นำมาเล่้าสู่กันฟัง
เมื่อ4 ปีก่อน ได้รู้จักผู้หญิงคนหนึ่ง แม้จะรู้ว่าเรามีครอบครัวที่น่ารัก ด้วยความเห็นใจจึงคบกันมาหลายปี เหมือนพี่เหมือนน้อง จนมาวันนี้กลายเป็นคนที่ต้องไปหา โทรถึงกันทุกวัน
ถามตัวเองว่าจะเดินไปทางไหน ครอบครัวที่น่ารัก ภรรยาที่รักเรา ห่วงใยเราเสมอ หรือคนใหม่ที่เพิ่งมา
พลันคิดได้ ชีวิตเราสั้นนัก
รักคือคำที่เรามอบให้คนที่เขารักเรามาตลอดคือคนที่ร่วมทุกข์ร่วมสุข คือภรรยา
หลายคนอาจคิดว่าโชคดี ที่ตนเองมีหญิงอืนอีก นอกเหนือจากภรรยา
แต่ผมโชคดี ที่ผมไม่ได้ทำลายคำสัญญาที่ให้ภรรยาีเมื่อตอนแต่งงานว่า คุณคือคนสุดท้ายที่ผมจะรักและเป็นสามีภรรยากัน
โชคดี ที่ไม่ได้มีอะไรเกินเลยไปกว่านี้
แม้อีกคนหนึ่งต้องเสียใจ แต่อีกคนหนึ่งก็ไม่ควรมาเสียใจกับสิ่งที่ตนเองไม่ได้มีส่วนร่วมรู้เห็น
และโชคดี ที่ผมกล้าพูดในสิ่งที่ผมควรพูด แม้จะช้า แต่ก็ยังดีกว่า ไม่พูด
โชคดี ที่คนใหม่เข้าใจ และเสียใจ และขอบคุณที่เตือนสติเขา เขาไม่รู้ว่ารักเราตั้งแต่เมื่อไหร่ ตอนนี้ก็ยังรัก แต่เป็นความรักที่รักด้วยความเข้าใจ และหากเขาแต่งงานไปเขาก็ขอบคุณเราที่ทำให้เขารู้ว่าความรักที่แ้ท้จริงคืออะไร
บันทึกชีวิต ของผู้ชายคนหนึ่ง
26/06/2551

	ผู้เขียน	หัวข้อ: เกือบไป*************************** (อ่าน 3239 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 10 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้