เมื่อวานนี้ไปเดินหาหนังสือร้านประจำ เดินผ่านโต๊ะเก็บเงินเห็นคนส่งหนังสือกำลังนับจำนวนหนังสือเคลียร์กับคนขาย (อาม่า) เดินเลือกสักพักได้หนังสือแล้วรีบกลับดีกว่า ไปยืนรอคิดค่าหนังสือ........ต้องบอกก่อนร้านนี้เป็นอะไรที่ ปล่อยให้ยืนคอยจ่ายตังค์นานมาก ทั้งอาม่า หรือ เจ๊ ไม่ใช่คิวเยอะนะ ทั้ง ๆ ที่เราเอาเงินมาให้นี่แหละ แต่แถวนี้มีร้านหนังสือแค่ 2 แห่งผมจึงชินแล้วครับ
คนส่งหนังสือยังนับเคลียร์ไม่เสร็จ ค่อยๆ บอกชื่อหนังสือ อาม่าก็จด ๆ ผมยืนรอเหมือนปกติ.......จนเค๊าเสร็จเรียบร้อยกันผมควักแบงค์ 500 เพราะไม่มีแบงค์ย่อยเลย ค่าหนังสือ 25 บาท พออาม่ารับแบงค์......คนส่งหนังสือ (ทราบภายหลังชื่อคุณไมค์) บอกขอเพิ่มหนังสืออีก 2 - 3 เล่ม กลับไปขายร้านเค๊า อาม่าหันไปหยิบ ๆ มา จดรายการเพิ่ม เสร็จแล้วคนส่งหนังสือก็ออกไป อาม่าหันมาบอกผม......25 บาท
ผม - ให้แบงค์ 500 เมื่อกี๊ครับ
อาม่า - ไม่มีนิ....ฉันยังไม่ได้รับอะไรเลย
ผม - ยื่นให้ตอนพี่คนเมื่อกี๊เคลียร์หนังสือเสร็จ ก่อนเค๊าจะให้อาม่าหยิบหนังสือเพิ่มไง
อาม่า - ถ้าฉันรับ ต้องกำไว้สิ ยิ่งเป็นแบงค์ใหญ่.....อยู่ๆคุณมาบอก แบงค์ 500 ฉันก็ตายสิ
ผม - อาม่าลองดูในลิ้นชัก ใบบนสุดว่าเป็นแบงค์ 500 หรือเปล่า
อาม่า - ไม่มีหรอก แบงค์ใบอื่นของฉันก็มี อยู่ๆคุณมาบอกแบงค์ 500 แบงค์ 1000 ให้แล้วฉันก็ตายสิ
คนอย่างฉันไม่โกงใคร ทอนเงินขาดฉันยังเรียกลูกค้าเลย
ผม - ผมไม่ได้ว่าอาม่าโกง แต่อาม่ารับเงินไปแล้วลืม หรือทำหล่นหรือป่าวลองก้มดูใต้โต๊ะ
ร้านอาม่ามีวงจรปิดไหมเอามาเปิดดูเลยครับ
อาม่า - ไม่มีหรอก เพราะฉันยังไม่ได้รับเงินของคุณเลย.......ฉันไม่รับรู้ด้วยหรอกนะ เถียงกันอยู่นาน......แกบอกให้ผมไปถามคนส่งหนังสือ (คุณไมค์) อ้าวผมไม่ได้ส่งเงินให้เค๊านิ ผมยื่นเงินให้อาม่า
เค๊าจะรู้อะไรด้วย ถ้าเค๊าบอกไม่รู้ ผมจะทำไงล่ะแล้วผมก็ไม่รู้จักเค๊าด้วย (แกบอกให้ผมไปตามหาคุณไมค์มา) ตอนหลังแก
ยอมโทรเข้ามือถือคุณไมค์ แต่ไม่ติด....หรือติดแต่ไม่คนรับ........แกก็บ่นไปเรื่อย ผมก็ค้นตามชั้นวางหนังสือเผื่อเจอมันปลิว
ผม - (เริ่มโมโห) ถ้าอาม่าทอนเงินให้ผมแต่แรก......สนใจลูกค้าที่เอาเงินมาให้ก่อน คงไม่เป็นอย่างนี้
มาซื้อหนังสือทีไรเห็นเป็นงี้ทุกที ถ้ามีเงินพอดีผมวางไว้ให้แล้ว ไม่มายืนรอหรอก
อาม่า - ฉันจะไปรู้เหรอ ลูกค้าบางคนเค๊าก็ไม่รีบนิ ฉันยังธุระไม่เสร็จ.....ถ้าคุณบอกเงินสัก 100 ฉันจะทอนให้เลย
ถือว่าทำบุญ เสียเวลาฉันขายของ
ผม - ขี้เกียจเถียงด้วยแล้ว อาม่าโทรให้ติดแล้วลองถามดูก็ได้ (ช่วยไม่ได้ เงินมันไม่ได้อยู่ในมือเราแล้วนิ) คนส่งหนังสือโทรกลับมา อาม่ารับ.....คุณไมค์เห็น....ฉันเถียงกับเค๊า.....ในมือฉัน....จริงเหรอ.....แน่ใจนะ
ปรากฎว่าโชคดีมาก คนส่งหนังสือบอกว่าเห็นอาม่ารับเงินไปไว้กับมือแล้วเป็นแบงค์ 500
อาม่า - ไหนคุณบอกใหม่คุณให้แบงค์อะไร
ผม - 500
อาม่า - ใหม่หรือเก่า......( ยังไม่เลิก ) ..................สุดท้ายแกยอมทอนเงินให้ผม 475 บาท ใช้เวลาไปเกือบ 1 ช.ม. ผมทำร้านค้าเหมือนกัน มีอยู่จริงครับ
พวกมิจฉาชีพหลอกเอาเงินทอน อาศัยมั่วตอนลูกค้าเยอะๆ เวลารับเงินและยังอยู่ในมือต้องพูดทวนให้ลูกค้าได้ยินเดี๋ยวนั้นเลย
ว่ารับมา.......บาท ทอนเงิน.......บาทนะครับ เรื่องนี้ทำให้รู้ว่าเวลาเราไปเป็นลูกค้าร้านอื่นต้องระวังเหมือนกัน เล่ายาวไปหน่อย
นะครับมาบ่นครับ
