เรื่องเล่า...เช้านี้/เล่าเรื่อง...จากภาพ

ตอบ อ้ายอั๋น
มวนไป๋คนละแนว เสียงกะไป๋คนละแนว บ่คือกั๋น
ภาพมันคือบ่ขึ้นนอ บัดของของเจ้าของภาพมันคือขึ้นดีแท้

อั๋นนี่ยกมาจากที่ตอบในกระทู่อืน ให่ไทเฮาได้อาน
เหตุเกิดที่ "เรือนเวียงวิมาน" ของผมเอง หลังจากงานศพพี่สะใภ้ภรรยา(ผูกคอตายที่สวนหลังบ้านของเขา)ได้ ๓ วัน
พบรอยเท้าเปื้อนโคลนรอยแรก จากห้องครัว เป็นรอยเดินไปเรื่อย ๆ
(ที่ขอบหน้าต่างครัวและฝาผนังซึ่งสูงจากพื้นประมาณ ๒.๗๐ เมตร ไม่มีร่องรอยปีนใด ๆ ทั้งสิ้นหน้าต่างอยู่ในสภาพปิดใส่กลอนเรียบร้อย)
เดินทะลุเข้าไปห้องนั่งเล่นไปหยุดอยู่หน้าบันใด ขึ้นห้องนอนผมและห้องนอนลูกสาวเขา (อายุ ๑๗ ปี อยู่กับผม)
ผมเป็นคนเปิดบ้านจึงรีบเรียกแม่ยายมาดู ส่วนผมรีบวิ่งเข้าไปในห้องนอน สำรวจทรัพย์สิน-ปืน ยังอยู่ครบ
ครั้งแรกไม่ทันได้สังเกตุ นึกว่าโขมยขึ้นบ้าน
แต่พอมานั่งวิเคราะห์ จากร่องรอย ขนลุกครับ ยืนยันว่าผมเป็นคนที่ไม่กลัวผีและไม่ได้คิดว่าเป็นรอยผีหลอก
เพียงแต่ผมหาคำตอบไม่ได้ ว่าตอนเข้ามาทางหน้าต่างเข้ามายังไง รอยเท้าไปหยุดตรงหน้าบันใดขึ้นห้องนอนแล้วเขาลงไปจากบ้าน
ผมได้ยังไง จากร่องรอยเหมือนกับลอยตัวมาลงในครัวแล้วเดินไปเรื่อย ๆ จนถึงบันใดทางขึ้นห้องนอนผม แล้วก็ลอยตัวออกไป
วันนั้นแม่ยายตกใจ คนอื่นในบ้านก็ตกใจ แต่ไม่มีใครพูดอะไรเลย ผมเองก็เอาผ้ามาเช็ดทำความสะอาด
เหตุการณ์เกิดขึ้นยังไม่ถึงปี ผมยังหาคำตอบไม่ไดและงงจนถึงทุกวันนี้
ยืนยันว่าเหตุการณ์นี้เกิดขึ้นจริง และผมคงไม่ใช่คนที่จะสมมุติเหตุการณ์นี้มาล้อสมาชิกเล่น
คึดขึ่นยามใด๋แล้ว ขนคีงลุก......

	ผู้เขียน	หัวข้อ: เรื่องเล่า...เช้านี้/เล่าเรื่อง...จากภาพ (อ่าน 479180 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 38 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้