ปะกาด ปะกาด
หยุ่งคัก บ่ได่เข่าเว็ปต์เลยซิลงแดงแล่ว
ซ้อมดนตรีเด็กน้อยแขงรายการยามมันฮ่าง เอ้ยยามาฮ่า
วันที่ ๑๙ ต.ค. ทีนครฯ แข่งเสร็จ ซิ่งเก๋ง ยิงยาวขึ่นกทม.ต่อไปบุรีรัมย์แผ่นดินเกิด
รางวัลคือคูปองแลกเคืองดนตรียามาฮ่า คุ่มเหลือหลาย คือจังอ้ายอันเพินวา
ทอนี่กอนเด้อ....พีน้อง
ล่าสุด...ได้รางวัลระดับพิณเงินคือเกา...
ปัญหาเรืองนักร้องนำ...เซ็งเลย
ฮอดก่องสี่เหลี่ยมแคบ ๆ แถวบางกะปิ(คอนโดเด้อ...บ่แมนโลง) ๖ ทุ่มพอดี
วาซิไปบ้านปทุมกะค้านไป เบิดแฮง
ควมเร็ว ๑๒๐-๑๕๐ แลวแตโอกาส กาแฟ ๒ แก้วลิโพ ๑ ขวด
เจอด่าน ๒ ด่าน
เอิ้นให่หยุด ๑ ด่าน คือ ซุมจอดรถ(ขอทาน)ข่างถนน
เบคจนหัวปัก กะเลยตำหนิเพินพองาม
"ทำไมไม่ตั้งกรวย ตั้งไฟอะไรให้มันดูเข้าท่าเข้าทางหน่อยล่ะมาจอดข้างทางแล้วยืนกันยังงี้"
เพินกะขอโทษขอโพย แล่วจะเซิญให่ไป บ่ทันได่ขอเบิงอิหยังจักเม็ด จริง ๆ แล่วปืน-กระสุนเต็ม ๓ แมค
ตื่นเช้า ๙ โมงเดินทาง บ่ายโมงเศษ กะนอนตีพุงยูบุรีรัมย์ แผ่นดินเกิด
