เรียนพี่มะขิ่นและพี่ๆชาวเวบทุกท่านครับ
เรื่องคำพูดของพี่นิกที่ตอบพี่มะขิ่นที่ฟังแล้วไม่สมควรอย่างยิ่งนั้นปิ๊กก็ขอกราบขออภัยพี่มาแทนพี่นิกด้วยครับ ที่ทำไปเพราะว่าพี่นิกยังใหม่ต่อวงการปืน ยังมีอะไรที่เข้าใจไม่ถูกต้องตรงตามที่พี่ๆจะสื่อความหมายอีกหลายๆอย่างครับ ปิ๊กได้โทรหาพี่นิกแล้ว เมื่อพี่นิกกลับมาบ้านจะให้พี่นิกมาชี้แจงสิ่งที่เกิดขึ้นด้วยตัวเองอีกครั้งครับ
ขออภัยพี่ๆทุกท่านด้วยครับ
ด้วยความเคารพ
ปิ๊ก
อย่ากังวลไปเลยครับคุณปิ๊ก..................
เป็นความคิดริเริ่มธรรมดาๆเท่านั้นเองครับ.................ไม่ได้พิเศษวิเศษวิโสอะไร
จำได้ไหมครับ........ที่ มท.มีคำสั่งอัปยศออกมา ลิดรอนสิทธิเสรีภาพของประชาชน ในเรื่องการมีและใช้อาวุธปืน(สั้น 1 ยาว 1).............แถมผู้มีอำนาจ ยังออกมาตอกย้ำอีกว่า จะยึดปืนใน 5 ปี
ก็เลยมีแนวความคิดจัดตั้ง สพป. เกิดขึ้น จากแนวความคิดของ พี่ผู้เสียสละ(ซึ่งผมขอคารวะ ท่านไว้ในที่นี้ด้วยความเคารพอย่างสูง)............ซึ่งพวกเราก็ช่วยกัน สมัครเป็นสมาชิก รวมทั้งระดมความคิดเห็น และร่วมเจตนารมย์ที่จะ"ต่อสู้"การใช้อำนาจที่ไม่เป็นธรรมนี้..............ทั้งส่งหนังสือไปร้องเรียน ต่อ รัฐสภา มท. สำนักงานผู้ตรวจราชการแผ่นดิน.............ทั้งจัดการประชุม หาแนวทาง หาแนวร่วม ในการต่อสู้.............รวมทั้ง กระทำทุกอย่าง ทุกวิถีทาง ที่ถูก กม. ในการต่อสู้..........
จนถึงปัจจุบัน ณ เวลานี้..................สิ่งต่างๆที่รัฐกำหนด ได้เริ่มผ่อนคลายลง(ซึ่งอาจจะทำให้ เกิดความรู้สึกว่า คงไม่เกิดขึ้นอีก)..................ซึ่งผมเอง ไม่แน่ใจ หรือเรียกว่า ยังไม่ไว้ใจ............เสมือน ผิวน้ำดูราบเรียบ แต่อาจมีคลื่นใต้น้ำอยู่ .............รอจังหวะที่จะปั่นป่วนขึ้นมาได้อีก
ผมเอง ทำงาน ในส่วนของสื่อมวลชนสังกัดกองทัพบก.............ตำแหน่งก็ไม่ใหญ่โตอะไร(แค่เป็นผู้รับผิดชอบ คุณภาพงานการผลิตข่าว ที่ออกอากาศในรายการข่าว"ทั้งหมด"ของสถานี เท่านั้น).............ก็เกิดความคิดริเริ่ม ขึ้นมาว่า.............ในขณะที่เงียบๆแบบนี้ เราสามารถใช้ศักยภาพของเราที่มีอยู่ ..................ทำการประชาสัมพันธ์ สิ่งที่ถูกต้องในเรื่องอาวุธปืน ในประชาชนทั่วๆไป หันมาเป็นแนวร่วมเพิ่มขึ้นจากเดิม ไม่ดีกว่าหรือ?.............หากมีนโยบายลิดรอนกลับมาอีก การต่อสู้โดยประชาชน จะเพิ่มกระแสที่แรงขึ้นกว่าเดิม............
เมื่อมีสมาชิก กล่าวเรื่อง นางแบบของ อวป.ขึ้นมา..................ก็เลยมีความคิดริเริ่ม(ที่อาจจะห่วยๆ)ว่า.................ไหนๆเราก็สามารถ ผลิตรายการข่าวได้เองอยู่แล้ว.............น้องผู้ประกาศก็เป็นที่รู้จักของ ประชาชน แถมยังอยากที่จะเรียนรู้การใช้อาวุธปืนที่ถูกต้องอีกด้วย(ก็น้องเขาไปทำข่าว การประชุม สพป.ที่ ม.พัน 4 รอ. ได้รับทราบหัวข้อการประชุม และเกิดความสนใจด้วย)...............ก็เลยจะผลิตสกู๊ปข่าวสักเรื่องหนึ่ง ให้ชื่อว่า "ผู้หญิงกับอาวุธปืน"..................ออกอากาศในรายการข่าวเสียเลย.................ซึ่งในรายการข่าว "ห้องข่าว 10 โมง" มีเรตติ้งพอใช้ได้ (มีคนดูแค่ 3 ล้านกว่าๆเอง)....................ควบคู่ไปกับการนำเสนอใน อวป.ไปด้วย ซึ่งเป็นการประสานประโยชน์ ของ การประชาสัมพันธ์แบบ"ข้ามสื่อ" ควบคู่ไปด้วย.................ซึ่งผมคิดเองว่า จะได้ประโยชน์ด้วยกันทั้งสองฝ่าย........
ฝ่าย TV ก็ได้คอลัมน์ ที่เรียกว่า ฉีกแนวเดิมๆออกไป...............ผู้ประกาศหน้าหวานๆที่เป็นที่รู้จักของประชาชนส่วนใหญ่ ..................มาฝึกยิงปืนให้ดู มาพูดถึงความจำเป็นที่ผู้หญิงจะต้องรับการฝึกหัดการใช้อาวุธปืนที่ถูกต้องปลอดภัย ในเมื่อ ผู้ชายให้ความคุ้มครองไม่ได้ ...................... ความเห็นของผู้เชี่ยวชาญทางอาวุธ ที่"จะต้อง"เป็นผู้ที่คนในสังคมให้การยอมรับ (ซึ่งหนีไม่พ้นทีมงานใน อวป. ที่ผมให้ความเคารพนับถือในความรู้ความสามารถ).................เป็นการสร้างเรตติ้งให้แก่รายการ........และสำคัญที่สุดคือ ประชาชนที่มีอคติต่อ อาวุธปืน จะได้ปรับ ทัศนคติการมองอาวุธปืนในทางที่ไม่ดี ให้มีมุมมองที่ดีขึ้น............
ฝ่าย อวป. ก็จะได้คอลัมน์ ที่ฉีกออกไปจากเดิม ที่มีน้องๆนักกีฬามาเป็นแบบ..................แต่กลับมี ผู้ประกาศข่าว ที่คนรู้จักมาก..........มาเป็นแบบแทน............ซึ่ง ทางหนังสือ สามารถเปลี่ยนแนวคอลัมน์ ให้คนอ่านทราบว่า มีสาวสวยๆ ในวงการข่าว สนใจ การยิงปืนเพื่อป้องกันชีวิตและทรัพย์สินของตน...................
แต่เมื่อมีเหตุขัดข้อง บางประการ ซึ่งอาจจะเป็นทาง"เทคนิค" หรือ "นโยบาย" หรืออะไรก็แล้วแต่..................ก็ไม่เห็นจะมีอะไรเสียหายนี่ครับ...................
ศักยภาพในการผลิตสื่อ TV ในหน่วยงานที่ผมทำงานอยู่ ก็สามารถดำเนินการได้โดยลำพังอยู่แล้ว.................แต่การเป็นพันธมิตร "ข้ามสื่อ" นั้นเป็นสิ่งที่พึงประสงค์อย่างหนึ่ง ในแขนงงานการประชาสัมพันธ์เป็นอย่างยิ่ง......................
ทางผมคงจะดำเนินการไปก่อน........เมื่อมีจังหวะและโอกาส................ซึ่งอาจจะได้รับการตอบสนองจากทางทีมงานอื่น ก็ได้
ถ้าสิ่งที่ผมคิดและเสนอแนะไป ที่ผ่านมา...............ทำให้ท่านผู้ใดเกิดความไม่สบายใจ และ เกิดความเดือดร้อน ขุ่นข้องหมองใจอะไรไป ก็"ขอกราบขออภัย"ไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะครับ
ผมก็ยังคงเป็น ประชาชนธรรมดาๆ ที่หลงใหล ในศาสตร์และศิลป์ ของ อาวุธอยู่ดี............และยังคงมีความพยายามต่อต้านการลิดรอนสิทธิของประชาชนในการมีและใช้อาวุธปืน อยู่ตลอดเวลา ไม่ว่าจะเป็นทางตรงและทางอ้อม......
จากใจ
