จากประสบการณ์ส่วนตัว(ผมเป็น อ.โรงเรียนอาชีวะ) ถ้าในกรณียาบ้าหายากมากๆหรือถึงพอจะหาได้ก็มีราคาแพงมากๆ กรณีนี้ผู้เสพก็จะลดลงไปเอง (อย่างว่าล่ะครับยุคนี้ยาบ้ากลับมาอีกแล้ว)
ในกรณี วัยรุ่นเสพยาบ้า ส่วนใหญ่มีสาเหตุข้อเดียวครับ กระแดะ(ขออภัยครับ)ตามเพื่อนที่จัญไ --- (คนที่ดีๆมีไม่ทำตาม) ผมก็เห็นๆอยู่เสพแล้วมันก็ไม่เห็นมันจะทำอะไร(โคตะระขี้เกียจ)งานการก็ไม่ทำ เฮ้อ!
กรณีส่งเข้าสถานบำบัด ผมเคยดูรายการโทรทัศน์ สัมภาษณ์ผู้เข้ารับการบำบัด เค้าบอกว่าในนั้น ยาเสพติดแพร่กระจายมากกว่าข้างนอกเสียอีก (ขออภัยครับถ้าข้อความดังกล่าวไม่เป็นความจริงผมเพียงแต่เอาคำพูด "ที่เคยได้รับฟังมา" มาพูดให้ฟังเท่านั้น) ถ้าอยู่ข้างนอกยังเลิกไม่ได้ อยู่ข้างในก็คิดเอาเองนะครับ
จะทำอะไรก็รีบทำครับก่อนที่จะสายเกินไป หลาน จขกท. เพิ่งอายุ 16 ยังมีโอกาสแก้ตัวถ้าถลำลึกกว่านี้(ส่วนใหญ่ผู้เสพที่เลิกไม่ได้มักจะลงลึกกลายเป็นผู้ขาย จากสภาพที่อยากเสพแต่ไม่มีตังค์)
-ฝากไว้ให้คิดนะครับ เวลามีปัญหายาเสพติดขึ้นมา พ่อแม่คนแถว ตจว. มักจะพูดว่า โรงเรียนไม่ดู
โธ่ เด็กมาอยู่กับเราแค่วันละ 7-8 ชม. เป็นเวลาแค่ 1- 3 ปี แถมมีจำนวนเด็กราวๆ 30 คน / อาจารย์ 1 คน (ในระดับอาชีวะ) ถ้าเทียบกับเวลาที่เด็กเกิดจนโตมาจนเสพยาบ้าได้ ประมาณ 15 ปี แถมอยู่กับพ่อแม่มาวันละไม่น้อยกว่า 10 ชม. และพ่อแม่มักจะมีลูกแค่ 1-2 คนต่อพ่อแม่ 1 คู่(2คน).....พ่อแม่ที่ให้ตังค์แถมเลี้ยงมาพูดยังไม่ฟัง นับประสาอะไรกับ ครู-อาจารย์(ใครล้มเหลวกว่ากัน)
ก่อนจะนอกเรื่องไปไกล ความเห็นผมนะครับ(ถ้าไม่เข้าหูก็ขออภัยครับ)
1.เข้มงวดกับลูกให้มากขึ้น(ถ้าพ่อแม่ควบคุมลูกไม่ได้ก็ไม่มีใครคุมได้แล้วล่ะครับ)
2.เข้มงวดกับลูกให้มากขึ้น และ
3.เข้มงวดกับลูกให้มากขึ้น
ใช้ไม้นวมไม่ได้ก็ลองใช้ไม้แข็งครับ(วัยรุ่นยุคก่อนที่พ่อแม่เข้มงวดแล้วส่วนมากจะได้ดีครับ อย่ายึดติดกับละครมากที่ว่าพ่อแม่เข้มงวดแล้วลูกจะใจแตก อาจจะมีบ้างแต่ผมเชื่อว่าเป็นส่วนน้อย)