ขอเล่าบ้างนะคับ..ลูกจ้างรัฐวิสาหกิจที่นี่ ยิงคนร้ายที่มาลักเป็ดตาย โดยยิง 3 นัด คนร้ายไปตายที่ รพ. หมดเงินค่าต่อสู้คดีไปหลายแสน คดีเพิ่งถึงที่สุด ศาลพิพากษาจำคุก 2 ปี เห็นซึมเศร้ากันทั้งออฟฟิศเลย..การป้องกันถ้าศาลเห็นว่าเกินกว่าเหตุมันก็แพ้ ทั้ง ๆ ที่เขามาลักทรัพย์เรา
คดีอาญาขึ้นกับพยานมากกว่าเอกสารครับ โดยเฉพาะหลักฐานทุกอย่างที่เกี่ยวข้องกับคดีจะต้องมีที่มาที่ไปโดยนำสืบจากพยานทั้งสิ้น... รายละเอียดปลีกย่อยแต่ละคดีก็ไม่เหมือนกัน แต่ทนายมีผลอย่างมากต่อรูปของคดี...
นายสมชายว่าข้อเท็จจริงแค่นี้... วิจารณ์ไม่ถนัดครับ ว่าทำไมต้องติดคุกด้วย ทั้งที่ในบ้านเราเองแท้ๆ แถมยังเป็นความกับคนจน ที่ไม่มีจะกินถึงขนาดเข้ามาลักเป็ดเขาเอาไปกิน...
ในชั้นนี้... คาดเอาไว้ก่อนว่าประวัติคนยิงคงมีอยู่บ้าง หรือไม่ก็ทนายหน้าใหม่ครับ เพราะโดยปรกติอัยการกับตำรวจจะมีแนวโน้มเห็นใจเจ้าของบ้านมากกว่าโจรขโมย...
ไม่มีใครอยากเล่าหรอกครับ... ลงว่าศาลพิพากษาว่าคนยิงเป็นคนผิด ก็ไม่มีใครอยากยุ่งด้วยแล้ว... จะผิดจริงหรือไม่จริงก็กลายเป็นคนขี้คุกไปแล้ว เพื่อนแท้ที่ว่าแท้แบบกอดคอตายแทนกันจะเหมือนเดิมหรือไม่ ก็ต้องดูว่าออกจากคุกแล้วจะเป็นยังไง... ยังนับเป็นเพื่อนกันหรือไม่...
ขโมยลักเป็ดจะเป็นขโมยโดยสันดาน หรือว่าขโมยเพื่อยังชีพก็เป็นคนจนอยู่ดี... เพราะคนรวยหากเป็นขโมยโดยสันดานจะเล่นของที่ราคาแพงกว่าเป็ดครับ... สู้คดีกับคนจนสู้ง่ายกว่าสู้ความกับคนรวย...
สู้คดีกับคนจนแล้วยังแพ้ต้องติดคุกได้นี่ต้องถือว่าดวงซวยสุดๆ เจอทนายมือห่วยสุดๆ หรือไม่ก็ผิดเข้าจริงๆ เลยดิ้นไม่ออกครับ เพราะตามที่เคยเรียนแล้ว ว่าหากคดีปรกติตำรวจมักเห็นใจเจ้าของบ้าน...
แล้วคดีอาญาเกิดในบ้านตัวเอง พยานทั้งวัตถุและตัวบุคคลก็อยู่ในบ้านตัวเองทั้งสิ้น ฝ่ายตรงข้ามก็ตายไปแล้วให้การบนศาลไม่ได้ ยังอุตส่าห์ติดคุกได้อีกนี่ต้องดูว่ามีเรื่องอะไรที่เขาไม่ได้บอกเราครับ... หากต้องการทราบเรื่อง อย่าไปถามเพื่อนคนยิงเลยครับ เพราะบอกแล้วว่าไม่มีใครบอกหรอก... หากอยากทราบจริงให้อ่านในคำพิพากษา ศาลจะเขียนอธิบายจนแจ้งทะลุทุกประเด็นครับ... โดยเฉพาะพิพากษาคนติดคุกนี่ต้องชัดเจนจริงๆ ถึงได้โดน...
ที่นายสมชายอยากบอกคือ... ความผิดอาญาติดคุกนี่ ต่อให้รู้ทั้งรู้ว่าคนนี้โดนคนโน้นยิงตาย แต่ไม่มีพยานออกมาชี้ตัวว่าเห็นกับตา หรือคนยิงไม่สารภาพเอง หรือยอมจำนนด้วยหลักฐานแบบจับได้คาหนังคาเขา หรือหลักฐานมัดตัวดิ้นไม่หลุดแบบถ่ายรูปยืนมือถือปืนเสื้อเปื้อนเลือด... เจอทนายเก่งๆ ซักค้านจนหลุดมาแล้วแยะครับ...
ดังนั้นขโมยเข้าบ้าน ถ้าคิดว่าไม่ยิงมัน มันเอาเราตายแน่ๆ... อย่าหนีครับ ยิงใส่มันมั่ง อย่าไปกลัวคดีเลย...
แต่ต้องเจตนาบริสุทธิ์นะครับ... เช่นอย่าเจตนาลวงใครเขาเข้ามายิงทิ้งในบ้าน เพราะถ้าคิดเช่นนั้นตั้งแต่แรก จะมีช่องโหว่ให้ติดคุกจนได้ครับ... เพราะคนเลวกรรมตามสนองช้า คนเลวทำบาปขึ้น... แต่ถ้าคนสุจริตชนทำบาปไม่ขึ้น คิดทำบาปมั่ง กรรมตามสนองไวครับ ติดคุกแน่ๆ ดังนั้นให้ดูที่เจตนาเป็นหลัก...
