คนหาปลากับนักลงทุน (The Fisherman and The Investor)
เรื่องนี้เริ่มตรงการมาถึงของมหาเศรษฐีนักธุรกิจชาวอเมริกาคนหนึ่ง แกมาใช้วัยเกษียณเที่ยวเม็กซิโก ขณะยืนถ่ายรูปชื่นชมความงามที่ชายฝั่งหมู่บ้านเล็กๆ ก็บังเอิญว่าได้เหลือบไปเห็นชาวประมงคนหนึ่งนอนงีบบนเรือเล็กๆ มีปลาตัวโตอยู่สามสี่ตัว
แกถามว่า " มานอนทำไม น่าจะออกไปหาปลาเพิ่มต่อ ปลาได้ราคาดีขนาดนี้ "
ชาวประมงตอบ " ไม่ล่ะ แค่นี้ก็กินไม่หมดแล้ว "
แกก็ถามต่อว่า " ถ้าไม่ไปหาปลาต่อ แล้ววันๆเอาเวลาไปทำอะไร "
" เยอะ .. เล่นกับลูก ๆ นอนกิ๊กกับมาเรีย เมียคนเดียวของฉันเอง แล้วก็แวะไปก๊งไวน์เล่น กีตาร์เฮอากับก๊วนเก่าๆ ตอนเย็น "
นักธุรกิจก็ขำ ๆ " จะบอกอะไรให้ อั๊วน่ะ จบจาก MBA จาก HARVARD บางทีนายอาจจะต้องการคำปรึกษาทางธุรกิจจากอั๊วนี้ เรื่องแรกเลย คือ ทะเลสมบูรณ์ขนาดนี้ นายน่าจะออกไปจับปลามาเพิ่ม เพื่อที่จะขายเอาเงินมาซื้อเรือ ซึ่งต้องเอาลำโต ๆ ไว้ก่อน ได้ปลาเยอะ ก็ขายเงินมาซื้อเรือเพิ่มอีก นายจะมีอำนาจต่อรองกับโรงงานโดยไม่ต้องผ่านยี่ปั๊ว หรืออยากจะสร้างโรงงานเองก็ไม่มีปัญหา ดีซะอีก นายจะสามารถควบคุมวงจรและกระบวนการผลิตได้ทั้งหมดกำหนดราคาเอง กำหนดอุปสงค์อุปทานการตลาดได้ด้วย ถึงตรงนี้เมื่อไหร่ ชีวิตนายก็จะดีจนสามารถย้ายไปอยู่เมืองหลวงเม็กซิโกตี้ หรือจะไปอยู่อเมริกาก็จะยิ่งเป็นโอกาสที่เปิดกว้างมากมาย "
"แล้วทั้งหมดนี้ฉันต้องใช้เวลากี่ปี " ชาวประมงหาวนอนเหมือนเพิ่งตื่น
"แค่สิบถึงยี่สิบปีเอง "
" แล้วไงต่อ "
นักธุรกิจอเมริกาขำกลิ้งก่อนบอกว่า " อ๊ะ ๆ จะบอกให้ว่านายก็เอากิจการของนายเข้าตลาดหุ้นเป็นมหาชนไปเลย ขายหุ้นระดมทุนใหญ่เข้ามา คิดดู แค่ยี่สิบปีนายจะได้เป็นมหาเศรษฐีมีรายรับเป็นล้าน ๆ เหรียญโดยไม่ต้องทำอะไรอีกเลย "
" แล้วไง ..."
" อ้าว ... ทำโง่ไปได้ ถึงตอนนั้นเมื่อนายมีเงินไม่ต้องทำอะไร นายจะได้มีเวลาย้ายตัวเองออกจากเมืองหลวงอันแสนน่าเบื่อ วุ่นวาย มาอยู่บ้านชายทะเลอันแสนสงบ นอนตื่นสาย ๆ ได้ ตกปลาสักสองสามตัว เล่นกับลูก ๆ กิ๊กกับเมียเหี่ยว ๆ คนเดิม กับเดินเล่น นั่งดีดกีตาร์ จิบไวน์กับก๊วนเกลอเก่าไง ...."
