เมื่อเช้าวันนี้ฟังข่าวรู้สึกประหลาดใจกับกฏหมายการมีอาวุธปืน เนื้อข่าวมีว่า มีผู้หญิงคนหนึ่งถูกโจรกระชากสร้อยคอทองคำ
แล้วโจรขับมอเตอร์ไซค์หนี ท่านผู้หญิงใจเด็ดก็เลยขับมอเตอร์ไซค์ตามคนร้ายไปได้ทันแล้วชักปืนที่ตัวเองพก(มีทะเบียนปืน)
อยู่ยิ่งใส่คนร้ายทางด้านหลัง อาการสาหัส ผลการสอบสวนของตำรวจบอกว่า คนยิงโดนข้อหามากกว่าคนร้ายซะอีก มีสิทธิ์ติดคุก
ข้อหาของคนร้ายก็คือแค่ วิ่งราวทรัพย์
ข้อหาของคนยิงคือ 1. ไม่มีใบอณุญาติพกปืน (ข้อหานี้โดนเต็มๆ) 2. ยิงคนข้างหลัง (ไม่มีทางต่อสู้) 3. ยิงปืนในที่ชุมชน
พี่ๆมีความเห็นว่ากันอย่างไรครับในกรณี
หลักกฎหมายอาญาของไทยในปัจจุบันนี้ ทำให้สมกับว่าเป็นอารยประเทศครับ........
ก็คือประเทศที่เจริญแล้วครับ .....หลักกฎหมายมันก็เลยเป็นอย่างนี้
มันขัดกับความรู้สึกของคนไทย มันขัดกับนิสัยของคนไทยอย่างสิ้นเชิง เพราะกฎหมายที่เข้ากับความรู้สึกของคนไทย เข้ากับอุปนิสัยคนไทยนั้น เหมาะกับอุปนิสัยของคนไทยนั้น มันได้ถูกยกเลิกไปนานแล้ว เพราะฝรั่งเขาบอกว่า เป็นกฎหมายล้าหลัง เขาไม่คบกับเรา เราเลยต้องเปลี่ยนกฎหมายให้เป็นแบบฝรั่ง.....ฝรั่งจึงจะคบกับเรา
เราเอากฎเกณฑ์ของฝรั่ง มาใช้เป็นข้อบังคับคนไทย.....ซึ่งมีนิสัยตรงกันข้ามกับฝรั่งในหลายๆเรื่อง ...สภาพสังคม มันก็เลยเป็นอย่างที่ท่านเห็นอยู่ทุกวันนี้ นี่แหละครับ ........
ครับ คนยิงผิดเต็มๆ เลยครับ ....ขอรับรอง ตามกฎหมายไทยที่ได้มาจากฝรั่ง ...นี่แหละ
แต่ถ้ามองในแง่คิดของท่าน ซึ่งเป็นคนไทยๆ อย่างเราๆ คนยิงไม่น่าผิดใช่ไหมครับ .....
ครับ.....ท่านคิดเหมือนผมเลย ..... ของของเราแท้ๆ มันขโมยไป เราไปยิงเอาคืนมา เรายังผิดอีก มันน่าแปลกใช่ไหมครับ....จริงๆ ยิงถูกมันแล้ว ต้องจับมาตัดมืออีกด้วยซ้ำ .
ครับ.....ก็แนวคิดฝรั่งไงล่ะครับ ........ทำใจเถอะขอรับ......
ขอเรียนถามคุณเต๋านะครับ ว่ากรณีนี้ถ้าเกิดยิงคนร้ายตาย แต่คนร้ายมีคนที่รักเค้าเช่นกัน ก็ตามมายิงแม่ค้าคนนั้นอีก
โดยที่อ้างว่าแค่เรื่องทรัพย์ไม่กี่บาททำไมถึงต้องมาฆ่ากันด้วย มาบอกเค้าก็ได้เค้าจะใช้เงินแทนให้
เช่นนี้แล้วคนที่มายิงแม่ค้านี้ ทำได้มั้ยครับ แล้วเช่นกันครับ พอดีแม่ค้านั้นก็มีลูกชายเช่นกัน ลูกชายก็เลยตามไปยิงผู้ที่มายิงแม่ของเขา เช่นนี้แล้วจะทำได้มั้ยครับ
กฎหมายเค้าก็มีวิธีการและเหตผลนะครับ ค่อยๆใช้เหตผลครับ แล้วจะรู้ว่ามันไม่เลวร้ายขนาดนั้นหรอกครับ
อย่าไปปรักปรำเค้าเลยครับ ด้วยความเคารพ
แสดงว่า ท่านเห็นด้วยหรือครับ กับการที่แม่ค้าเขามีสิทธิในทรัพย์สินของเขา เขาหาทรัพย์สินเงินทองมาด้วยความยากลำบาก กว่าจะได้มาเป็นสร้อยคอทองคำ
อยู่ดีๆ มีคนที่เห็นแก่ได้ งานการไม่ทำ ขี้เกียจ เห็นแก่ตัว (จะด้วยเหตุผลอะไรก็ช่าง) เอาสิทธิอะไร อ้างสิทธิอะไร มากระชากสร้อยของแม่ค้า ที่หามาด้วยความยากลำบาก ไปเสียดื้อๆ อย่างนั้นเอง ท่านเห็นด้วยหรือครับ.....ส่วนผม ถ้าผมเป็นเจ้าทรัพย์ก็ต้องเกิดความรู้สึกเช่นเดียวกับแม่ค้านั่นแหละครับ .....เพียงแต่เราต้องยับยั้งชั่งใจ เนื่องจากรู้แหละครับว่า ถ้ายิงไปแล้ว อะไรมันจะตามมา .....แต่คนเราอยู่ในอารมณ์นั้น อาจจะทำเหมือนแม่ค้ากันหลายๆ ท่าน ก็ได้ สำหรับคนที่มีปืนอยู่ในมือแล้วครองสติไม่อยู่
ด้วยความคิดแบบง่ายๆ ไม่ต้องซับซ้อนมากนัก เจ้าของก็น่าจะใช้สิทธิไม่ว่าด้วยวิธีการใดๆ ทั้งสิ้น ที่จะทวงทรัพย์สินของตนเองคืนมา .......
เอางี้ครับ ..... แม่ค้าเจ้าทุกข์เนี่ยะ ยังไงเสีย ในขั้นตอนสุดท้าย ก็มีทางออกทางกฏหมายให้อยู่แล้วครับ ....ให้คิดกันเล่นๆ แต่กว่าจะเสร็จ ก็น่าเบื่อครับ ต้องเสียเวลาเสียเงินเสียทอง มันไม่ง่ายเหมือนในหลักการเท่าไหร่นัก ลำบากเสียเวลาเอาการ
แต่ถ้าลูกของคนร้าย(ที่ท่านสมมุติว่า ต้องตาย) เกิดแค้นแม่ค้า มายิงแม่ค้ากลับละก็
จะโดนข้อหาหนักกว่าแม่ค้าหลายเท่า เพราะ
- กว่าจะยิงก็ต้องไปตระเตรียมปืนมา ต้องเดินทางมาดักรอยิงแม่ค้า อันนี้ โดนเหตุหนักขึ้นกว่าฆ่าคนตายธรรมดานะครับ แถมในท้ายสุด จะอ้างเหตุบรรเทาโทษที่เกิดจากอารมณ์โกรธแค้นใดๆ ของตนอะไรไม่ได้เลย ซักนิดเดียว
ผิดกับแม่ค้า ซึ่งในขณะนี้ ข้อเท็จจริงแบบนี้ มีเหตุบรรเทาโทษได้ครับ
ผมเขียนเพราะผมสมมุติตัวเองว่า ถ้าเราเป็นเจ้าทุกข์ผู้ได้รับความเดือนร้อน แล้วเราจะรู้สึกอย่างไร เท่านั้นเอง
