อันนี้ไม่ค่อยตลกครับ
มีโจรปล้นธนาคารอยู่คนหนึ่ง ปล้นธนาคารบ่อยมาก ถูกจับก็บ่อยมาก พอถูกลงโทษตัดสินจําคุกแล้วออกมาก็ปล้นอีก ถูกจับและจําคุกอีก พ้นโทษมาก็ปล้นอีก
เป็นเช่นนี้หลายครั้งจนตํารวจเบื่อหน้า อัยการเบื่อหน้า ศาลก็เบื่อ ก็หารือกันว่าคนนี้สงสัยจะเป็นโรคจิต ส่งไปหาจิตแพทย์ดีกว่า
เมื่อคุณโจรเข้าไปในห้องจิตแพทย์
หมอยิ้มทักทายแล้วถามว่า
"นายไปปล้น BANK ทําไม นายทําให้คนจนเดือดร้อนรู้มั้ย"
โจรแบะหน้าทําท่าส่ายหน้าแล้วบอกว่า
"หมอนี่ ไม่รู้เรื่อง คนจนที่ไหนเดือดร้อน คนจนที่ไหนเอาเงินไปฝากธนาคาร คนรวยทั้งนั้นแหละเอาเงินไปฝากธนาคาร"
จิตแพทย์บอก
"ถึงคนจนไม่เดือดร้อน แต่คนรวยก็ต้องเดือดร้อนใช่มั้ยล่ะ แล้วมันถูกเหรอที่จะไปทําใครเขาเดือดร้อน"
โจรส่ายหน้าแล้วว่า
"หมอนี่ไม่ประสาเลย คนรวยที่ไหนจะเดือดร้อน เงินที่ผมปล้นนี่เขาไม่รู้หรอกว่าเป็นเงินของใคร เพราะเงินมันเท่าเงิน อย่างไรเสียธนาคารเขารับผิดชอบบัญชีของทุกคนแหละ คนรวยที่ไหนจะเดือดร้อน"
จิตแพทย์บอก
"เห็นมั้ย BANK ก็ต้องเดือดร้อนจนได้ การไปทําให้คนอื่นเดือดร้อนนั้นเป็นการไม่ดีรู้มั้ย"
โจรยิ้มเยาะ แล้วบอกว่า
"หมอนี่ สมควรถูกปลดออกจากหมอได้แล้ว BANK ที่ไหนจะเดือดร้อน บริษัทประกันเขารับผิดชอบ ทุก BANK ก็มีประกันทั้งนั้น บริษัทประกันต้องจ่าย"
หมอยิ้มแหยๆ แล้วบอกว่า
"ในที่สุด บริษัทประกันก็เดือดร้อน มันต้องมีคนเดือดร้อนจนได้สิน่า จากการกระทําของนาย ไม่เช่นนั้น มันไม่เป็นความผิดหรอก"
โจรส่ายหัวอย่างเอือมระอาแล้วพูดว่า
"หมอนี่ สมควรกลับไปเรียนป.1 ใหม่ บริษัทประกันที่ไหนจะเดือดร้อน บริษัทประกันน่ะได้ประโยชน์ ถ้าไม่มีโจรอย่างพวกผม บริษัทประกันจะไม่มีลูกค้าเลย นี่เพราะมีคนอย่างพวกผม บริษัทประกันจึงมีลูกค้า"
หมออึ้งไปพักหนึ่ง แล้วบอกว่า
"ยังไงก็ตาม นายทําให้สังคมเดือดร้อน ทําให้ระบบปั่นป่วน ประเทศชาติเสียหาย"
โจรพูดท่าทางสมเพชหมอว่า
"หมอนี่มีสมองบ้างหรือเปล่า คนที่ทําให้สังคมเดือดร้อนก็คือพวกนักการเมืองที่โกงกินบ้านเมือง พวกธนาคารชาติที่กําหนดนโยบายผิดๆและพวกธนาคารทั้งหลายนั่นแหละที่เอาเงินไปเก็บไว้ แล้วค้าดอกเบี้ยสูงๆ ทั้งไม่ยอมให้กู้อีก ทําให้เงินขาดสภาพคล่องในตลาดทุกวันนี้ ผมสิ ผมไปเอาเงินเหล่านั้นออกมา ปล้นมาได้เท่าไหร่ ผมใช้หมดเลย เสริมสภาพคล่องในตลาด"