นิทานพาฝัน: แม่สอนไว้
สาวน้อยดาว เพิ่งจะมีนัดกับชายหนุ่มเป็นครั้งแรก เธอวิตกจริตพอสมควรขนเสื้อผ้าชุดเด็ดออกมาเป็นกองกะตั๊ก และเดือดร้อนต้องขอคำปรึกษาจากคุณแม่
"หนูจะทำยังไงดีค่ะคุณแม่"
"ก้อยังไงก็ได้ แต่จำที่แม่จะสอนไว้สามข้อนะค่ะ"
ข้อหนึ่ง "อย่าให้เค้าจูบลูก ริมฝีปากของลูกบอบบางเหมือนกลีบดอกไม้ที่จะชอกช้ำได้ง่าย"
ข้อสอง "อย่าให้เค้าจับหน้าอกของลูก มันเปรียบเหมือนคริสตัลล่ำค่าราคาแพงที่เปราะบาง"
ข้อสาม "อย่าให้อะไรล่วงล้ำเข้าไปใน 'ส่วนตัว' ของลูกนะเพราะในนั้นจะเป็นเหมือนเตาอบที่จะแผดเผาทุกสิ่งที่ล่วงล้ำเข้าไป"
"ค่ะ...หนูจะทำตามต่ะคุณแม่"
สาวน้อยดาวได้ไปเดทกับเพื่อนชาย ปล่อยให้คุณแม่นั่งใจจดใจจ่อรอคอย
กระที่งตีสาม...สาวน้อยโผเผกลับมาบ้าน หน้าตาอิดโรยแต่แววตานั้นแช่มชื่นเหมือนกับคนอยู่ในภวังค์ที่เพิ่งผ่านอะไรดีๆ มา
"คุณแม่ค่ะ หนูคิดว่าหนูกำลังตกอยู่ในความรักค่ะ...มันช่างยอดเยี่ยมเหลือเกิน"
"ดาว...ลูกทำทุกอย่างที่แม่สั่งใช่มั้ย" คุณแม่ชักหนาวๆ..นึกในใจ-ลูกชั้น...
"ค่ะ ทีแรกเค้าจะมาจูบหนู หนูก็บอกเค้าว่าริมฝีปากหนูบอบบางเหมือนดอกไม้ เค้าก็หยุดไป...
ต่อมาเค้าจะจับหน้าอกหนู หนูก็บอกว่าหนูก็บอกว่าอกหนูเหมือนคริสตัลที่เปราะแตกง่าย เค้าก็หยุดไป..."
ถึงตอนนี้หนูดาวหยุดพูด หัวเราะด้วยแววตาเยิ้มฉ่ำ
"แล้วยังไงต่อล่ะ" คุณแม่อดรนทนไม่ไหว
"เค้าพยายามจะเอามือเข้าไปในส่วนตัวของหนูค่ะ แต่หนูบอกว่าในนั้นเป็นเหมือนเตาอบที่จะเผาทุกอย่างทีล่วงล้ำเข้าไป เค้าก็เลยหยุด.."
เฮ้อ..คุณแม่ถอนหายใจอย่างโล่งอก
"แล้วไงต่อล่ะลูก"
"แล้วเค้าก็บอกว่า คุณมีเตาอบใช่มั้ย ผมมีขนมปังฝรั่งเศสอยู่ชิ้นนึง แล้วเค้าก็ลองเอาเข้าเตาอบของหนู...
หลังจากนั้นเค้าก็เร่งไฟ พอมันร้อนได้ที่เค้าก็เอาออกมาให้หนูชิม แล้วถามว่าอบได้ที่หรือยัง..."