คติดีๆ จาก "ปู่เย็น" ในวันที่เหลือเพียงแค่ความทรงจำ และแบบอย่างการใช้ชีวิตที่มีคุณค่าอย่างพอเพียงที่แท้จริง
ดูแต่หอยซิ ไม่มีมือไม่มีตีน มันยังหากินได้เอง ประสาอะไรกับคนที่มีมือมีเท้า หากินเองไม่ได้ก็อายหอย
ขายอย่าให้แพง คนเขาจะได้กินลง ฉันขายถูกๆ เอาไปเถอะ ซื้อไปแกงให้พอหม้อ
กินฟรีได้แต่ไม่อยากกิน เกรงใจ ไม่เอา อาย ของเขาซื้อเขาขาย ไหนต้องตัก ไหนต้องล้าง
มีก็กิน ไม่มีก็ไม่กิน ไม่ขอใคร คนเราอดตายหายาก ถ้าไม่เจ็บไม่ไข้นะ
ชีวิตคนเหมือนสะพาน มีขึ้นมีลง มีสูงมีต่ำ พอสุดท้ายก็ตาย
ขอให้ปู่เย็นหลับให้สบายครับ
