ข้อที่ ๑. เอาไปก่อนครับ อมตะวาจา จาก อ.สังเวียน ถือว่าเป็นครูปืนระดับแถวหน้า เจ้าตำราระบบ นกกระดก ที่ฝรั่งบริษัท C&Sเอาไปเลียนแบบ
เปิ้นบอกว่า "ก่อนจะปรับแต่งปืนชิ้นส่วนไหน ต้องรู้ว่า ชิ้นส่วนนั้นๆมันทำงานอย่างไร"
ข้อที่๒ การปรับการแต่งไกปืน และ ส่วนต่างๆของปืนที่ทำให้ นน.ไกลดลง คิดจาก ๑๐๐%ได้ดังนี้ครับ
๑. ดัดแหนบสามชายช่วยได้ 30 %
๒. ลด นน.เมนสปริงเฮาซิงส์ 30 %
๓. ความลื่นของหน้าเซียร์และนกปืน 30 %
๔. การเสียดสีของ ชิ้นส่วนพวกเซียร์ กับสลัก ขาไกกับโครง สลักปิดเมนสปริงกับรูเมนสปริง ฯลฯ 10%
ผมมันเรียนดี แต่ยากจน ผมอยู่แค่ ๑-๒ ชม.ผมได้ความรู้จากท่าน และลูก ชายเปิ้นนั๊กขนาดครับ ผมจะบ่หวงวิชาละครับลุงหลึก
ข้อที่ ๓ ลดระยะฟรีของไกปืน
๑ ถ่างขาที่อยู่หลังตัวไกปืน ระยะฟรีจะเหลือน้อยทำให้ลั่นได้ไว แต่ระวังจะขูดกับซองกระสุนเป็นรอยได้
๒.ถ่างขาออกตามกว้าง มันทำให้คับติดกับโครง ไม่หลวมคลอน แต่ไม่ทำให้ระยะฟรีลดลงได้
ถ้าขาไกปืนยาวใส่สุดแล้ว ขาด้านหลังแต่กับเซียร์พอดีแบบนั้นถึงจะไม่ฟรี
ระยะฟรีนี้ขึ้นอยู่กับ
1.ความหนาของขาดิสคอนเนตเตอร์(รองอยู่ตรงกลางระหว่างขาไก กับหลังเซียร์) ถ้าใส่แล้วไม่หลวมคลอนระยะฟรีจะไม่มีเลย
2. ความหนาของขาเซียร์วงพระจันทร์ด้านตรง(ไม่ใช่ด้านโค้ง)
3. ความยาวของเซียร์วงพระจันทร์ด้านโค้ง
ระยะเดินไกขึ้นอยู่กับความลึกของเซียร์ และแง่ที่บากไว้ที่นกปืน
ลุงคำตื้อ เวลาอู้เป็นการเป็นงาน
แล้ว เหมือนเซียนปืนก่อ..
ข้อที่๔ การปรับแต่ง นกสับ เซียร์ และแหนบ ๓ ชาย ๔ ชาย มีความสัมพันธ์ ซึ่งกันและกัน ถ้าไม่มั่นใจ หรือชำนาญอาจเกิดอันตราย
ต่อปืน หรือระบบการยิง ทำให้ลั่นเป็นชุดได้ บางอย่างต้องใช้เครื่องมือ จับเซียร์เพื่อใช้หินเซรามิค ทำการขัดเป็นต้น
ส่วนนี้เป็นภาพการทำงานของ ไกปืนเมื่อเหนี่ยวไก มาดันดิสฯเพื่อยกตัวขึ้น และทำให้แง่เซียร์ที่ขัดอยู่กับแง่บากนกสับ
เป็นอิสระ หลุดจากกันแล้วไปตี เข็มแทงชนวน ถ้าเราไม่มีความรู้แน่นมากถ้าไปดัดแหนบตัวกลางอ่อนเกินไป สะพานไกเดินมา
ดันไม่แรง ตัวดิสฯไม่ขยับขึ้น ก็ไม่สามารถลั่นไกได้ หรือถ้าดัดแหนบตัวซ้ายสุดอ่อนเกิน ก็ไม่มีแรงยันขาเซียร์ นกตามปืนลั่นเป็นชุดครับ จบ!!
