กลอนส่งสมัครรักษาตัว.........
เรืองอำนาจ วาสนา พาสับสน ดูถูกคน ก่นด่า ประชาศรัย
ครั้นเมื่อหมด วาสนา ลับลาไกล กุศลกราย พ้นจาก ลำบากมี
ต้องข้อหา ปราศรัย ไปประมาท ต่ออำนาจ ราชพลสิทธิ์ คิดหลีกหนี
ผ่านฎีกา เข้าสู่เขต เทศเสรี หวังได้มี แหล่งพิงพัก รักษาตัว
นั่งหน้าจ๋อย คอยเหงา เศร้าจับจิต คู่ชีวิต เคียงข้างเดี่ยว เปลี่ยวนักหนา
คนรุมล้อม ก่อนเก่า ไร้เงามา อนิจจา ดันมีป้าย ใครมาเชียร์
เวรกรรมเก่า ทำเอาไว้ มิได้หนี ตามทุกที่ ไกลสุดหล้า กรรรมมาถึง
ติดจรวด วิ่งพล่าน ประหวั่นพรึง ตามมาถึง ฮุสตัน ทันทีเอย...........
