วันนี้......ครอบรอบสี่ปีสึนามิครับ

[จอยฮันเตอร์]

ยังจำได้เลยว่า เด็กที่ใหนมาแซวเราเรื่อง ว.

     เราเป็นคนโดนแซวน่ะสิไม่ว่า ........ ตา อายุมากแล้วอย่าบิดเบือนนะ

คิดถึงพี่ปูจัง พอได้คุยทำให้เกิดอาการน้ำลายสอ

[PU45™]

                                         

[คมขวาน รักในหลวง]

เออ...ใหน ๆ ก็แตกแถวกันแล้ว
ขอตามน้ำ หน่อยแล้วกัน
แบบว่า  อยากขอคำแนะนำลุงปูเรื่อง
[b]"๒๕๕๒ ปีแห่งการประมาณตน"[/b][/u][/color]ยังไม่ค่อยกระจ่าง  ตรงภาพประกอบ หน่ะครับ  ว่าเราประมาณตนแล้วต้องทำยังไงบ้าง
คือ  เอ้อ ผม หัวทึบ ภาษาอิสานเรียก "ปึก" ครับลุง

[PU45™]

     

                น้าหมูแซวเป็นด้วยนะ ...... ไปติดเชื้อใครมาเหรอ 

[คมขวาน รักในหลวง]

        ไม่ตอบแฮะ...งั้น  เดาเอาจากภาพ ก็ได้
เริ่มจาก  ประหยัด  ผ้า  อย่าตัดให้เปลืองผ้ามาก
จาก  ห้องแอร์  ถ้าอากาศไม่ร้อนมากก็เปลี่ยนเป็นห้องพัดลม บ้างก็ได้
อย่าใช้ฟุ่มเฟือย  อย่าใช้ทิ้งใช้ขว้าง  นึกออกแค่เนี๊ยะ...

[SingCring]

เราและเธอ  คาราวาน


ส่ง ดวงใจ นี้ให้เพื่อน
ภาพความหวัง มิเคยเลือน หลุด สลาย.
ภาพรอยยิ้ม และความกล้า
มาปลุกเร้า การ ต่อสู้
อยู่หนไหน ความมั่นใจ ยังไม่ คลาย
มิเคยแหนงหน่าย หนทางแห่งธรรม..หนทางแห่งธรรม

อยู่ ต่างแดน แสนไกลห่าง
สุดขอบฟ้า เห็น รางๆ ดั่ง จะย้ำ.
ให้คำนึง ถึงใจเจ้า ข้ามภูเขา และ ทะเล
จะเร่คว้าง ไปอย่างไร วอนให้จำ
มั่นใจจงทำ ก้าวไปให้ถึง. .ก้าวไปให้ถึง

เรา และเธอ อยู่ไกล แสนไกลกัน
ความ ผูกพัน เหมือน ดังว่าติดตรึง
ใจ เจ้าลอย คล้อยตาม สายลมตึง
บอก คิด ถึง เฝ้า รำพึง กับใบ ไม้. ....ดนตรี

เรา และเธอ อยู่ไกล แสนไกลกัน
ความ ผูกพัน เหมือน ดังว่าติดตรึง
ใจ เจ้าลอย คล้อยตาม สายลมตึง
บอก คิด ถึง เฝ้า รำพึง กับใบ ไม้.

ฝาก บทเพลง นี้ ให้เพื่อน
ได้ยินแล้ว เหมือน การเยือน สื่อ ความหมาย
เกี่ยวดวงใจ ร้อยให้มั่น
อยู่ ที่ไหน ไม่ สำคัญ
ชีวิตนั้น ดังพืชพันธุ์ แห่งเส รี

งอกงามเต็มที่ ใต้ดวงตะวัน ใต้ดวงตะวัน

[คมขวาน รักในหลวง]

ขอบ คุณ คัก  น้าสิงห์
เป็นอัลบั้มแรกที่เป็นผลงานชุดใหม่ 
หลังคาราวานออกจากป่า(ไม่นับรวมชุด  คอนเสิร์ต เพื่อ ยูนิเซฟ)
ฉีกแนวจากเดิม ๆ ที่เป็นอะคูสติกแท้ ๆ แควน ๆ บางคน  ถึงกับร่ำให้และรับไม่ได้
ทำไงได้  มันต้องมีการเปลี่ยนแปลงบ้าง  เป็นสัจธรรม
อ่านเจอจากหนังสืออีกทีหรอก...เกิดไม่ทัน

[C-bird รักในหลวง]

  แม้ผ่านมาถึง 4 ปีแล้ว แต่ผมต้องขอแสดงความเสียใจกับญาติพี่น้องของผู้สูญเสีย และขอให้ดวงวิญญาณของผู้ประสบภัยทุกดวงจงไปสู่สุคติครับ 

[E_mail]

ในความโหดร้ายของธรรมชาติ เราก็ได้เห็นความสวยงามในสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่ามนุษย์ 
ในความสูญเสียของเผ่าพันธุ์ เราก็ได้เห็นความเสียสละของทุกเผ่าพันธุ์ เพื่อช่วยเหลือซึ่งกันและกัน
สึนามิ สอนให้เรารู้ว่าพลังของธรรมชาตินั้นยิ่งใหญ่เพียงใด  เราไม่มีทางที่จะมีพลังมากเช่นนั้นได้ แต่ พลังของมนุษย์ที่ทำเพื่อเพื่อนมนุษย์นั้น คือสิ่งที่ทรงพลังมากที่สุดเท่าที่มนุษย์ พึงมี
ปล.กระทู้นี้ทำให้นึกถึงพี่บ๊อบบี้และภรรยา พี่อีแมว และอีกหลาย ๆ ท่านในนี้ครับ

เทียบกับพี่บ๊อบบี้และอีกหลายท่านแล้วผมยังห่างไกลเป็นปีแสงเลยครับ พี่บ๊อบบี้โดนเข้ากับตัวเอง เป็นผู้สูญเสียอย่างมหาศาลท่านหนึ่งแต่กลับไม่มีสำออยแม้แต่น้อย ลงมือ"ทำ"ทันที และทำเผื่อคนอื่นก่อนที่จะยอมเยียวยาตัวเองด้วย

ตัวผมเองกลับปล่อยให้ความชอบความชังของตัวเองมาหน่วงไว้อยู่พักใหญ่ หากไม่ได้มีเรื่องที่ชังมากระทบตรงๆผมก็อาจเป็นแค่คนที่นอนดูข่าวในทีวีเฉยๆคนนึง.....

[Zeus-รักในหลวง]

ในความโหดร้ายของธรรมชาติ เราก็ได้เห็นความสวยงามในสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่ามนุษย์ 
ในความสูญเสียของเผ่าพันธุ์ เราก็ได้เห็นความเสียสละของทุกเผ่าพันธุ์ เพื่อช่วยเหลือซึ่งกันและกัน
สึนามิ สอนให้เรารู้ว่าพลังของธรรมชาตินั้นยิ่งใหญ่เพียงใด  เราไม่มีทางที่จะมีพลังมากเช่นนั้นได้ แต่ พลังของมนุษย์ที่ทำเพื่อเพื่อนมนุษย์นั้น คือสิ่งที่ทรงพลังมากที่สุดเท่าที่มนุษย์ พึงมี
ปล.กระทู้นี้ทำให้นึกถึงพี่บ๊อบบี้และภรรยา พี่อีแมว และอีกหลาย ๆ ท่านในนี้ครับ

เทียบกับพี่บ๊อบบี้และอีกหลายท่านแล้วผมยังห่างไกลเป็นปีแสงเลยครับ พี่บ๊อบบี้โดนเข้ากับตัวเอง เป็นผู้สูญเสียอย่างมหาศาลท่านหนึ่งแต่กลับไม่มีสำออยแม้แต่น้อย ลงมือ"ทำ"ทันที และทำเผื่อคนอื่นก่อนที่จะยอมเยียวยาตัวเองด้วย

ตัวผมเองกลับปล่อยให้ความชอบความชังของตัวเองมาหน่วงไว้อยู่พักใหญ่ หากไม่ได้มีเรื่องที่ชังมากระทบตรงๆผมก็อาจเป็นแค่คนที่นอนดูข่าวในทีวีเฉยๆคนนึง.....

แต่ฟังจากตอนนั้นพี่ก็หดหู่ เอามาก ๆ เพราะที่พี่เทียบศพที่เรียงราย กับปลาในตลาด พี่พูดจบผมก็นึกภาพออกเลยว่ามันขนาดไหน

[E_mail]

ภาพที่เห็นยังไม่เท่า"กลิ่น"ครับ

ไม่ใช่กลิ่นศพ แต่เป็น"กลิ่นความตาย" เข้าตะกั่วป่าแค่ขับรถข้ามสะพานเข้าเมืองก็จะได้กลิ่นนี้คละคลุ้ง มันอยู่ในทุกอณูอากาศ คนที่เข้าไปตอนนั้นจะไม่มีวันลืมเลือน 

[แจ็ค]

.... บันทึกความทรงจำ   ...  วันนั้นเมื่อ 4 ปีที่แล้ว  ผมนอนอยู่บนโรงแรมหรูที่ พิษณุโลก รอการมอบตัวลูกสาวเข้ามหาวิทยาลัยคณะนานาชาติ  พอตกบ่ายได้ฟังจากข่าวและโทรทัศน์ว่าเกิดซึนามิ  แล้วมีรายการที่ชิงเรทติ้งเอาตลกตระกูลซูโม่มาออกรายการในฐานะที่อยู่ในเหตุการณ์และมีภาพมาประกอบด้วยในบางตอน  ....
.... ตลกเล่าเรื่องอย่างไรก็ตลก  ยิ่งตอนที่ออกอากาศสดนั้นไม่มีรายงานความสูญเสีย  ตลกเลยเล่าเรื่องเป็นเรื่องตายของตัวเองให้เป็นเรื่องตลก  ซึ่งผมดูแล้วไม่ตลก ... เอาเสียเลย ... 

[แจ็ค]

.... เมื่อเวลาผ่านไป  ภาพความจริงเริ่มปรากฎภาพที่สื่อต่าง ๆ เริ่มทยอยนำภาพความเป็นจริงมาปรากฎต่อสายตาประชาขน  ภาพการสูญเสียชีวิต  ภาพการที่คนติดเกาะนอนรวมอยุ่กับคนตาย ยิ่งผ่านไป  ยิ่งทวีความเสียหายมากขึ้น  นั่นแหละเทปที่เคยออกด้วยความสนุกสนานก็เริ่มมีการเก็บและหยุดนำเสนอในด้านที่ตลกโปกฮา ....

[แจ็ค]

... มิได้เป็นการขุดค้ย  แต่เป็นการรำลึกถึงความทรงจำครั้งนั้น  แต่อดคิดถึงบุคคลคนหนึ่งมิได้ " ท่านสมิธ  ธรรมสโรจน์ " ต้องขออภัยถ้าพิมพ์ชื่อท่านผิด  แต่ไม่ผิดคนแน่นอน  ท่านได้ทำนายว่าจะเกิดคลื่นสึนามิ  แต่ตอนนั้นคนไทยเราไม่รู้จัก  และไม่มีใครเชื่อ  จนผู้ว่าราชการจังหวัดที่มีการท่องเที่ยวดัง ๆ ช่วงนั้นออกโทรทัศน์ซะดังไปทั่วประเทศ  ประกาศไม่ต้อนรับอธิบดีกรมนี้  ไม่ให้เข้าจังหวัดที่ท่านดูแลอยู่   ....... เหมือนตกนรกทั้งเป็นสำหรับท่านสมิธ  ในขณะนั้น ..... เฮ้อ .... สงสารจัง ....

[E_mail]

ผู้ว่าฯจังหวัดภูเก็ตครับ