มันก็แล้วแต่สถานการณ์นะครับ..ถ้าเป็นสถานการณ์อย่างที่ตั้งมาในกระทู้ผมสวนเอาให้ถึงตายแน่นอนครับ ถ้าลูกคุณทำแบบนี้กับใครต่อให้ไม่ทำกับผม ผมพบเหตุผมก็ยิงเหมือนเดิม สิทธิป้องกันชีวิตมีอยู่โดยชอบธรรมอยู่แล้วทั้งยังมีกฏหมายกำหนดสิทธิไว้โดยชัดเจนอีกต่างหาก การกระทำแบบนี้ถือเป็นภัยคุกคามที่เกิดในช่วงเวลากระชั้นชิด ผมคงไม่เรียกแล้วขอดูปืนในมือหรอกและเชื่อว่าเป็นคนอื่นก็น่าจะคิดคล้ายกัน แล้วถ้าสมมุติเป็นลูกคุณ คนเป็นพ่ออย่างคุณดูแลอบรมสั่งสอนลูกยังให้ออกมาสร้างความเดือดร้อนกับคนอื่น มีสิทธิอะไรมาเล็งปืนขู่คนอื่น เวลาเกิดเรื่องคนก็จะมองแต่เฉพาะในมุมของตัวเองทั้งนั้น ถ้ามีแล้วสั่งสอนอบรมให้เป็นคนดีไม่ได้สร้างความเดือดร้อนสร้างปัญหาให้สังคมก็อย่ามีดีกว่า หรือตายไปน่าจะเป็นประโยชน์กว่า สังคมเราเสียทรัพยากรไปประคบประหงมคนพวกนี้มากเกินไป จริงบ้างที่บางคนพอกลับตัวคิดได้ แต่ส่วนใหญ่ที่เจอคือเลวซ้ำซาก คนเป็นพ่อแม่หัดดูลูกแล้วโทษตัวเองบ้าง อย่าโทษสังคม คนเกิดมาพร้อมความดี คิดดี ทำดี พูดดี ยังไงก็เป็นคนดี คนเกิดมาเลวคิดเลว ทำเลว ยังไงก็เป็นคนเลว
เรื่องจะดีจะเลว..จริงที่ปัจจัยต่างๆรวมถึงสิ่งแวดล้อมมีส่วน แต่หลักๆแล้วอยู่ที่สามัญสำนึก คุณธรรม จริยธรรม สติ ปัญญาของตัวคนนั้น ยกตัวอย่างองคุลีมารไม่ถูกต้องนัก คนๆนี้ไม่โง่ แต่มีมิจฉาทิฐิ อยากจะสำเร็จวิชาโดยไม่คำนึงถึงคุณธรรมและจริยธรรมในใจตน คุณธรรมและจริยธรรมไม่ใช่เรื่องที่ต้องสั่งสอนหรือเรียนรู้แต่อยู่กับมนุษย์ตั้งแต่เกิดหากรักษาได้จะติดตัวไปจนตายหรืออาจถึงภพหน้าตามความเชื่อของศาสนา
สถานการณ์ส่วนสถานการณ์ครับ แม้ผมไม่ได้เป็นเจ้าหน้าที่รัฐ หรือผมไม่เคยอยู่พื้นที่สุ่มเสี่ยง ก็ใช่ว่าผมไม่เคยเจอสถานการณ์ภยันตรายถึงตัว บ่อยครั้งอีกต่างหาก เคยโดนยิงใส่ก็เคย
แต่ในข้อความข้างต้นของผมนั้นผมพูดถึงแนวคิดครับ คนเป็นพ่อเป็นแม่ น้อยคนจะสั่งสอนให้ลูกเป็นคนเลว หรือสั่งให้ลูกตัวเองไปเล็งปืนใส่คนอื่น ถ้าคุณได้มีลูกแล้วคุณจะรู้ ว่าการจะสอนให้ลูกเป็นคนดีได้นั้นไม่ใช่เรื่องง่าย อยู่ที่เราสอนได้ถูกทางถูกต้องและเข้าใจหรือเปล่า ผมไม่ได้มองในมุมตัวเอง ไม่เช่นนั้นผมคงไม่บอกให้ตักเตือนหรือสั่งสอนไปในข้อความก่อนหน้าหรอกครับ สังคมมันมีระบบของมันอยู่แล้วครับ ว่าคนดีจะไปทางไหน คนเลวจะไปทางไหน ใช่ว่าคุณจะมีสิทธิ์คิดว่าคนนั้นเป้นคนดีให้ไปทางนั้น คนนี้เป็นคนเลวให้สมควรตายไปซะ "คุณเป็นใคร" ที่จะตัดสินเว่าคน ๆ นั้นดีพอ หรือเลวมากที่สมควรจะตายไป ตัวผมเอง ไม่เคยตัดสินใครว่าสมควรตาย ไม่เคยโทษสังคม ในข้อความของผม ก็ไม่ได้กล่าวโทษสังคม ผมแค่บอกว่าควรให้โอกาสเขาบ้างหากมีโอกาสที่จะให้ ถ้าให้แล้วไม่เอาก็ไปอีกทาง แต่นอกจากพ่อแม่ต้องสั่งสอนถูกต้องและให้โอกาสเขาแล้ว สังคมเองก็ต้องมีส่วนให้โอกาสด้วย
จากความเห็นของคุณ ในมุมมองของคุณ คุณคงคิดว่าบ้านเรามีแต่คนเลวทั้งนั้นเลยสิ แต่ในมุมมองของผมพวกที่เลวซ้ำซากเป็นเพียงส่วนน้อยครับ
ไม่มีใครเกิดมาแล้วเลวเลยหรือมีจิตสำนึกมีคุณธรรมจริยธรรมเลยหรอกครับ แต่คน ๆ นั้นจะเลว เพราะอาจจะขาดคนที่จะสอนให้เขาคิดดี ทำดี และไม่มีใครให้โอกาสเขาครับ คุณคิดผิดหรือเปล่า ว่ามันอยู่ติดตัวมาตั้งแต่เกิด เด็กเกิดมาคือผ้าขาว อยู่ที่ว่าใครจะใส่สีอะไรไปให้เขาต่างหากหรอกครับ
ประเทศเราจะเสียทรัพยากรณ์ไปมากแค่ไหน ที่จะทำให้คนในสังคมไม่เลว ก็สมควรจะเสียครับ เพราะจริง ๆ เราเสียทรัพยากรณ์โดยไม่ได้ประโยชน์อะไรเลยมากกว่าที่ทุกวันนี้เสียไปเพื่อให้คนในสังคมเป็นคนดีเสียอีกครับ โดยเฉพาะกับ...... (หลายท่านคงรู้ว่าหมายถึงอะไร)
ที่พี่ใหม่พูดก็ถูกครับว่าคนเรากลับตัวได้ถ้าได้รับโอกาสและการอบรมสั่งสอนที่ดี แต่กว่าจะถึงจุดนั้นการกระทำบางอย่างที่ไร้สำนึกสิ้นคิดแล้วทำให้มีการสูญเสียชีวิตหรือทรัพย์สิน ใครจะรับผิดชอบครับ มาสำนึกทีหลังคนที่เจ็บตายไปฟึ้นขึ้นมาได้มั้ย
อย่างที่บอกครับ สถานการณ์ส่วนสถานการณ์ ผมเองก็ไม่อยากให้เกิดเรื่องไม่ดีกับตัวผม ครอบครัวผม หรือกับใคร ๆ แต่หากเกิดเรื่องไม่ดี แล้วผมไม่สามารถปกป้องได้ นั่นคือกรรมครับ ผมเชื่อเรื่องกรรม ถ้าเกิดกับผม ผมถือว่าเป็นกรรม ผมไม่เรียกร้องความรับผิดชอบจากใคร เพราะเชื่อว่าคนที่ทำบาป ก็ย่อมต้องได้รับกรรมบาปที่ตนเองทำไว้แน่นอน
"โอกาส" เราไม่ได้มีโอกาสทุกคน เขาทั้งผู้ถูกกระทำและผู้กระทำเหล่านั้นก็เช่นกัน แต่เมื่อให้โอกาสแล้ว แต่เขาไม่รับ หรือไม่ทันได้รับ ก็เรื่องของเขาแล้วล่ะครับ เราคิดได้แต่ว่าเราจะให้โอกาสเขาไหม ไม่ใช่คิดว่าเขาสมควรตายไหม
