เรียนคุณหมอ ............
สัตว์สังคมที่เรียกตัวเองว่า"มนุษย์" ............เมื่อทำงาน ดำรงชีวิตอยู่ในสังคมนานๆเข้า จะเห็นสิ่งต่างๆที่ตนเองไปเกี่ยวข้องหรือได้พบเห็นมามากมายพอสมควร ตามวิถีทางของการดำเนินชีวิต ของแต่ละคน............
สิ่งที่ได้เกี่ยวข้องและพบเห็นเหล่านี้.......... มีทั้งสิ่งที่ดี และสิ่งที่ไม่ดี แต่ทั้งนี้จะเห็นมากหรือน้อยนั้น ก็อยู่ที่บทบาทของตนเองว่าจะเข้าไปเกี่ยวข้อง มากน้อยแค่ไหน.............เหล่านี้เรียก"ประสบการณ์"
แต่การนำสิ่งต่างๆ ทั้งที่ดีและไม่ดี ที่ได้พบเห็น ................ มาใช้สำหรับการดำรงชีวิตของตนเอง ให้เป็นไปในทางที่ต้องการนั้น คงต้องผ่านการ"สังเคราะห์" หรือ "พินิจพิจารณา" ว่าสิ่งใดควร สิ่งใดไม่ควร.............การดำรงชีวิต ตามที่ตนเองต้องการ ก็จะเป็นไปตามนั้น ซึ่งหากเป็นสิ่งที่ควร ก็ดีไป .............. ถ้าเป็นสิ่งที่ไม่ควร ก็ไม่ดี ..............ซึ่งในระบบสังคมมนุษย์ พิสูจน์ได้เสมอ
คนเราต้องยอมรับความจริงอย่างหนึ่งว่า ............ ตัวเรารู้เรื่องในส่วนของตัวเองมากที่สุด ไม่มีใครรู้เรื่องตัวของเราเท่าตัวเราเองหรอก แม้แต่คนใกล้ชิด ..................
การรู้เรื่องราวของส่วนอื่น ทั้งเรื่องดีและเรื่องไม่ดี ................ หากจะนำมาใช้ประโยชน์ ต้องรู้จักจังหวะ เวลา โอกาส ที่เหมาะสม จึงจะนำมาใช้ได้ .............. หากนำมาแล้วไร้ประโยชน์ ก็ไม่ควรที่จะนำมาใช้ .................
ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับ"วุฒิภาวะ" .............. ว่ามีมากน้อย และ ใช้เป็นหรือไม่
เท่าที่ผมเห็นมา ............. การศึกษาและหน้าที่การงานที่มีเกียรตินั้น ไม่ได้ทำให้ คนบางคน มี"วุฒิภาวะ"สูงขึ้นเลย
ซึ่งอาจจะเป็นด้วยสาเหตุหลายๆอย่างประกอบกัน เช่น .......อายุและประสบการณ์น้อย ยังเห็นโลกไม่กว้าง............ เก็บกดกับการดำรงชีวิตที่ตนเองเป็นอยู่ ทั้งเรื่องส่วนตัวและการประกอบอาชีพ ................. การอบรมบ่มนิสัย อาจจะได้รับมาน้อย ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับปัจจัยพื้นฐานทางสังคมดั้งเดิม รวมทั้ง ทัศนคติส่วนตัว ............เป็นประการสำคัญ ซึ่งสาเหตุหลายๆอย่างเหล่านี้ ถ้ามีความดี มากกว่า ความไม่ดี ........ คนๆนั้นก็มีส่วนดี มากกว่าส่วนไม่ดี ................
มนุษย์เรา ไม่มีส่วนดีทั้งหมดแน่นอน และคิดอยู่เสมอว่า ตนเองคิดถูก............. เพียงแต่ จะเลือกใช้ และยอมรับความคิด ความอ่านของตนเองได้มากแค่ไหน ที่จะเอามาใช้ในสังคม...............แม้ว่าบางสิ่งอาจจะขัดความรู้สึก(ที่คิดว่าถูก)ของตัวเอง แต่ต้องทำ เพราะครรลองของสังคม............
ถ้าทำไม่ได้ ........... อยู่ในสังคมยากครับ
ไปอยู่ในป่า หรือในกะลาคนเดียวจะเหมาะที่สุด ................
เอ๋มองว่าบุคคลประเภทนี้ น่าจะมีปัญหามาจากการทำงานที่ไม่มีประสิทธิภาพ
ไม่เป็นที่น่าพอใจของผู้บังคับบัญชาอย่าง และเพื่อนร่วมงานอย่างแล้วนึกคิดเกลียดไปหมด
โดยที่ไม่ได้มองหาสาเหตุและต้นเรื่องว่าเกิดจากอะไร คือคิดว่าสิ่งที่ข้าทำและมองข้าถูกหมด
คราวนี้เลยมองตีหัวตีหางไปถึงระบบ แผนงาน ทั้งหลายว่ามันแย่มันไม่ดีเอาแค่สายตาไปมองไม่ได้ไปคลุกได้ยินเค้าว่ามา
แล้วตัวเองมีความสามารถไม่พอที่จะคิดได้ ลักษณะคล้ายๆเหมื่อนเด็กยังไม่โตแล้วถ้ารักษาตัวเองไม่หายท่านก็ต้องพึ่งแพทย์
ถึงเวลานั้นจะคิดอีกหรือเปล่าว่าแพทย์จะมั่วจะรักษาท่านผิดอีก...เฮ้อ...น่าสงสารเวทนาค่ะ..
