ราตรีสวัสดิืนายโจ๊ก...
.......พี่ใหม่....ทำให้ผมลุ้นซะ.....นึกว่าจะหักมุมแบบว่าอาวุทธ์ขนาด
.45mmลักษณะมีสีแดง,เขียว,เหลือง,ชมพู...ลดกระจกนิดหน่อยแล้วกราดยิงออกไป
ได้เปียกกันถ้วนหน้า
......จริงๆแล้วกะจะบอกพี่ว่าตั้งแต่มีปืนผมใจดีและใจเย็นขึ้นเยอะอะไรหยวนได้ก็หยวน
....ไม่รุ้ๆว่าจริงแล้วผมกริ่งเกรงอะไร...เลยป่ลอยผ่านได้งายกว่าก่อน......
......แต่ก็ไปไหนทำอะไรก็มั่นใจดีแฮะ...
.....แต่วันไหนอยู่ไกลตัวก็อาการขาดๆหายๆไม่มั่นใจสะงั้น...ทั้งที่ก่อนเคยมีก็ไม่ได้คิดอะไร(คนเมื่อก่อนผมว่าไม่ชั่วเท่าสมัยนี้นะ).....
....แค่จะบอกพี่ครับใจเย็นๆ
.....เพราะผมรุ้ว่าถ้าจำเป็นพี่ใช้แน่ๆ อิอิ
...........ผมว่าคนที่เคยถามกันว่าถ้าเกิดต้องยิงคนร้ายแล้วจะกล้ายิงกันไหมถ้าคนๆไม่เคยมีประสปถ์การแล้วตอบว่ากล้า...ผมไม่แน่ใจว่าจะจริง
ส่วนตัวผมก้เคยไม่แน่ใจ...แต่ก็มีคืนหนึ่งแม่มาบอกผมว่าสงสัยบนบ้านจะมีคนมาเยี้ยม...ผมก้หยิบปืมมาตรวจแม็กว่ามีลูกพร้อมหยิบไฟฉายค่อยเดินขึ้นบ้านเคลียร์จนทั้ว(มันก็แคบนิดเดียวนั้นแหระ
)....แล้วลงมาบอกแม่ไม่มีอะไรลืมปิดหน้าต่าง....
...ทำให้รู้ว่าผมไม่กลัวหรือรั่งรอที่จะใช้......
...ผมเลยตื่นเต็นที่พี่เล่างัยครับเพราะเพิ่งเห็นข่าวที่ปราจีนฯ...ดีที่มันด้าน..
...แต่ตอนผมเองไม่ตื่นเต็นแฮะ
ปล.แต่ครั้งแรกเลยผมไม่ได้ขึ้นลำกลัวพลาด....
มานึกได้ที่หลังว่าถ้ามีโจรจริงจะยิงมันทันไหมเนียะ