อยากฟังประสบการณ์ "เฉียดปืน" ของท่าน ๆ ครับ

[HK_P7]

ผมโชคดีที่ยังไม่เคยมีประสบการณ์เฉียดคุกเลยครับ  ปกติไม่พกครับเพราะมีแต่กระบอกโตๆทั้งน้าน ขี้เกียจหามครับ

[kengx]

ผมเคยเจอปัณหาถูกแย่งที่จอดรถอย่างคุณ ยอมรับว่าฉุนขาดครับ ลงรถไปพูดกับเค้าดีๆเค้าไม่สนใจครับ เป็นสถานการณ์ที่น่าคิดครับว่าถ้ามีปืนอยู่ด้วยจะเป็นอย่างไร
  คนแย่งทีจอดรถคนอื่น เลวครับแต่ไม่เลวพอที่เราจะไปยิงเค้าและไม่คุ้มกับความยุ่งยากที่จะตามมา แต่เหตุการณ์แบบนี้อาจเกิดขึ้นได้กับทุกคนและรับรองได้ว่าทุกคนมี โมหะ มี โกรธา อยากในพี่ๆในwebช่วยกันแนะนําครับว่าเราจะทําอย่างไรกับคนพวกนี้ดี

[nice Sky]

ปัญหาทุกอย่างแก้ไขได้ด้วยรอยยิ้มครับ ผมมักจำคำนี้มาใช้บ่อยๆครับ

[หนึ่ง_รักในหลวงมากครับ]

                ผมไม่เคยเฉียดเหตุการณ์แบบนี้ และไม่อยากเฉียดด้วย  ดีแนะครับที่ จขกท.  ยับยั้งชั่งใจได้  เลยโล่งออกไป  ไอ้พวกหน้าด้านแบบนี้มันต้องโดนตืบ ครับ

[wolfman]

ขอบคุณทุก ๆ ท่านมากเลยนะครับสำหรับความเห็นที่มีทั้งติ และทั้งชม
เพราะผมว่าสิ่งที่ทุกท่านติติงมานั้นมันจริง ซะยิ่งกว่าจริง และผมก็หวัง
เป็นอย่างยิ่งว่ากระทู้นี้จะเป็นประโยชน์ให้กับทุก ๆ ท่านที่ได้อ่าน
อย่างน้อยก็หวังว่ามันจะเป็นเชือกเส้นสุดท้ายที่จะคอยยึดเหนี่ยวสติ
ของทุกคนไว้ ยามที่ท่านฟิวส์ขาดนะครับ 

Thanks a millions, trillions.....zillions ครับผม.

[korpat]

คนนิสัยไม่ดีมีเยอะครับ อดทนไว้ครับ เหตุการณ์แย่งที่จอดรถเนี่ยคงเจอกันบ่อยครับ 

[mb154cm]

จขกท คุมใจได้เยี่ยมครับ

[วายุ - รักในหลวง]

ต้องอดทนครับ......... อด และ ทน......ให้มาก ๆ ดีใจที่ท่าน จขกท. ไม่ได้ทำอะไรที่เกินไปกว่านั้น .......

[NAIJUB]

мбр║©я╖╩цпй╨║рцЁЛ "Ю╘уб╢╩в╧" ╒м╖╥Хр╧ Ф ╓ця╨
╪аЮ╓бА╣ХЮ╘уб╢╩в╧╓ця╨ Ю╢т╧Ю╘уб╢╥ь║гя╧ гя╧епкерб║цп╨м║

Ю╘уб╢А╨╨╧уИ╪аЮ╩Г╧╨Хмб╓ця╨ А╣ХДаХйрарц╤╓цм╨╓цм╖Ю╦мД╢И╢яХ╖Ц╗карб

   
       ........เหมือนกันค๊าบบ....

[ไพโรจน์]

ไม่จำเป็นอย่าพกปืนไปช้อปปิ่ง หรือดื่มสุรา โอกาสควบคุมสติน้อยมาก
ข้างนอกมีคนหลากจำพวก หลีกเลี่ยงได้ก็ดี คิดถึงคนที่บ้านให้มากๆ
หากมีปืนแล้วใจใหญ่ แต่ถ้าคู่กรณีมีปืนเหมือนกันแต่แม่นกว่า กว่าจะคิด
ได้ก็สาย เชื่อลุงเถอะ
เห็นด้วยอย่างยิ่งครับ

[Point_Blank]

ไม่เคยเฉียด เคยแต่ใช้ครับ ใช้แบบสติมาก่อนนะ...............ก๊าบ

[rute - รักในหลวง]

อื่ม...น่าหวาดเสียวแทนคับ...:

[NaiMai>รักในหลวง]

    ว่าจะไม่เล่า เพราะเล่ามาครั้งหนึ่งแล้ว แต่เมื่อคืน ไอ้หยี ไอ้ทหารอวกาศ (ทหารอากาศเมา) คนเดิมที่ผมเคยล๊อคจับไพธอนกดพื้นมันมาอีกแล้ว เมาเปรอะมาเลย มาถึงก็มาที่โต๊ะที่พวกผมนั่งอยู่ ไม่ใช่มาดีครับ มาป่วน ป่วนไปป่วนมา "มึงมาดวลกับกูดีกว่า คนละสามนัด" เหอ ๆ นึกในใจ เอาล่ะว๊า ยังไม่เข็ด เพื่อนผมอีกคนก็เกือบหลุดเหมือนกัน แต่ดีที่ว่าไม่มีใครพกปืนนั่งอยู่ตรงนั้น (แต่อยู่ในที่ ๆ พร้อมไปหยิบมาใช้ได้) ก็เลยใช้วิธีแบบสันติ ไล่ให้เพื่อนมันลากกลับบ้าน โดยขู่ว่าไม่งั้นเรื่องนี้และเรื่องเก่าอาจถึงนาย เพื่อนมันจำต้องยอมลากเพื่อนมันกลับไปโดยดี
    ท้าวความไปถึงเรื่องเก่าที่มันก่อไว้อีกครั้งจากที่เคยเล่าให้อ่านกันมาครั้งหนึ่งแล้ว คือ วันนั้นมันเมาเดินตุปัดตุเป๋ออกจากร้านไปที่รถ ตอนที่มันเดินไปผ่านถังขยะมันก็เตะถังกลิ้ง หยิบกระถางต้นไม้ของบ้านตรงที่มันจอดรถทุ่มแตก แล้วมันเปิดรถหยิบกระเป๋าสะพายออกมาสะพายแล้วก็เดินกลับมาในร้าน ซึ่งตอนเดินเข้ามาผมได้สังเกตเห็นว่ามือมันล้วงอยู่ในกระเป๋า ซึ่งตุงออกมาลักษณะคล้ายปืน ก็เลยจับตาดูไว้ พอนั่งได้แป๊บนึง ผมก็เห็นว่ามันควักปืนออกมาจากกระเป๋า อีกมือก็ล้วงเอากระสุนออกมา แล้วมันก็เปิดโม่บรรจุกระสุนปืน เข้ามั่งไม่เข้ามั่งด้วยความเมา (ก็เลยเป็นการดีที่ผมได้เตรียมการทัน) ผมเลยเดินเข้าไปสะกิดเพื่อนซึ่งมีความรู้จักกับไอ้หยีนี้พอสมควรให้ทราบ แล้วผมสองคนก็เดินไปหาไอ้หยี โดยเพื่อนผมเดินเข้าไปทางด้านข้างซ้ายของมัน ส่วนผมอ้อมไปด้านหลัง ผมวางแผนของผมไว้แล้ว แต่ไม่กล้าบอกเพื่อน กลัวเพื่อนจะกลัวไม่กล้าเข้า เพราะค่อนข้างเสี่ยง แล้วผมก็ปล่อยให้เพื่อนผมเรียกไอ้หยี "หยี มีเรื่องอะไรหรอ" ไอ้หยีหันไปตามเสียงเรียก พร้อมกับปิดโม่ปืนที่มันถืออยู่ "จังหวะนั้นเอง ผมก็ชาร์จเข้าไปด้านหลังมันทันที โดยใช้มือขวาสอดไปจับปืนและล๊อคหลังนกสับไว้ (ถ้าง้างนกแล้วคงไม่เข้า) และกดลงกับพื้น แล้วใช้มือซ้ายและนำหนักตัวของผมเอง ดันและกดหลังมันจนมันต้องก้มหน้าคุดคู้ ระหว่างนั้นมันโวยวายและมีความรู้สึกว่ามันพยายามเหนี่ยวไก ผมก็เลยออกแรงกดปืนกับพื้นมากขึ้นเพื่อไม่ให้โม่หมุน (ป้องกันอีกชั้นจากนิ้วหัวแม่มือที่ล๊อคหลังนกสับไว้แล้ว) ด้วยความที่ไอ้หยีมันเมามันจึงสู้แรงผมไม่ได้ แต่ด้วยท่าทางขณะนั้น ทำให้ผมไม่สามารถปลดปืนจากมือมันได้เหมือนกัน ได้แต่กดไว้แล้วพูดให้มันปล่อยปืนเอง เพื่อนผมพูด "เฮ้ยหยี นี่ร้านพี่นะ ปล่อยปืนก่อน มีอะไรเดี๋ยวไปคุยกัน" "ปืนกูอ่ะ มึงปล่อยปืนกูสิ" มันหันมาพูดกับผม "ปล่อยไม่ได้ ที่นี่ในร้าน มึงเอาปืนมาทำแบบนี้ไม่ได้" "ปล่อยปืนกูสิวะ" มันยืนยัน ผมก็เลยบอกเพื่อน "เฮ้ย แจ้งสองศูนย์ซิ" (ตำรวจสายตรวจรถยนต์) "มึงจะปล่อยปืนตอนนี้หรือจะให้ตำรวจมา" ได้ผลครับ มันยอมปล่อยปืน พอมันละมือจากปืนแล้ว ผมจึงเอาปืนขึ้นมาเปิดโม่เคลียกระสุนออกจากโม่เปิดโม่คาและถือปืนไว้ แล้วก็พาตัวมันออกไปจากร้าน สรุปก็ผ่านไปด้วยดีครับ ปืนของผมยังอยู่ที่เอวเป็นปกติ ไม่ต้องเอาออกมาใช้ แต่ก็เกือบเอาออกมาใช้ตอนหลัง สาเหตจากคนอื่นที่ไม่เกี่ยวในเหตุการณ์ ที่ขณะเกิดเหตุกูไม่เกี่ยว แต่พอเคลียเสร็จกูเก่ง กูเป็นรุ่นพี่ ต้องตักเตือนรุ่นน้อง แต่ก็โชคดีที่สามารถระงับเหตการณ์ได้อีกครั้ง ท้ายสุดไอ้หยียอมกลับบ้าน ผมคืนปืนให้มัน โดยไม่คืนกระสุนให้ แต่ก็เกรง ๆ อยู่ว่าคืนให้ดี ๆ มันอาจมีกระสุนมาบรรจุใหม่แล้วอาจก่อเรื่องขึ้นอีกครั้ง ก็เลยเอาปืนมันไว้ใต้เบาะรถข้างซ้าย เพื่อไม่ให้มันสามารถหยิบปืนขึ้นมาอีกง่าย ๆ
    หมดเรื่องไปครับ

[naisomchai]

ว่าจะไม่เล่า เพราะเล่ามาครั้งหนึ่งแล้ว แต่เมื่อคืน ไอ้หยี ไอ้ทหารอวกาศ (ทหารอากาศเมา) คนเดิมที่ผมเคยล๊อคจับไพธอนกดพื้นมันมาอีกแล้ว เมาเปรอะมาเลย มาถึงก็มาที่โต๊ะที่พวกผมนั่งอยู่ ไม่ใช่มาดีครับ มาป่วน ป่วนไปป่วนมา "มึงมาดวลกับกูดีกว่า คนละสามนัด" เหอ ๆ นึกในใจ เอาล่ะว๊า ยังไม่เข็ด เพื่อนผมอีกคนก็เกือบหลุดเหมือนกัน แต่ดีที่ว่าไม่มีใครพกปืนนั่งอยู่ตรงนั้น (แต่อยู่ในที่ ๆ พร้อมไปหยิบมาใช้ได้) ก็เลยใช้วิธีแบบสันติ ไล่ให้เพื่อนมันลากกลับบ้าน โดยขู่ว่าไม่งั้นเรื่องนี้และเรื่องเก่าอาจถึงนาย เพื่อนมันจำต้องยอมลากเพื่อนมันกลับไปโดยดี
  ท้าวความไปถึงเรื่องเก่าที่มันก่อไว้อีกครั้งจากที่เคยเล่าให้อ่านกันมาครั้งหนึ่งแล้ว คือ วันนั้นมันเมาเดินตุปัดตุเป๋ออกจากร้านไปที่รถ ตอนที่มันเดินไปผ่านถังขยะมันก็เตะถังกลิ้ง หยิบกระถางต้นไม้ของบ้านตรงที่มันจอดรถทุ่มแตก แล้วมันเปิดรถหยิบกระเป๋าสะพายออกมาสะพายแล้วก็เดินกลับมาในร้าน ซึ่งตอนเดินเข้ามาผมได้สังเกตเห็นว่ามือมันล้วงอยู่ในกระเป๋า ซึ่งตุงออกมาลักษณะคล้ายปืน ก็เลยจับตาดูไว้ พอนั่งได้แป๊บนึง ผมก็เห็นว่ามันควักปืนออกมาจากกระเป๋า อีกมือก็ล้วงเอากระสุนออกมา แล้วมันก็เปิดโม่บรรจุกระสุนปืน เข้ามั่งไม่เข้ามั่งด้วยความเมา (ก็เลยเป็นการดีที่ผมได้เตรียมการทัน) ผมเลยเดินเข้าไปสะกิดเพื่อนซึ่งมีความรู้จักกับไอ้หยีนี้พอสมควรให้ทราบ แล้วผมสองคนก็เดินไปหาไอ้หยี โดยเพื่อนผมเดินเข้าไปทางด้านข้างซ้ายของมัน ส่วนผมอ้อมไปด้านหลัง ผมวางแผนของผมไว้แล้ว แต่ไม่กล้าบอกเพื่อน กลัวเพื่อนจะกลัวไม่กล้าเข้า เพราะค่อนข้างเสี่ยง แล้วผมก็ปล่อยให้เพื่อนผมเรียกไอ้หยี "หยี มีเรื่องอะไรหรอ" ไอ้หยีหันไปตามเสียงเรียก พร้อมกับปิดโม่ปืนที่มันถืออยู่ "จังหวะนั้นเอง ผมก็ชาร์จเข้าไปด้านหลังมันทันที โดยใช้มือขวาสอดไปจับปืนและล๊อคหลังนกสับไว้ (ถ้าง้างนกแล้วคงไม่เข้า) และกดลงกับพื้น แล้วใช้มือซ้ายและนำหนักตัวของผมเอง ดันและกดหลังมันจนมันต้องก้มหน้าคุดคู้ ระหว่างนั้นมันโวยวายและมีความรู้สึกว่ามันพยายามเหนี่ยวไก ผมก็เลยออกแรงกดปืนกับพื้นมากขึ้นเพื่อไม่ให้โม่หมุน (ป้องกันอีกชั้นจากนิ้วหัวแม่มือที่ล๊อคหลังนกสับไว้แล้ว) ด้วยความที่ไอ้หยีมันเมามันจึงสู้แรงผมไม่ได้ แต่ด้วยท่าทางขณะนั้น ทำให้ผมไม่สามารถปลดปืนจากมือมันได้เหมือนกัน ได้แต่กดไว้แล้วพูดให้มันปล่อยปืนเอง เพื่อนผมพูด "เฮ้ยหยี นี่ร้านพี่นะ ปล่อยปืนก่อน มีอะไรเดี๋ยวไปคุยกัน" "ปืนกูอ่ะ มึงปล่อยปืนกูสิ" มันหันมาพูดกับผม "ปล่อยไม่ได้ ที่นี่ในร้าน มึงเอาปืนมาทำแบบนี้ไม่ได้" "ปล่อยปืนกูสิวะ" มันยืนยัน ผมก็เลยบอกเพื่อน "เฮ้ย แจ้งสองศูนย์ซิ" (ตำรวจสายตรวจรถยนต์) "มึงจะปล่อยปืนตอนนี้หรือจะให้ตำรวจมา" ได้ผลครับ มันยอมปล่อยปืน พอมันละมือจากปืนแล้ว ผมจึงเอาปืนขึ้นมาเปิดโม่เคลียกระสุนออกจากโม่เปิดโม่คาและถือปืนไว้ แล้วก็พาตัวมันออกไปจากร้าน สรุปก็ผ่านไปด้วยดีครับ ปืนของผมยังอยู่ที่เอวเป็นปกติ ไม่ต้องเอาออกมาใช้ แต่ก็เกือบเอาออกมาใช้ตอนหลัง สาเหตจากคนอื่นที่ไม่เกี่ยวในเหตุการณ์ ที่ขณะเกิดเหตุกูไม่เกี่ยว แต่พอเคลียเสร็จกูเก่ง กูเป็นรุ่นพี่ ต้องตักเตือนรุ่นน้อง แต่ก็โชคดีที่สามารถระงับเหตการณ์ได้อีกครั้ง ท้ายสุดไอ้หยียอมกลับบ้าน ผมคืนปืนให้มัน โดยไม่คืนกระสุนให้ แต่ก็เกรง ๆ อยู่ว่าคืนให้ดี ๆ มันอาจมีกระสุนมาบรรจุใหม่แล้วอาจก่อเรื่องขึ้นอีกครั้ง ก็เลยเอาปืนมันไว้ใต้เบาะรถข้างซ้าย เพื่อไม่ให้มันสามารถหยิบปืนขึ้นมาอีกง่าย ๆ
  หมดเรื่องไปครับ

คารวะครับ...

นี่ยังดีที่เจ้าของร้านเคลียร์เอง...

เป็นคนอื่นเคลียร์ คงมีรายการเรียกค่าไถ่ปืนม่ายงั้นแจ้งต้นสังกัดครับ... ลงเป็นศัตรูกันแล้วไม่มีวันดีกันหรอกครับ จนกว่าแก่มีลูก... จะคิดได้ค่อยเลิกซ่าส์...

[วายุ - รักในหลวง]

อ่านแล้วตื่นเต้นครับ.....