ความเดิมต๋อนตี้แล้ว อ่านเอาคนเดียว
หลังจากอกสั่นขวัญแขวนมาได้ 7 8 วัน บะอ้ายสองคนนั้นก่อบะได้เล่าหื้อไผ๋ฟัง เพราะกั๋วโดนชาวบ้านด่าและสมน้ำหน้า
เพราะบังอาจไป ล้วงคองูใหญ่ถึงหน้าบ้าน และก่อบะกล้าข้ามไปแอ่วหาหมู่ตะหานฝั่งปู้นแหม
จนฮอด แหมประมาณ หลังจากนั้นก่อ นับได้หนึ่งเดือน บะอ้ายกับเปื้อนก่อได้ข้ามไปฝั่งตางปู้นแหมกำ
ครั้งนี้ได้ลักลอบเอาน้ำต๋านทราย ข้าวสารข้ามไปส่ง (อันนี้บะเกี่ยวกับเนื้อเรื่องเน้อครับ เป๋นเรื่องของเปิ้น)
หลังจากเสร็จก๋าน ก่อได้ไปแอ่วหาตะหานหมู่นั้นแหมกำ ปอหันหน้ากั๋น ก่อเหมือนทุกครั้ง บะพ้นปากั่นไปฮากเลือดเหล้าแหมเมาะ
ต๋อนแรกก่อบะอู้หยังกั๋นเตื้อ ผ่อท่าจะยังเสียว ๆ และผ่อท่าทางกั๋นไปก่อน หลังจากเหล้าเข้าปากไปสักกำ กำนี้ละ
ต่างคนต่างลู่กั๋นเล่าเรื่องตี้ตั๋วเก่าปะ และหันหื้อกันฟัง
ตั้งแต่เรื่อง บะท้บแตกแล้ว บ่อมีป๋านอนหงาย ลอยน้ำสักตั๋ว เรืองเฮือสตาร์ทบะติด ไปจ๋นถึงบะอ้ายเยี่ยวใส่เตี่ยว และ ตั๋วอะหยังหุพุ่งขึ้นน้ำไป
มาถึงต๋อนนี้ ความเงียบก่อมาเยือนวงเหล้า.....................
..........ดักปิ้งอย่างวอกเข้าก้นทาก..................................
สักกำท่ามก่างความเงียบ ของวงเหล้า ขณะนั้นเวลาก่อประมาณ หกโมงแลง สำหรับหน้าหนาวมันก่อมืดวุยวาย
ตะหานขี้เหล้า ก่อเอ่ยขึ้นหือฟังว่า หลังจากวันนั้นประมาณ สิบวัน เปื้อนตะหานตี้ไปตวยกั๋นวันจิบะท้บ
ก่อได้นั่งกิ๋นเหล้ามะแลงต๋ามปกติ แต่สิ่งตี้บะเป๋นปกติก่อคือ.........
คนเล่าคอแห้ง ขอแหมสักสามกื๋นเต๊อะ
อ่า
