มื้อบึดว่าง ๆ จะเอาฮูปสาวหน้อย จ้างฟ้อนเมืองน่านมาหื้อผ่อเน้อครับ
ลุงป้าวท่าจะก่ายสาวฝั่งตรงข้าม เลยมาขึ้นฝั่งตี่เมืองน่าน ...
ลุงงา อู้ถึงยะหยัง
อุตส่าห์ลืมไปละ คำปื้นหนอ คำปื้น
บะนาเล้ย
เอาแหมละ ลุงงาสั้นก่อปอลุงงา จะไปอู้ยะหยังน่อ....กำเดวก่อเป๋นไห้เป๋นฮ้อง เป๋นค่าวเป๋นเครือ ฮ่ำหาอี่น้องคำปื้นแหมละ ผ่อลูกหลานเมืองน่านหั้นก่า งามจะต๋ายละ ลุงดีเสียด้าย เสียดาย บ่อได้เกิดเมืองน่าน เฮ้อออออออออออ.....เศร้าใจ๋...
.........ลุงงาก่อดาย ใจ๋ฮ้ายแต้ตั๊ก นึกถึงคนฮักน้ำต๋าปอไหล
จะอู้ไปไย เรื่องสาวหล่ายหน้า
ผ่อสาวเมืองน่าน ลูกหลานอี่หล้า หลานสาวลุงงาตังนั้น
หน้าต๋าจิ้มลิ้ม จุ๋มจิ๋ม ว่าอั้น อี่นายเฮียนอยู่จั้นใดจา
ลุงหลึกจะจ้วยเรื่องทุนศึกษา แถมรถแถมรา ทาวน์เฮ้าหลังหน้อย
เปิ้นจะส่งเสีย จนจบได้ห้อย ใบปริญญา ถ้ากอย จบแล้ว
จนน้องได้ก๋าน ทำงานก๋านแก้ว แต่งงานเสียแล้วออกเฮือน
ลุงหลึกนั่งไห้ จ้ำใจ๋ไผเหมือน อีหล้าออกเฮือนขอตางค่าห้อง
ส่งเสียบ่าปอบ่าได้จับต้อง ตั๋วนายอี่น้องจากไป
ไปเลยบะว่า ยังบ่าจ้ำใจ๋ แต่อี่น้องไป ละหนี้ไว้หื้อ
ผ่อน ชพค - ธกส เป๋นตื้อ ออมสิน เหมือนหื้อบะดาย
เฮียนจบแล้วเผ่น ไปจ้อยผ่อหาย ละตั๋วลุงจาย เหลือก้าเตี่ยวก้อม
