เล่าเรื่องยาว : สงครามลับในลาว

[Siri_Pat รักในหลวง]

วันนี้ขอตั้งกระทู้เล่าเรื่องยาวๆ พร้อมภาพประกอบครับ

เครดิตภาพและเรื่องจากคุณ ตาทุ้ย จาก Tee-noi ซึ่งผมขอขอบคุณสำหรับข้อมูลที่นำมาเผยแพร่ให้รับทราบกัน ณ โอกาสนี้ครับ



จะเล่าถึงความเป็นมาของสงครามในลาวครับ

[Siri_Pat รักในหลวง]

เรื่องที่มีคนจำนวนมากอยากทราบ
เพราะสงครามในลาว เป็นสงครามลับๆ ที่ดำเนินการโดย CIA

ข้อมูลต่างๆ จึงออกสู่สังคมแบบกระท่อนกระแท่นมาตลอด
แต่ขณะนี้เวลาผ่านมาสามสิบปี ปัญหาเรื่องความลับคงหมดไปแล้ว

ผู้เล่าเรื่องนี้ไม่ได้มีความสำคัญหรือเป็นบุคคลลึกลับเหมือนที่ท่านได้เคยดูหนังเจมส์บอนด์แต่อย่างใด
เพียงแต่มีโอกาสเข้าไปเป็น Local Staff ชอง CIA ในลาวเท่านั้นเอง คำว่า CIA ฟังแล้วคงเป็นเรื่องลึกลับและเป็นอะไรที่แตกต่างกัน
กับคนทั่วๆไป ความเป็นจริงแล้ว CIA เป็นหน่วยงานลับของสหรัฐที่มีอิทธิพลสูงเทียบเท่าระดับกระทรวงกลาโหม แต่เมื่อได้เข้าไปสัมผัสแล้วผมว่า สมช.ของไทยเราไม่ได้แพ้ CIA ของสหรัฐเลยแม้แต่น้อย

เพียงแต่ของเขามีงบประมาณและการสนับสนุนอย่างต่อเนื่องและเพียงพอโดยไม่ต้องขึ้นกับนักการเมือง จึงทำให้เขาสามารถทำงานได้อย่างอิสระและมีประสิทธิภาพสูง แต่การจัดการ การเลือกบุคคลากรก็ยังมีระบบเส้นสายหรือพรรคพวกมากกว่าคนเอเชียเราเสียอีก เช่นหน่วยที่ปฏิบัติการในลาว หัวหน้าเป็นอดีตนายทหารจากนาวิกโยธิน ดังนั้นจึงไม่แปลกที่ระดับ officer เกือบทั้งหมดของ CIA ตั้งแต่ปากเซจรดทางเหนือสุดของลาวจึงมีแต่อดีตนายทหารจากนาวิกโยธินเสีย 90 เปอร์เซ็นต์ ส่วนการสนับสนุนด้านการรบ ทาง USAF หรือกองทัพอากาสของเขาก็ให้การสนับสนุนเต็มที่โดยมีฝูงบินทิ้งระเบิดชนิดใบพัดรุ่น A1-E Sky Raider,

และเครื่องบินปีกหมุน(เฮลิคอปเตอร์)รุ้น CH-3 ของ Sikorsky หรือที่เรียกว่า Jollygreen Giant ที่ทำหน้าที่เป็นหน่วยกู้ภัยซึ่งทั้งหมดนี้ประจำอยู่ที่ฐานทัพนครพนมหรือที่พวก GI เรียกว่า NKP ส่วนที่ฐานทัพอุดรฯก็จะมีเครื่องบินเจ็ททิ้งระเบิดขนาดหนักรุ่น Phantom F-4Cคอยให้การสนับสนุนการรบภาคพื้นดิน โดยเครื่อง Phantom F-4C จะใช้เวลาบินจากฐานทัพอุดรฯถึงบริเวณเป้าหมายในเขตเซียงขวางหรือทุ่งไหหินประมาณ 15-20 นาที


นอกจากนี้ CIA ยังได้ว่าจ้างบริษัท แอร์อเมริกา ให้เป็นผู้สนับสนุนการขนส่งอาวุธยุทโธปกรณ์ เคลื่อนย้ายกำลังพล ส่งกำลังบำรุงให้แก่หน่วยต่างๆที่ปฏิบัติการในสมรภูมิลาวทั้งหมด

 โดยมีฐานที่ตั้งอยู่ภายในบริเวณฐานทัพอากาศอุดรฯนั่นเอง แอร์อเมริกามีเครื่องบินชนิดต่างรวมแล้วประมาณ 120 ลำเพื่อสนับสนุนการปฏิบัติการลับในลาวโดยเฉพาะโดยมีนักบินส่วนใหญ่เป็นอดีตนักบินจากกองทัพอากาศสหรัฐที่เคยผ่านสงครามเวียตนามมาแล้ว

 และมีบางส่วนที่ไปจากกองทัพอากาศไทยซึ่งระยะหลังๆทางทอ.ไทยได้ออกกฎเหล็กโดยห้ามนักบินลาออก ไม่เช่นนั้นแล้วทอ.จะไม่มีนักบินประจำการเหลืออยู่เลยเพราะเงินเดือนหลักที่ทางแอร์อเมริกาจ่ายให้นั้นปาเข้าไปตั้ง 3 หมื่นไม่รวมค่าเสี่ยงภัยซึ่งเบ็ดเสร็จแล้วเดือนหนึ่งอย่างน้อยก็รับไป 4-5 หมื่นบาท

ในขณะที่ราคาทองคำขณะนั้นตกบาทละ 450บาท เงินเดือนผู้ว่า 4400บาท ส่วน kicker และช่างเครื่องก็จะมีทั้งไทยและฟิลลิปปิน เครื่องบินที่แอร์อเมริกานำมาใช้ในการสนับสนุนการรบในลาวได้แก่ C-130, C-123, Vollpa, Pilatus Porter, Twin Otter, Caribou, Bell UH-1C, H-34, Twin Pack, Shinouk นอกจากนี้ยังได้จ้าง Air Continental มาสมทบอีกรายโดยมีเครื่อง DC-3 Dakota, DC-6 และเครื่อง Barron ของCessna เอาไว้รับส่ง VIP

[Siri_Pat รักในหลวง]

เพิ่มเติม เกี่ยวกับ Background ของประวัติศาสตร์ ที่มาของสงครามในลาว
เพื่อที่ผู้อ่าน จะได้เข้าใจแจ่มชัด

แผนที่ลาวตอนเหนือ ล่องแจ้ง (Long Tieng) อยู่แถวๆกลางซ้ายของภาพ
ส่วนที่แรเงาดำๆ คือ Plain de Jars หรือทุ่งไหหิน นั่นเอง
(ภาพจาก air-america.org)

[Siri_Pat รักในหลวง]

ภาพ T-28D " เตซาวแปด " ของกองทัพอากาศลาว
ม้างานผู้มีบทบาทสูง ในสงครามครั้งนี้ ขณะจอดที่ล่องแจ้ง

[Siri_Pat รักในหลวง]

ส่วนอันนี้ผมขอเรียบเรียงคำพูดของเจ้าของเรื่องที่ส่งมาให้คุณ "ตาทุ้ย" มาลงเลยนะครับ ต้องขอขอบคุณความพยายามของท่าน เสธ. ผู้เรียบเรียงเรื่องนี้แล้วส่งมาให้ตาทุ้ยพิมพ์ เนื่องจากท่านยังไม่คุ้นกับการ Post

--------------------------------------------------------------------

ก่อนอื่นผมต้องขอออกตัวก่อนว่าเรื่องที่ผมเล่ามาตั้งแต่ต้น และที่กำลังจะเล่าต่อ
จะเป็นการเล่าเพื่อให้ท่านได้มองเห็นภาพรวมของ “สงครามลับในลาว” ไม่ใช่เรื่องการรบชนิดเลือดท่วมจอ
ซึ่งบางท่านอาจจะชอบอ่านเกี่ยวกับเหตุการณ์การสู้รบในสมรภูมิ

ซึ่งเพื่อไม่ให้ผู้เข้ามาอ่านในผิดหวัง ผมจะขอให้ผู้ที่อยู่ในเหตุการณ์ซึ่งมีหลายครั้งและต่างสถานที่กัน เข้ามาเล่าสู่ท่านฟัง วันก่อนผมเล่าถึงเรื่องบริษัท แอร์อเมริกาและบริษัทแอร์คอนติเนนตัลเข้ามามีบทบาท ในการส่งกำลังบำรุงให้แก่กองกำลังของ CIA ทั้งหมดในลาว

นอกจากนี้ยังมีการสนับสนุนจากกองทัพอากาศสหรัฐ ซึ่งประกอบด้วยฐานทัพอุบลฯจะมีเครื่องบิน Spectre(อ่านว่า สเป็คเตอร์)
คือเครื่อง C-130 ติดปืนใหญ่ขนาด 105 มม จำนวน 2 กระบอกเพื่อใช้ปราบรถถังและยานยนตร์ทุกชนิดโดยเฉพาะในเวลากลางคืน
ที่ฐานทัพอากาศนครพนม จะมีฝูงบินเฮลิคอบเตอร์ กู้ภัย CH-3 Jollygreen Giant

[Siri_Pat รักในหลวง]

ซึ่งมีหน้าที่ช่วยเหลือนักบินที่ปฏิบัติการทิ้งระเบิดที่โดนยิงตก
ทั้งในเวียตนามและในลาว โดยจะมีเครื่องบินโจมตีทิ้งระเบิดแบบใบพัดรุ่น A-1E Sky Raider คอยคุ้มกัน
เป็นชุดเดียวกันที่ไปรับกำลังพลและช่างเทคนิคฝรั่งที่รอดชีวิตจากการจู่โจมของหน่วยSapper เวียตนาม ที่ภูผาที
รวมทั้ง โยธิน (มหาจำลอง)ด้วย

ส่วนที่ฐานทัพอุดรฯจะมีเครื่องบินโจมตีทิ้งระเบิดขนาดหนักรุ่น Phantom F-4C
คอยให้การสนับสนุนกำลังภาคพื้นดิน นอกจากนี้ที่อุดรฯยังเป็นศูนย์ฝึกนักบินลาวและม้ง(แม้ว)
ซึ่งดำเนินการโดยกองทัพอากาศสหรัฐ หลักสูตรการฝึก 6 เดือน เมื่อจบหลักสูตรทุกคนต้องเข้าประจำการในสมรภูมิทันที
นักบินลาวและม้งจะมีอายุระหว่าง 20-25 ปี ความรู้ขั้นต่ำ จบม.3 ก่อนเข้าเรียนศิษการบินทุกคนจะต้องเรียนภาษาอังกฤษ
กับโรงเรียนสอนภาษาอังกฤษของ CIA เป็นเวลา 3-6 เดือน ซึ่งอำนวยการสอนโดย อาจารย์ธงและอาจารย์กิติ
กับครูแหม่มภรรยาของ Norman(Case Officer ที่ล่องแจ้ง)ซึ่งเป็นหน่อเดียวที่มาจาก Green Beret
เพราะนอกนั้นเป็น Marine(นาวิกโยธิน)

ในกรณีที่พบเป้าหมายใหญ่ๆเช่นมีการเคลื่อนกำลังทหารหรือมีขบวนรถถัง รถบรรทุกเป็นจำนวนมาก
ก็จะใช้บริการของ B-52 จากฐานทัพอู่ตะเภา ส่วน เครื่อง T-28 หรือที่คนลาวเรียก “เตซาวแปด” จะติดธงชาติลาว
แต่นักบิน ช่างเทคนิค และเจ้าหน้าที่สรรพวุธที่ทำหน้าที่ติดลูกระเบิดจะมีเงินสนับสนุนพิเศษจาก CIA
นอกจากเงินพิเศษแล้วยังมีค่า”เที่ยวบิน”ในการทิ้งระเบิดอีกต่างหากเที่ยวละ 100 บาท
ซึ่งราคาทองคำในสมัยนั้นบาทละ 450 บาทเท่านั้น ดังนั้นจึงไม่แปลกที่นักบินลาวและม้งต่างก็แข่งกันทำเที่ยวบิน(Sorty)
คือเครื่องบินบรรทุกลูกระเบิดเสร็จแล้ว นักบินนำเครื่องขึ้นเพื่อทิ้งระเบิดที่เป้าหมายและบินกลับฐาน นี่คือ 1 เที่ยว
ซึ่งบางวันนักบินม้งบางคนโดยเฉพาะ “ร.อ.ลีลือ” นักบินคนโปรดของนายพลวังเปา เคยทำสถิติสูงถึงวันละ 8 เที่ยว




(ผมขออนุญาตแทรกเพิ่มเติม ภาพของ ลี ลือ คือคนทางขวาในภาพไม่สวมหมวก
ลี ลือ นี้เป็นลูกศิษย์ครูหมี เมื่อเป็นศิษย์การบินที่อุดร ครูหมีตั้งชื่อไทยให้ว่า " บุญเหลือ " : ตาทุ้ย)

แต่ในที่สุด ลีลือก็โดน ปตอ.เวียตนามสอยร่วงและเสียชีวิต ซึ่งทำให้วังเปาต้องซึมไปหลายวัน
นอกจากนั้นนักบินยังมีสิทธิเป็นเจ้าของปลอกจรวดและปลอกะกระสุนปืนกลอากาศ 20มม

ซึ่งนักบินทั้งลาวและม้งจะยิงทั้งจรวดและปืนกลอากาศแทบจะทุกเที่ยวบิน ทั้งๆที่บางครั้งก็ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องออกอาวุธดังกล่าว
แต่เมื่อยิงแล้วได้ตังค์ ใครเล่าจะปล่อยไว้...เมื่อเครื่องบินกลับจากการทิ้งระเบิด ก็เป็นหน้าที่ของเจ้าหน้าที่สรรพวุธ
ที่จะเก็บปลอกจรวดและปลอกกระสุนใส่กระสอบ รวบรวมไว้ พอตกเย็นก็จะมีเครื่องเข้าอุดรฯ
และนักบินที่ล่องแจ้งก็จะเปลี่ยนเวรกันเข้าอุดรฯเพื่อขายปลอกลูกปืนและปลอกจรวดโดยจะมีผู้รับซื้อรออยู่ที่สนาม

[Siri_Pat รักในหลวง]

เอาไว้มาต่อนะครับ...เรื่องยาวมาก

ไปธุระก่อน...

[C.J. - รักในหลวง]

ว้าววว......

ขอบคุณครับ...

[Middle]

รออ่านอยู่ครับ ขอบคุณครับ....

[สีอำพัน-รักในหลวง]

ขอบคุณครับ

[SOAP47 รักในหลวง]

up

[PU45™]

       ปัจจุบันการรบเปลี่ยนแนวและรูปแบบไปมาก ทั้งยุทธวิธี และ อาวุธ ตลอดจนวิชาการ

       เรื่องเก่าๆเหล่านี้อ่าน ฟัง ไว้เป็นอุทาหรณ์ถึงความหฤโหดของสงครามและการรบเพียงเพื่อเอาตัวรอด

[STECON]

up up

[PU45™]

up up

       ไม่ต้องรับอัพครับน้า ....... สายสืบแจ้งมาว่า จขกท.พากิ๊กคนที่ 4 ไปดินเนอร์  แต่หน่วยข่าวกรองบอกว่าคนที่ 5 แน่ะ

[JJ-รักในหลวง]

ขอบคุณครับ ขอเก็บไว้อ่านครับ