ที่บอกว่านักการเมืองเป็นผู้ริเริ่ม ตรงนี้เป็นข้อมูลที่มาจากข้าราชการประจำ
แต่เท่าที่สอบถามจากฝ่ายการเมือง กลับบอกว่าข้าราชการประจำเสนอขึ้นมาเอง แถมยังบอกว่าพวกผมก็เล่นปืนเหมือนกัน และไม่คิดว่าจะได้อยู่ในตำแหน่งทางการเมืองตลอดไป เรื่องอะไรจะไปตัดมือตัดตีนตัวเอง
สนับสนุนผู้การสุพินท์ในข้อมูลนี้ครับ ทางอำเภอปฏิเสธการขอของผมเมื่อเดือนที่แล้วก่อนคำสั่งนี้ออก ก็มาจาก คนในอำเภอท่านนึงให้ความเห็นกับ นายว่าเป็นปืนที่ยิงได้ไกลและอันตราย ส่วนตัวเขาแล้วไม่ห้ามถ้าผมจะมี แต่เขากลัวผมโดนงัดบ้านแล้วโจรเอาไปใช้ (เหตุผลนี้ฟังแล้ว อึ้ง) เลยขอบ่ายเบี่ยงไม่ให้ ไปให้ปืนสั้นแทนครับ เสร็จแล้วคนที่ให้ความเห็นนั้นก็คุยให้ฟังว่าเขามีปืนอะไรบ้าง ฟังแล้วยังกะคลังแสง เขามีได้เยอะเพราะของ่าย แต่เรามีไม่ได้นี่ รัฐธรรมนูญประชาธิไตย หรือฉบับอำมาตยฯ กันแน่ครับท่าน หลังคำสั่งนี้จะให้หรือไม่ให้ ไม่รู้แต่ ไรเฟิลราคาแพงแหงๆ หรือเป็นการฮั้วกันโก่งราคา ไรเฟิลชนวนกลางหรือเปล่านี่
ผมว่าต้องสืบหาต้นเหตุให้เกิดคำสั่งแบบนี้ให้ได้ ถึงแม้ว่าถ้าคำสั่งนี้ถูกเสนอโดยข้าราชการประจำ แต่เซ็นโดย นักการเมืองดังนั้น นักการเมืองท่านนั้นต้องรับผิดชอบ ส่วนตัวผมก็คิดว่าคำสั่งนี้ถูกเสนอโดยข้าราชการประจำ เนื่องจากว่านักการเมืองมักจะมองผลประโยชน์ใหญ่เท่านั้น เรื่องลิดรอนสิทธิประชาชนเพื่อมิให้มีปืนไว้ยิงนักการเมืองคงไม่ใช่
เพียงแต่นักการเมืองต้องการรักษาฐานฝ่ายข้าราชการประจำเอาไว้เท่านั้น เมื่อเสนออะไรมาก็ไม่อยากขัดเพราะตนเองไม่เห็นความสำคัญของสิทธิตามรัฐธรรมนูญของประชนเท่าที่ควร
สาเหตุที่ผมเดา คือเรื่องผลประโยชน์การขายปืนรวมถึงการออกใบอนุญาต
และการกดขี่ประชาชนมิให้ได้รับสิทธิเต็มที่ ซึ่งเป็นการข่มไว้เพื่อการปกครองโดยง่าย
