วันนี้ประมาณบ่าย 4 ณ ร้านก๋วยเตี๋ยวไก่ตรงข้ามดิโอลด์ทุกคนคงนึกออก มันจะมีแผงขายอุปกรณ์ปืนอยู่ปากซอยข้างๆร้านก๋วยเตี๋ยว ผมเดินมาจากทางร้านปืนสันทนาจะไปกินก๋วยเตี๋ยวเจ้านี้แหละ ตอนผ่านหน้าร้านขายอุปกรณ์ก็เหลือบไปเห็นตาลุงคนนึงแกถือปืน s&w mp แกว่งไปแกว่งมาดูงี่เง่า
มากท่าทางเหมือนกำลังซองปืนอยู่เหนี่ยวไกยิ๊กๆตลอด ผมเดินผ่านแบบมองเหลียวหลัง (คิดอยู่ในใจทำไมมันกล้าจังวะ) แต่แล้วก็เห็นปากลำกล้องพอดี.อ๋ออออ ปืนอัดแก๊ส แกคงเจอราคาปืนจริงแล้วรับไม่ได้เลยไปซื้อปืนอัดแก๊สมาจากสะพานเหล็กแล้วมาหาซองปืนแถวนี้แทน
โอเคไม่คิดมากเดินเลยมาถึงถึงร้าน วันนี้ร้านค่อนข้างแน่นเพราะเลิกเรียนพอดีเด็กสาว บร. ยึดไปหลายโต๊ะ ผมก็ได้โต๊ะนั่งข้างตู้โทรศัพท์หน้าร้านปืนหลังจากสั่งเส้นใหญ่เสร็จ นั่งเสร็จผมก็หันกลับไปมองใหม่โอ้โหจากที่แค่แกว่งไปแกว่งมาระดับเอวตอนเดินผ่าน (ขออภัยในคำไม่สุภาพ) ลุงแกแม่งยกเล็งหัวแฟนผมเลยแล้วก็หันไปเล็งหัวเด็กโต๊ะข้างๆอีกทำหน้าภูมิใจมากกกกกก>
ต้องเข้าใจนะว่านั่นมันหน้าร้านปืนจริงทั้งถนนไม่มีของเล่นสักร้านคนเห็นใครจะคิดว่าของปลอม นี่เล่นยกมาเล็งคนกลางถนนอายุ 15 ก็ว่าไปอย่างเด็กเกรียนๆแต่นี่หน้าตาจะ 50 แล้วมั้ง เห็นแล้วยั่วผมก็พูดออกไปเสียงดังว่ามึงเล็งใคร ห่างกันไม่ถึง 10 เมตรถ้าคนหูปกติคงได้ยินแต่ไม่รู้แกหูพิการเหมือนสมองหรือต่อมจิตสำนึกมันไม่ทำงานก็ไม่ทราบ ยังหันปืนเล็งไปทางดิโอลด์อีก เดชะบุญคนขายยื่นถุงของที่แกซื้อให้พอดีพร้อมด้วยแกยัดปืนเหน็บหลังแล้วเดินไปอีกทาง ทั้งหมดตั้งแต่เจอจนแกจากไปก็ 2-3 นาทีเห็นจะได้ เป็นการกร่างข้างถนนที่นานที่สุดเที่ทีผมเคยเจอ
แว๊ปขึ้นมาในหัวผมเลยว่าไอคนแบบนี้ขนาดปืนของเล่นมันยังกร่างขนาดนี้ นี่ถ้ามันเกิดมีปัญญาซื้อปืนจริงขึ้นมามันจะเป็นตัวอันตรายขนาดไหน ผมก็หวังว่าแกคงจะได้บทเรียนจากปืนของเล่นแกก่อนที่แกจะมีปืนจริง ผ่านไป 30 วิ สายตรวจขี่รถเลี้ยวเข้าซอยพอดี เห้อออทำไมพระเอกมันต้องมาไม่ทันตอนจบทุกทีเลยว้า....เซงไก่......
