ถ่ายกับ ลูกชายสุดแสบ พ่อมันบ้าออกกำลังกาย ตอนนี้ลูกชาย ผม วิ่งวันละ 4-5 รอบ สนาม 400 เมตร แต่ตัวยังเล็กแต่ก็เล็กพริกขี้หนู ที่หนึ่งคือปากหวาน มาก วันนี้
คิดถึงน้าโรจน์เป็นที่สุด
ขณะที่ผมปั่นทัวริ่ง พร้อมสัมพา-เครื่องนอนะชุดใหญ่
ลุยฝ่าสายฝนท่ามกลางบรรยากาศช่วงหัวค่ำ
คนที่หลบฝนข้างทางหันมองกันเป็นแถว คงคิดว่าผมบ้า
ที่สนามกีฬา ทุกคน ออกกำลังกายในห้องฟิตเนต แต่ผม วิ่งท่ามกลางสายฝนที่ตกลงมา และ ฟ้าแรงมาก ในใจทุกคนคงคิดว่า ถ้าฟ้าผ่ามันตาย ตูจะหัวเราะให้ฟันหัก
555555
เห็นครูหมู ปั้นจักยาน กลางสายใน ผมมี ประสบการณ์ตรงนี้นี้ ตอนที่พายุเข้า ฝนตกทั้งประเทศ ผม ขี่มอเตอร์ เที่ยว ประมาณ 700 กิโล ฝนตกตลอดทาง
ขี่ที่ความเร็ว ประมาณ 100-160 กม ต่อชม ไม่แปลกใช่ใหมครับ แต่ ตรงนี้แปลกแน่ครับ เสื้อกล้าม ใส่หมวกกันน์อคเต็มใบ แต่ ใครบอกไม่แปลกลองได้ครับ
เสื้อกล้าม ขี่ด้วยความเร็วประมาณ นี้ ท่านจะรู้สึกเหมือน เข็มเป็นหมื่นเล่ม กำลัีง ทะลวง ร่างกายท่าน 700 กว่ากิโล แดงทั้งตัว เด็กปั้นถาม ไม่เจ็บหรือ
มันชาไปแล้ว ทดสอบความอดทนนิดหน่อยน้อง มันบอก พี่นี่บ้าหรือดี นี่ แต่ผมไม่ได้ถอดหมวกนะ หมวก เป็นกระจกสีชา เขามองไม่เห็นหน้าผม กิกิ
