ผิดถูกไม่ว่ากันนะครับ
ผมลองยิงเป้าธรรมดาครับ 147gr. ทดสอบเรื่อง bullet drop เทียบกับกระสุนซ้อม
ที่ว่าใช่ย่อย คือเรื่องของเสียงและแรง recoil ครับไม่ได้เสียงเบาหรือนุ่มมือกว่ากระสุนทั่วๆไปครับ
เรื่องการทะลุทะลวง ผมคิดว่าระหว่าง Ball VS JHP ที่ยิงของแข็งเช่นยิงเพื่อทะลุที่กำบัง อำนาจการทะลุทะลวงของ JHP
อาจจะไม่ได้ด้อยไปกว่า Ball มากครับ เพราะหัวไม่น่าบานออกครับ
มันเห็นอย่างไรครับพี่ เล่าให้ฟังหน่อยครับ ที่ว่า 147 เกรนก็ใช่ย่อย และก็เรื่องทะลุทะลวงครับ อยากทราบ
อ๋อ ครับพี่ แลกเปลี่ยนความรู้ครับ
อันนี้ตามความรู้สึกผมน๊ะครับ 147 เกรนหัวรู ดังกว่าลูกซ้อมแน่นอนครับ แต่เงียบกว่าลูก 115 เกรน 124 เกรนไม่ว่าจะบวกพี หรือไม่บวก
ที่มีความเร็วเหนือเสียง
แรงรีคอยล์เทียบกับลูก 115 เกรน กับ 124 เกรน ธรรมดา 147 เกรน เด้งกว่า แต่เด้งแบบนุ่มๆไม่กระชากเหมือนน้ำหนักเบาๆครับ
ถ้าเทียบกับ 115 124 +p +p+ 147 ยิ่งแล้วนุ่มกว่า เด้งน้อยกว่าครับ
ผิดถูกประการใดขออภัยครับ
เห็นด้วยกับคุณช้างครับ หัวรู จะบานดีเมื่อโดนเนื้อเยื่อ ขยายขนาดบาดแผล และกลายเป็นร่มเบรค ไม่ให้ทะลุไปไกล โดนไม้ก่อนก็ทำหน้าที่เหมือนหัวบอล โดนเหล็กก่อนก็จะบี้โดยมีเส้นผ่าน ศก. เพิ่มอีกนิด ยังทะลุเจลาตินได้เป็นเกือบ ๒๐ นิ้ว แต่โดนกระจกหน้าดูเหมือนว่าจะเสียรูปมากพอควร ฝรั่งว่าความเร็วลดเห็นๆ แต่ยังทะลุเจลาติน ได้ราว ๑๐-๑๔ นิ้ว
ผู้การสุพินท์ ให้ข้อคิดไว้ดีว่า ถ้าต้องยิงใส่ผู้ร้าย ผ่านกระจก (หรืออาจรวมกรณีที่เราไม่ลดกระจกด้านข้างลง) หัวบอลน่าจะดีกว่า
เรื่องรีคอยล์ จริงๆ วินเชสเตอร์เขามีสูตรคำนวณ แรงรีคอยล์ คิดจากน้ำหนักหัวกระสุน น้ำหนักดิน ความเร็วปากลำกล้อง และหักลบกลบหนี้ด้วยน้ำหนักปืน เคยเห็นบางรายคำนวณความเร็วในการถอยหลังของสไลด์ด้วย แต่ผมว่าการรับรู้แรงรีคอยล์ของแต่ละคนก็แตกต่างกันออกไป
อย่างในความรู้สึกผม ปืนของผมกระบอกแรก เป็นกล็อก ๒๓ ขนาด .๔๐ (๑๘๐ x ๙๙๐ ฟ-วิ) ที่ทั้งถีบทั้งงัด (ผมยิงโกลด์คัพ ๒๓๐ x ๘๘๐ ฟ-วิ ได้ดีกว่าเสียอีก เพราะมันถีบตรงๆ งัดขึ้นน้อยกว่า อย่างหนึ่งเพราะน้ำหนักปืน) พอมายิง เก้า ๑๔๗ เกรน ที่ความเร็วเดียวกัน เลยรู้สึกว่าเบามากๆ ครับ รีคอยล์มาช้าๆ เนิบๆ เสียงก็เบา ยิ่งลูกซ้อม ๑๓๕ เกรน ยิ่งยิงง่ายขึ้น แต่ฝีมือยังถือว่าห่วยคงเดิมครับ
