เคยเจอมาครับ พลาสติคยอดศูนย์หน้า-เส้นกรอบขาวใบศูนย์หลังของสมิธฯ"ไร้ประโยชน์"โดยสิ้นเชิง
ปืนที่ใช้ป้องกันตัว หากทำได้ แนะนำให้ให้เปลี่ยนไปใส่ศูนย์ที่มันเรืองแสงจริงๆครับ
ถ้าเป็นการยิงในระยะใกล้ๆ ซ้อมกริป-เล็งจนสมองจำตำแหน่งที่กระสุนจะตกได้ก็ช่วยได้มากครับ บางคนชัก-กริป-ล๊อคแขนเข้าที่ปุ๊บ ระยะ10ม.เข้าวงดำได้แทบจะไม่ต้องเล็ง
เคยฝึกยิงปืนกลางคืนครั้งหนึ่ง .... ยิงไม่เข้าเป้าเลย .... ในการฝึก มีสถานีหนึ่งเปิดนีออนใต้เป้าให้แว๊บหนึ่ง ก็ยังยิงไม่โดน
ผมเห็นว่าใช้ "นิ้วชี้ แล้วยิง" ... ใช้ความจำกล้ามเนื้อน่าจะได้ผลดีกว่าครับ ....
แต่ในการใช้งานจริง ๆ (ที่ทำอยู่) .... ผมต้อง "เห็นเป้าก่อน" แล้วค่อยยิงครับ .... กลัวยิงผิดตัวมากกว่า
นายสมชายก็ความเห็นเหมือนเดิมแหละครับ... คือเอาปืนไปจ๊อกกิ้งด้วยเวลาโพล้เพล้ต่อกับหัวค่ำ...
ช่วงโพล้เพล้มีคนแยะก็เอาปืนใส่ห่อผ้าเอาไว้ พอมืดแล้วค่อยเอาปืนออกมาดูศูนย์... จากนั้นพยายามให้กล้ามเนื้อมันจำได้ครับ...
สมัยก่อนยังไม่ได้สร้างบ้าน เคยจ๊อกกิ้งที่ วค. จันทร์เกษม แต้สร้างบ้านแล้วจ๊อกกิ้งที่สนามหญ้าในบ้าน... ยืนยันครับว่าศูนย์เรืองแสง+ลำเลื่อนปืนที่เป็นสันตรง(ไม่ปากจู๋)ใช้งานได้ดีครับ...
เล่นไปสักพักก็พอรู้ว่าจะยิงโดนไม่โดน เพราะเราเห็นลำกล้องปืนในจังหวะลั่นไกครับ...
