โอว่าถ้ายิ่งใหญ่เท่าไหร่ก็ยิ่งทรมานนานเท่านั้นอ่ะค่ะ เพราะแผลไม่หายซ๊ากทีก็โดนหั่นอีกแย๊ว
อีตอนจะโดนหั่น คงไม่ใหญ่แล้วละครับ
ตอนอยู่บรูไน มีหมอ (อาจารย์ของหมอต้นอีกที) เล่าเรื่อง "โตมิโต" ให้ฟัง
มีคนไข้ ถูกรถชนแขนขาหักหมดเข้ามารักษาตัว (แต่ไม่ใช่ รพ.หมอต้น)
พอดีพยาบาลติดงานอื่นหมด หัวหน้าพยาบาลก็เลยไปดูแลเช็ดตัวให้ เสร็จแล้วก็มาเล่าให้ลูกน้องฟังว่า ที่ตรงนั้น ของคนไข้ สักไว้ด้วย แต่ดูไม่ออกว่าเป็นอะไร
พยาบาลหัวหน้าตึก (อายุน้อยกว่าหัวหน้าพยาบาล) ก็ไปดู เสร็จแล้วมาเล่าให้พรรคพวกฟังว่า เขาสักว่า "สุ" อะไรก็ไม่รู้ สงสัยจะเป็นชื่อแฟน
ตอนเย็น พยาบาลจบใหม่ ยังวัยรุ่นเอ๊าะ ๆ อยู่ ไปเข้าเวรตรงนั้นพอดี ก็เลยมาเฉลย เขาสักว่า "สุราษฎร์ธานี"