ทำไม กรมการปกครองไม่ขายปืนเองเลยครับ

[YODDEE]

ยืนยันว่า  เป็นไปไม่ได้คนละกระบอก  มันไม่ใช่ความเป็นจริง เอาความเป็นจริงมาบอกว่า คนเขาชอบปืนชอบแบบนั้นอยากได้แบบนี้  แล้วเขาคิดแล้วว่า พอได้พอมี จะมีอีก10-100 ไม่เป็นปัญหา เราอาจจะพูดกับตัวเองว่า 1 ก็พอแล้ว แต่นั่นคือเราหรือเขา   ตรงคือคุณมีกำลังแค่ไหนก็แค่นั้นไม่มีเงินปืนก็ไม่ลอยมากองอยู่ตรงหน้า ก้นแม่น้ำก็เป็นปืนเถื่อน ให้ลูกเมียกินอิ่มหลับสบายไว้ก่อนไม่พร้อมก็อย่ามี ถ้ามีและต้องพร้อมทุกด้านไม่ว่าจะทำงานอะไร บางคนสนองกิเลสตัวเองโดยไม่ฟังทัดทานจากลูกเมียสุดท้ายก็ไปไม่รอดต้องขายทั้งที่ยังไม่มีเงินซื้อลูกมาซ้อมมือด้วย เหตุผลใดก็คงเคยผ่านตากันบ้างครับถ้ารับความจริง ต่อให้ทำงานอะไรถ้าจะซื้อปืน มันไม่ยากและไม่ง่าย มันมีเหตุผลให้คุณคิดได้ว่าคุณพร้อมทุกด้านที่จะมีปืน

ดีครับกับข้อความนี้ดีที่สุด

[ตึก]

หลักกฎหมายง่าย ๆ เป็นอย่างนี้ครับ
- เอกชน ถ้าไม่มีกฎหมายห้ามไว้  ทำได้ทุกอย่าง
- หน่วยงานของรัฐ   ถ้าไม่มีกฎหมายให้อำนาจไว้  จะทำไม่ได้

ลองหากฎหมายจัดส่วนราชการของกรมการปกครองมาอ่านดูซิครับ ว่าให้ขายปืนหรือเปล่า

ขออนุญาต ครับ ท่านผู้การสุพินท์ที่เคารพ แล้วที่มีสวัสดิการขายปืนให้กับข้าราชการหล่ะครับ อันนี้เขาไม่เรียกว่าขายหรอกเหรอครับ ตามความเป็นจริง ผมว่าไม่ค่อยจะยุติธรรมเท่าไหร่ เพราะประชาชนก็เป็นคนเหมือนกันครับ มีเลือดเนื้อเหมือนกัน รักตัวกลัวตายเหมือนกัน

                             ด้วยความเคารพ

ในควารู้สึกของผมนะครับ หลักๆเลยคือ ข้าราชการ แปลง่ายๆคือ บุคคลที่รับใช้หลวงรับใช้แผ่นดิน
ซึ่งเงินเดือนค่อนข้างน้อย จึงมีสวัสดิการต่างๆให้เพื่อแบ่งเบาภาระ ในระดับหนึ่ง อันนี้ต้องยกผลประโยชน์ให้เขา

การที่หน่วยงานต่างๆมีสวัสดิการอาวุธปืนให้ข้าราชการ หน่วยงานนั้นๆไม่ได้ขายเองเพียงแต่เป็นตัวเชื่อมระหว่าง
ผู้ซื้อ(ข้าราชการ) กับ ผู้ขาย(ร้านปืนต่างๆ) เพื่อให้ได้อาวุธปืนที่มีราคาถูกลง ก็เท่านั้นครับ

ข้าราชการอย่างผม มีเงินเดือนพอใช้แต่ไม่มีพอที่จะเก็บ 


   

เห็นด้วยอย่างแรงครับ

ปัญหาคือปืนมีราคาแพงควรแก้จุดนั้น....ไม่ใช่แก้ปัญหาที่ประชาชนทั่วไปไม่มีสิทธิชื้ออาวุธราคาถูก ประชาชนทั่วไปอยากจะได้สิทธิเหมือนข้าราชการ
แต่เคยคิดไหมว่าข้าราชการจนๆต้องแบกรับหน้าที่แบกรับระเบียบวินัย ข้าราชการทหารตำรวจต้องเสี่ยงตายแต่ได้เงินเดือนอันน้อยนิด
ทำไมไม่อยากได้ภาระหน้าที่อย่างข้าราชการบ้างครับ...หรือจะเลือกเอาแต่สิ่งที่มีประโยชน์กับตัวเองอย่างเดียว

  ด้วยความเคารพนะครับ  ความหมายของผมอาจจะกว้างไปหน่อย คือ จริงๆแล้ว ที่ผมเสนอไปนั้น คำว่าขายคงไม่ถูกต้องนัก น่าจะเป็นจัดหามากกว่า และที่อยากให้ปืนมีราคาถูกลงนั้นก็ไม่ใช่สำหรับตัวเองครับ ผมไม่เดือดร้อนอยู่แล้วเรื่องปืนถูกหรือปืนแพง พร้อมเมื่อไหร่ก็หามา แต่ที่อยากให้ทั่วๆไปได้ปืนในราคาที่ถูกลงก็ คงหมายถึงคนที่จำเป็นต้องมีปืนจริงๆครับ ยกตัวอย่าง ตอนที่ผมไปซื้อที่ทำโรงงานใหม่ๆ ไกลและกันดาลมากครับ เวลานอนเฝ้าอยู่คนเดียว ก็ชอบมีวัยรุ่นขี่มอเตอร์ไซด์มาป้วนเปี้ยน คอยมองว่าจะมีอะไรติดไม้ติดมือกลับไปได้หรือเปล่า หรือกรณี พวกครอบครัวใหม่ที่ ย้ายบ้านออกไปตามชานเมืองที่เปลี่ยวๆ และมีกันอยู่แค่ สาม สี่ คนพ่อแม่ลูกครับ พวกนี้บางทีมันจำเป็นจริงๆที่ต้องมีปืนไว้ปกป้องครอบครัว 
             ส่วนกรณีเจ้าหน้าที่ที่มีหน้าที่ต้องรักษาความสงบความปลอดภัย อันนี้เข้าใจครับว่าจำเป็นต้องมีสวัสดิการเพื่อรักษาชีวิตและการดูแลทุกษ์สุขของประชาชน ต้องขอขอบคุณมา ณ ที่นี้ด้วย แต่ที่ไม่เข้าใจก็คือ ไฟฟ้า ประปา อะไรพวกนี้มีสวัสดิการทำไม???

                      และที่สำคัญอีกอย่างนึงที่ผมว่า ผมเข้าใจมากเกี่ยวกับคำว่า ดุลยพินิจของนายทะเบียนก็คือ บางครั้งคนที่มีคุณสมบัติครบตามที่กฏหมายกำหนดนั้น จริงๆแล้วไม่ได้สมควรจะมีปืนได้เสมอไปครับ เพียงแต่ว่า นายทะเบียนมักจะนำข้อนี้มาใช้อ้างไม่ออกใบอนุญาตแบบ ไม่ค่อยตรงกับวัตถุประสงค์ของอำนาจตรงนี้มากกว่า ผมก็เลยอยากที่จะให้มีการปฏิสัมพันธ์กันให้มากๆหน่อยระหว่าง จนท. กับประชาชน ไม่ใช่แค่มายื่นเอกสารแล้วก็ไม่เคยเจอกันอีกเลย ได้ปืนมาแล้วเอาไปใช้ ไปเก็บรักษาอย่างปลอดภัยหรือไม่ ก็ไม่มีใครรู้    ประมาณนี้ ล่ะครับ ที่อยากจะพูด   

                                                            ขอบคุณสำหรับทุกความเห็นและ ท่านผู้การฯ ที่ให้ความรู้ครับ

อันนี้เห็นด้วยครับ มันกว้างไปจริงๆสำหรับโครงการนี้บางอาชีพที่ได้เงินเยอะ(จะขอเพิ่มอีก)ไม่น่าได้รับสวัสดิการเช่นนี้
เหมือนสน.สก.จ้องจะขายปืนอย่างเดียวแค่เอาคำว่าสวัสดิการมาบังหน้า

[pasta]

ครับ  ประชาชนธรรมดาที่เขาเต็มใจซื้อปืนป้ายแดงแพงๆก็มีเยอะครับจะกี่กระบอกก็ตามกำลัง  ผมเข้าใจครับว่าต้องเท่าเทียมกัน แต่กฎหมายเขาระบุมาให้สิทธิ์แล้วนี่ครับ

[17HMR]

ครับ  ประชาชนธรรมดาที่เขาเต็มใจซื้อปืนป้ายแดงแพงๆก็มีเยอะครับจะกี่กระบอกก็ตามกำลัง  ผมเข้าใจครับว่าต้องเท่าเทียมกัน แต่กฎหมายเขาระบุมาให้สิทธิ์แล้วนี่ครับ

ช่วยกข้อกฏหมายมาให้ดูหน่อยซิครับ

[Earthworm]

แนะนำให้ไปร้องที่นี่ครับ สนง ผู้ตรวจการแผ่นดิน http://www.ombudsman.go.th/2008/index1.html

บ่นที่นี่ไม่เกิดประโยชน์ครับ รังแต่จะเกิดการทะเลาะเบาะแว้งกัน และอาจถูกด่าแบบสุภาพเหมือนที่ผมโดนได้

                    ไม่เป็นไรครับ โดนด่าแบบสุภาพ ฟังแล้วรู้สึกได้รับเกียรติครับ   ผมเคยโดนชกปากแตกในบอร์ดมาแล้วก็ไม่ได้รู้สึกอะไรครับ ต่างคนก็ต่างความคิดครับ


                         จากที่ตั้งใจจะตั้งกระทู้แดกดัน พอเริ่มมีหลายความเห็นเข้ามา  รู้สึกชักสนุกแล้วครับ  ที่ผมไม่เห็นด้วยมาตลอดก็คือ ทุกวันนี้คนที่สมควรมีปืนแล้วมีไม่ได้เพราะความงี่เง่าของหลายๆอย่างที่มีอยู่ในการออกใบอนุญาต แต่กับคนที่ไม่สมควรจะมีกับหาซื้อได้ง่ายจนแทบจะล้นครับ ยกตัวอย่างง่ายๆ จากเหตุการณ์จริงครับ

                   นาย ก. นามสมมุติ มีอาชีพรับซื้อปลาสด เข้ามาขายในตลาดครับ พกเงินสดวันละแสนกว่าบาท ออกจากบ้านค่ำมืดทุกคืน เพื่อเดินทางไปรับซื้อปลามาเพื่อนำมาขาย เคยโดนปล้นแต่เอาชีวิตรอดมาได้(โดนซ้อมเกือบตาย) หลังจากผ่านเหตุการณ์นั้นมาได้ ก็คิดว่าน่าจะหาปืนมาป้องกันตัวสักกระบอก หลังจากศึกษาจาก ปากใครก็ไม่รู้และค้นตามหนังสือเก่าๆ ก็ตัดสินใจมาที่ เก้าลูกดก ตามความนิยม กล๊อก 19 ที่เขาเล่าลือ ก็รวบรวมหลักฐานทุกอย่างเท่าที่หาได้ เดินเข้าอำเภอเพื่อดำเนินการขอรับใบอนุญาต  ก้าวแรกที่พบกับ จนท. ก็ยกมือไหว้ทักทายตามมารยาทที่ดี ด้วยความที่เป็นพ่อค้าตลาดธรรมดาๆ การแต่งตัว การพูดจา ก็ออกแนวบ้านๆซื่อตามประสา ก็โดนตั้งแต่คำแรกที่เอ่ยเลย "จะเอาไปทำอะไร" หลังจากอธิบายเรียบร้อยแล้วก็ ได้รับคำแนะนำจาก จนท.ว่า ไม่สนใจลูกโม่หรือ พอดีมีพวกๆกันจะปล่อยราคาไม่แรงจะแนะนำให้ นาย ก. ด้วยความฝันที่อยากได้ วันเดอร์ไนน์ ลูกดก ก็ได้ปฏิเสธไป งานเข้าครับ หลักฐาน ไม่ครบ ต้องไปหาผู้ใหญ่บ้านรับรอง หรือ ตำรวจ ข้าราชการ อะไรที่ยุ่งยากๆ ก็ค่อยๆ ทะยอย หามาจนครบ เสียเวลาไป หลายวันจนสุดท้ายจากวันที่เริ่มไปขอ จนวันที่ได้รับ  ป๓. เหลือเชื่อครับ สามเดือนกับอีก สี่วัน 

              พอได้ปืนมาแล้ว ก็มีเรื่องตลกอีกครับ วันไปลองปืนที่บ่อปลา เจ้าของบ่อก็เคยใช้แต่ ลูกโม่ สามแปด มรดกจากพ่อ  ออโต้ นี่เคยแต่เห็น ไม่เคยได้จับมาก่อนในชีวิต สองหนุ่มบ้านนอกมั่วกันไปมั่วกันมา เปิดตำราที่ไหนก็ไม่มีการบอกไว้ว่า การบรรจุกระสุนเข้า ซองกระสุนทำอย่างไร ร้านก็เอาแต่ขายๆๆๆๆ กว่าจะบรรจุกระสุนเป็นก็เล่นเอาเหงื่อตก  ใส่ซองกระสุนเข้าปืนได้แล้ว ก็ยกขึ้นฟ้าเลยเหนี่ยวไก ไม่มีอะไรเกิดขึ้น เอ ยังไงหว่าทำไม ไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย เดือดร้อนต้องโทรหาพรรคพวกเพื่อนฝูงเป็นการใหญ่ กว่าจะได้คนที่รู้เรื่องบอกมาว่า ดึงสไลด์ขึ้นลำหรือยัง ก็เล่นเอาเหงื่อตก หมดค่าโทรศัพท์ไปหลายบาท  ออโต้กระบอกแรกของหมู่บ้านก็ยังงี้หล่ะครับ ยิงเสร็จก็ดีใจกันถ้วนหน้า มาถึงวิธีการล้างปืนครับ ถอดล้างตามขั้นตอนในหนังสือเรียบร้อย ดึงสไลด์แขวน ใส่ซองกระสุนเก็บปืนเข้ากล่อง อีกสองวันมีญาติเมียเป็นตำรวจมานั่งกินข้าวด้วย ก็คุยไปคุยมา เอาปืนมาให้ดู มีเพื่อนแถวบ้านอีกคนจะขอดูก่อน ดีที่ ตำรวจคว้าเอาไปได้ ปลดซองกระสุนออก พอดึงสไลด์เคลียร์รังเพลิงก็ หน้าซีด  กระสุนกระเด็นออกมานัดนึง  ถ้าเกิดว่า ไอ้หมอนั่นคว้าไปก่อนได้แล้วเหนี่ยวไกเลยตามประสาคนไม่รู้ก็คงได้มีโศกนาฏกรรมเกิดขึ้นครับ

                              เดี๋ยวมาเล่าต่อครับ

[Earthworm]

                  เรื่องที่สอง คนละที่กันนะครับ แต่ลองเปรียบเทียบดู 

                      นาย ข. เป็นพนักงานบริษัทเอกชน รายได้ธรรมดาๆ แต่แต่งตัวดี มีรถขับ โทรศัพท์ถ่ายรูปได้ ลำพังเงินเดือนก็ไม่เท่าไหร่หรอกครับ แต่ที่นาย ข. หรูหราฟู่ฟ่าได้ขนาดนี้ เพราะว่า นาย ข. มีอาชีพเสริมครับ หลังเลิกงานบริษัทก็มาเป็น เซล์ลแมนขายยาครับ ยาที่ อย.ไม่ให้การรับรองแต่รายได้งาม ด้วยความที่โลดโผนโจนทะยานในยุทธจักรมานาน ก็เลยชอบอาวุธแทบทุกชนิดเป็นชีวิตจิตใจ ด้วยความที่อยากมีอะไรถูกต้องตามกฏหมายบ้างและชอบของใหม่ ไม่เคยต้องมือใคร ก็เลยอยากได้ปืนใหม่ๆสักสองสามกระบอก หลังจากเปิด หนังสือปืนมาสักระยะหนึ่งแล้วก็โฟกัสไปที่ เอสวี.45  ครับ  แต่ก็โชคร้ายที่ตอนนั้นไม่มี เอสวี เลย ก็ต้องจำใจเอา เอสทีไอ แทน(ขนาดจำใจนะครับ แสนสอง) ทางร้านก็แนะนำว่าทะเบียนบ้านของคุณเป็นต่างจังหวัด ไม่ใช่กองทะเบียนนะ ทางร้านไม่รับทำหรอก คุณต้องไปหา ป๓. มาเอง

            หลังจากสอบถามเพื่อนบ้านใกล้เคียงที่เคยไปขอ ป๓.ที่อำเภอมาก่อนแล้ว ก็เตรียมหลักฐานไปเท่าที่จะมีได้ ด้วยความที่แต่งตัวเรียบร้อยก็ได้รับการต้อนรับจาก จนท. หน้าห้องอย่างกับเคาเตอร์เซอร์วิสโรงแรมหรู  " มีอะไรให้ช่วยไหมคะคุณ" หลังจากที่ดูเอกสารแล้วจนท.ก็แจ้งกับ นาย ข. ว่าเอกสารที่เตรียมมาก็ถูกต้องครบถ้วนขาดก็แต่ หนังสือรับรอง ของผู้ใหญ่บ้านแค่นั้นแหละค่ะ นาย ข. ก็ตอบว่า ผมต้องกลับไปหาผู้ใหญ่บ้านแล้วให้เขาเซ็นต์ แล้วเอากลับมายื่นที่นี่อีกหรือครับ เสียเวลาแย่เลยอย่างนี้  จนท.ก็เลยบอกว่าถ้าคุณไม่อยากเสียเวลา ทิ้งเอกสารไว้ก็ได้ค่ะ ผู้ใหญ่บ้านต้องมาอำเภอบ่อยๆอยู่แล้วเดี๋ยวฝากไว้ให้เซ็นต์ก็ได้ค่ะแต่ เอ่อ............  ถ้าเรื่องค่าใช้จ่ายไม่เป็นปัญหาครับ ว่ามาเลยว่าเท่าไหร่รวมทั้งค่าบำรุงด้วย ปกติก็แปดพันค่ะ ป๔. ห้าร้อย เรียกผู้ใหญ่อีกห้าร้อย ทั้งหมดก็ เก้าพันค่ะ  นาย ข. ล้วงกระเป๋าแล้วยื่นให้ เอาไปหมื่นนึงเลยครับ  ที่เหลือผมให้สำหรับเป็นค่าที่ปรึกษา

                 สาม วัน ครับ หลังจากนั้นก็มารับ ป๓. ได้เลย(ใครว่า ราชการทำงานช้า) หลังจากได้ปืนมาก็ เอาเข้าสนามซ้อมเลย ด้วยความที่เคยจับเคยเล่นมาก่อนแล้ว พอมาได้ของดีเข้ามือก็ยิ่งสนุกนะสิครับ ยิ่งดีก็ยิ่งอยากได้ เงินก็มี ใบอนุญาตก็ได้ง่าย ซื้อแหลกครับ แทบจะทุกเดือนเลยก็ว่าได้

         หลังจากนั้น ธุรกิจเสริมของนาย ข. ก็ต้องมีอันสะดุด เพราะทางการกวาดล้างอย่างหนัก ไม่มีของขาย ค่าใช้จ่ายก็เยอะ นาย ข. ก็ทยอยขายทีละอย่างสองอย่าง จากของเล็ก ไปของใหญ่ ปืน แหวน สร้อย นาฬิกา จนกระทั่งรถ ที่เป็นพาหนะอย่างดีสำหรับอาชีพเสริมของเขา เมื่อมาขี่มอเตอร์ไซด์ ความซวยก็บังเกิดครับ โดนรถสองแถวชนสลบกลางถนนขณะจะออกไปเยี่ยมลูกค้าครับ ฟื้นมาอีกทีก็โดนล็อคอยู่กับเตียงแล้ว ทุกวันนี้ยังไม่ออกมาครับ ไม่ทราบเหมือนกันว่ากี่ปี กี่เดือน เพราะพวกญาติๆ บอกกับคนแถวบ้านว่า ไปทำงานเมืองนอก อิ อิ




              เห็นความแตกต่างของสองกรณีตัวอย่างไหมครับนาย ก. รายแรก ซื่อๆค้าขายตรงไปตรงมา ให้ไปหาผู้ใหญ่ ก็ไป ขาดหลักฐานอะไร ก็เอามาให้กลับได้ป๓.ทั้งยากทั้งช้า

          ส่วนไอ้ ข. ถ้าจนท. ยืนยันว่าต้องไปให้ผู้ใหญ่เซนต์มา บางทีผู้ใหญ่เห็นเข้าอาจส่งซิกให้ นายอำเภอ หรือตำรวจ แอบมาตรวจค้นได้ว่าทำงานเงินเดือนนิดเดียวมีทั้งรถทั้งปืนหรูๆได้ยังไง ถ้ามาล้อมตอนมันรุ่งๆอยู่ อย่างน้อยก็น่าจะตลอดชีวิตครับ มาจับได้แบบฟลุ๊คๆ ตอนมันเป็นรายย่อย ติดไม่กี่ปี เดี๋ยวก็ออกมาทำได้อีก


                                                                    นี่หล่ะครับ คนที่สมควรให้ไม่ให้หรือให้ก็เรื่องมากกติกาเยอะ คนที่ไม่สมควรจะได้กลับได้ ง่ายๆเยอะๆ

[张龙不败...มังกรจางผู้ไม่แพ้]

หลักกฎหมายง่าย ๆ เป็นอย่างนี้ครับ
- เอกชน ถ้าไม่มีกฎหมายห้ามไว้  ทำได้ทุกอย่าง
- หน่วยงานของรัฐ   ถ้าไม่มีกฎหมายให้อำนาจไว้  จะทำไม่ได้

ลองหากฎหมายจัดส่วนราชการของกรมการปกครองมาอ่านดูซิครับ ว่าให้ขายปืนหรือเปล่า

ขออนุญาต ครับ ท่านผู้การสุพินท์ที่เคารพ แล้วที่มีสวัสดิการขายปืนให้กับข้าราชการหล่ะครับ อันนี้เขาไม่เรียกว่าขายหรอกเหรอครับ ตามความเป็นจริง ผมว่าไม่ค่อยจะยุติธรรมเท่าไหร่ เพราะประชาชนก็เป็นคนเหมือนกันครับ มีเลือดเนื้อเหมือนกัน รักตัวกลัวตายเหมือนกัน

                             ด้วยความเคารพ

ในควารู้สึกของผมนะครับ หลักๆเลยคือ ข้าราชการ แปลง่ายๆคือ บุคคลที่รับใช้หลวงรับใช้แผ่นดิน
ซึ่งเงินเดือนค่อนข้างน้อย จึงมีสวัสดิการต่างๆให้เพื่อแบ่งเบาภาระ ในระดับหนึ่ง อันนี้ต้องยกผลประโยชน์ให้เขา

การที่หน่วยงานต่างๆมีสวัสดิการอาวุธปืนให้ข้าราชการ หน่วยงานนั้นๆไม่ได้ขายเองเพียงแต่เป็นตัวเชื่อมระหว่าง
ผู้ซื้อ(ข้าราชการ) กับ ผู้ขาย(ร้านปืนต่างๆ) เพื่อให้ได้อาวุธปืนที่มีราคาถูกลง ก็เท่านั้นครับ

ข้าราชการอย่างผม มีเงินเดือนพอใช้แต่ไม่มีพอที่จะเก็บ 


   

พนักงานขับรถที่องค์การโทรศัพท์หรือ บมจ.ทีโอที ปัจุบันบางคนเงินเดือน หกหมื่นครับ...เงินเดือนเกือบเท่านนายกเลยนะครับ

[peco]

ผมเห็นด้วย ว่าเจ้าหน้าที่ควรได้ราคาสวสดิการ  ถูกกว่าประชาชน

แต่ผมว่ารัฐน่าจะเพิ่มโควต้า นะครับ ไม่ทราบว่ากฏหมายโควต้าตอนที่เขียน เวลานั้น ปีไหน สัดส่วนประชากรในประเทศต่อปืนเท่าไหร่
ตอนนี่มี มากขึ้นก็เพิ่มตามสัดส่วน  ส่วนที่เพิ่มรัฐเข้าไปดูแลการขายเองเลย ครับยังไงเอากำไรเข้ารัฐดีกว่าร้าน

แล้วควรกำหนดเพดานสูงสุดเอาไว้ว่า ไม่เกินกี่เท่าของราคาปืน  หรือกี่% เพราะดูจากส่วนต่างปืนสวัสดิการกับหน้าร้าน บางกระบอกต่างกันมาก 50000 ร้านขาย 120000 ต่างกัน 7หมื่น หักค่าโควต้า 20000 ยังไงก็เหลือ 50000 หักไปหักมา ยังไงก็กำไร 3-4 หมืน อยู่ดี

เท่ากับปืนกระบอก 1 กำไร 30-40 % ต่อปี มีธุรกิจกี่ประเภท ที่กำไรดีขนาดนั้นบ้างครับ

[Sniper69 - รักในหลวง]

      ชื่อก็บอกว่าปืนสวัสดิการ น่าจะหมายความถึงช่วยเหลือกับข้าราชการที่มีรายได้น้อย แต่ตอนนี้เริ่มออกนอกทางมากขึ้นเรื่อยๆ ปืนเกรดสูงราคาแพงที่ไม่น่าจะเหมาะกับคำว่าสวัสดิการเริ่มเข้ามามากขึ้น คนซื้อก็เน้นซื้อเพื่อเก็งกำไรทีละหลายๆกระบอก อาจจะเป็นสิบกระบอก ซึ่งบ่งบอกถึงว่าคนกลุ่มนี้มีเงินมากพอที่จะซื้อปืนในราคาตลาดได้โดยไม่ต้องซื้อปืนสวัสดิการ โดยที่ยังไม่เดือดร้อน
     ไปๆมาๆ คำว่าสวัสดิการอาจจะกลายเป็น สวัสดิการสำหรับกลุ่มคนที่มีเงินเพื่อเก็งกำไรกับสวัสดิการสำหรับกลุ่มคนที่อนุมัติโครงการรวมถึงร้านค้าที่ได้ประโยชน์
     เมื่อไหร่รัฐจะออกมาดูแลให้คำว่าสวัสดิการ พอเหมาะพอควร ไม่ใช่เป็นการเอาเปรียบคนส่วนรวมซักที เช่น คนที่ซื้อปืนสวัสดิการจะซื้อได้ไม่เกินคนละกี่กระบอก อาจจะ 1-2 กระบอกก็น่าจะพอแล้วสำหรับสิทธิพิเศษที่คนไทยทั่วประเทศไม่ได้รับสิทธินั้น  หรือห้ามโอนยกเว้นมรดกก็เหมาะสมแล้ว
    ซักวันหนีึ่งถ้าโครงการณ์จัดแบบน่าเกลียดเกินไป น่าจะต้องมีการฟ้องศาลปกครองเพื่อตีความกันดูบ้างจะได้ไม่แสวงหาผลประโยชน์โดยมิชอบกันมากเกินไป

ใกล้แล้วครับ ฟองสบู่ใกล้แตกแล้ว 

[nap.p]

จะมีปัญหาเรื่องกำไร เดี๋ยวแบ่งกันไม่ลงตัว จะทะเลาะกันเปล่าๆ

[PEA803]

ผลประโยชน์ตัวเดียวเท่านั้น

[Ultraman Taro #รักในหลวง#]

ขออย่าให้โครงการโดนยุบเลย จองเทารัสPT1911ไปกำลังรอรับสัญญา

เอามาให้ดูครับ

http://www.gun.in.th/board/index.php?topic=63108.0

[boub@GUN@STEYR M9A1]

หลักกฎหมายง่าย ๆ เป็นอย่างนี้ครับ
- เอกชน ถ้าไม่มีกฎหมายห้ามไว้  ทำได้ทุกอย่าง
- หน่วยงานของรัฐ   ถ้าไม่มีกฎหมายให้อำนาจไว้  จะทำไม่ได้

ลองหากฎหมายจัดส่วนราชการของกรมการปกครองมาอ่านดูซิครับ ว่าให้ขายปืนหรือเปล่า

ขออนุญาต ครับ ท่านผู้การสุพินท์ที่เคารพ แล้วที่มีสวัสดิการขายปืนให้กับข้าราชการหล่ะครับ อันนี้เขาไม่เรียกว่าขายหรอกเหรอครับ ตามความเป็นจริง ผมว่าไม่ค่อยจะยุติธรรมเท่าไหร่ เพราะประชาชนก็เป็นคนเหมือนกันครับ มีเลือดเนื้อเหมือนกัน รักตัวกลัวตายเหมือนกัน

                             ด้วยความเคารพ

ในควารู้สึกของผมนะครับ หลักๆเลยคือ ข้าราชการ แปลง่ายๆคือ บุคคลที่รับใช้หลวงรับใช้แผ่นดิน
ซึ่งเงินเดือนค่อนข้างน้อย จึงมีสวัสดิการต่างๆให้เพื่อแบ่งเบาภาระ ในระดับหนึ่ง อันนี้ต้องยกผลประโยชน์ให้เขา

การที่หน่วยงานต่างๆมีสวัสดิการอาวุธปืนให้ข้าราชการ หน่วยงานนั้นๆไม่ได้ขายเองเพียงแต่เป็นตัวเชื่อมระหว่าง
ผู้ซื้อ(ข้าราชการ) กับ ผู้ขาย(ร้านปืนต่างๆ) เพื่อให้ได้อาวุธปืนที่มีราคาถูกลง ก็เท่านั้นครับ

ข้าราชการอย่างผม มีเงินเดือนพอใช้แต่ไม่มีพอที่จะเก็บ 


   

เห็นด้วยอย่างแรงครับ

ปัญหาคือปืนมีราคาแพงควรแก้จุดนั้น....ไม่ใช่แก้ปัญหาที่ประชาชนทั่วไปไม่มีสิทธิชื้ออาวุธราคาถูก ประชาชนทั่วไปอยากจะได้สิทธิเหมือนข้าราชการ
แต่เคยคิดไหมว่าข้าราชการจนๆต้องแบกรับหน้าที่แบกรับระเบียบวินัย ข้าราชการทหารตำรวจต้องเสี่ยงตายแต่ได้เงินเดือนอันน้อยนิด
ทำไมไม่อยากได้ภาระหน้าที่อย่างข้าราชการบ้างครับ...หรือจะเลือกเอาแต่สิ่งที่มีประโยชน์กับตัวเองอย่างเดียว

 

[ธำรง]

^
^
^
^
^
โครงการฯได้สร้างฐานความนิยม แบ่งแยกประชาชน ออกเป็นกลุ่มเป็นเหล่า
.....แนวทาง แบ่งแยกแล้วปกครอง ยังคงถูกนำมาใช้....อย่างได้ผล .... 



 

[Isara]

      ชื่อก็บอกว่าปืนสวัสดิการ น่าจะหมายความถึงช่วยเหลือกับข้าราชการที่มีรายได้น้อย แต่ตอนนี้เริ่มออกนอกทางมากขึ้นเรื่อยๆ ปืนเกรดสูงราคาแพงที่ไม่น่าจะเหมาะกับคำว่าสวัสดิการเริ่มเข้ามามากขึ้น คนซื้อก็เน้นซื้อเพื่อเก็งกำไรทีละหลายๆกระบอก อาจจะเป็นสิบกระบอก ซึ่งบ่งบอกถึงว่าคนกลุ่มนี้มีเงินมากพอที่จะซื้อปืนในราคาตลาดได้โดยไม่ต้องซื้อปืนสวัสดิการ โดยที่ยังไม่เดือดร้อน
     ไปๆมาๆ คำว่าสวัสดิการอาจจะกลายเป็น สวัสดิการสำหรับกลุ่มคนที่มีเงินเพื่อเก็งกำไรกับสวัสดิการสำหรับกลุ่มคนที่อนุมัติโครงการรวมถึงร้านค้าที่ได้ประโยชน์
     เมื่อไหร่รัฐจะออกมาดูแลให้คำว่าสวัสดิการ พอเหมาะพอควร ไม่ใช่เป็นการเอาเปรียบคนส่วนรวมซักที เช่น คนที่ซื้อปืนสวัสดิการจะซื้อได้ไม่เกินคนละกี่กระบอก อาจจะ 1-2 กระบอกก็น่าจะพอแล้วสำหรับสิทธิพิเศษที่คนไทยทั่วประเทศไม่ได้รับสิทธินั้น  หรือห้ามโอนยกเว้นมรดกก็เหมาะสมแล้ว
    ซักวันหนีึ่งถ้าโครงการณ์จัดแบบน่าเกลียดเกินไป น่าจะต้องมีการฟ้องศาลปกครองเพื่อตีความกันดูบ้างจะได้ไม่แสวงหาผลประโยชน์โดยมิชอบกันมากเกินไป

โครงการที่จัดอยู่ทุกวันนี้  ยังไม่น่าเกลียดอีกหรือครับ

เห็นว่าน่าเกลียดครับ โดยเฉพาะเรื่องโอนได้หลังจาก 5 ปีครับ