ออกมาเพราะไม่มีอะไรให้ยิงมารับประทานมั้ง
(อันนี้เป็นเรื่องเล่าของเหล่าสหายทางปักษ์ใต้นะครับ อยู่ในป่า ตอนแรกอุดมสมบูรณ์ไปหมด เรื่องเนื้อสัตว์ไม่เคยขาด
หายิงเอาตามที่พัก ออกจากกระต๊อบมาเงยปืนขึ้นยอดไม้ เดี๋ยวก็ได้เนื้อสัตว์มาประกอบอาหาร อยู่มาอยู่ไป เริ่มออกห่าง
จากที่พักทุกทีๆ จนต้องข้ามเขาไปเป็นลูกๆ กว่าจะได้เนื้อสัตว์มา.......
อ้ายครั้นจะไปปล้นวัวควายชาวบ้าน ก็กลัวว่าชาวบ้านจะไม่ช่วย ไม่หนุน เสียมวลชน สุดท้าย เมื่ออดเนื้อสัตว์ได้ที่
ด้อมๆไปหลังวัด หมา แมว ที่เขาเอามาปล่อยน่ะแหละ เป้าหมาย ก่อนเอาเข้าที่พักก็ชำแหละเสียหน่อย บอกพรรคพวก
ว่าเก้งมั่ง อีเห็นมั่ง.....หมดครับ....เอ้อ....เรื่องเล่าแบบนิทานรอบกองไฟนะครับ อย่าคิดมาก....
)
