สมัยวัยรุ่น ผมเป็นเด็กเรียน นิสัยเรียบร้อยเสมอมา เลยไม่มีประสปการณ์แบบนี้
เช้ามาก็ขับรถเครื่องโนวาไปโรงเรียน รถผมก็ไม่ทำอะไรกับมันมากไปกว่าใส่แฮนด์เขาควาย เสียงอาจดังไปนิด ก็ยังเบากว่าหกล้อ
ได้ตังค์ไปกินขนมโรงเรียน สี่สิบบาท (ลูกคนพอได้ครับ ลูกนายหัว
)ใส่น้ำมันรถยี่สิบบาท (ครึ่งถัง)
ซื้อกรองทิพย์ ห้าบาท (เจ็ดตัว ตอนนั้น ซองสิบสาม) น้ำมันรถหมดเมื่อไร ไถเพื่อน แล้วถ้าเรามีบุหรี่ ค่าเหล้าขาวน้ำแดง ก็ไม่ต้องออก
แล้วเย็นนั้น ถ้าได้รัมมี่มาหลายบาท ก็จะเลี้ยงน้ำชาเพื่อน ถ้าได้สนุ๊กเกอร์มาอีก งานนี้ ยาววววว
แต่ยาวยังไง จะไม่กลับบ้านหลังพ่อตื่นมาดูตอนตีสามเด็ดขาด กลัวท่านเป็นห่วง ถึงผมจะนอนขนำเล็ก ๆ สำหรับเอาไว้แอบสูบบุหรี่ก็เถอะ
ชีวิตผมเรียบ ๆ ง่าย ๆ แบบนี้ มาจนโตเป็นผู้ใหญ่ที่ดีของสังคมครับ
ส่วนเรื่องตีรันฟันแทง หลีกได้ผมหลีกครับ ถ้าเห็นพวกมากกว่าค่อยว่ากัน ไม่ชอบอาวุธครับ ผมว่า มันรุนแรงเกินวัยไป
ผมชอบก้อนหิน หรืออะไรแข็ง ๆ กำแล้วฟาด มันหาง่าย และทิ้งง่ายดีครับ ก้อนขนาดมะนาวลูกโต ๆ นี่ก็แจ่มแล้วครับ
เรื่องแบบนี้ อย่าถามครับ ผมไม่รู้จริง ๆ
