มุมปืนอัดลมสปริง (Spring Piston Airguns)

[komatsu]

น็อตที่ใช้ขันยึดก็เป็นสิ่งสำคัญ น็อตควรจะเป็นแบบใช้ประแจหกเหลี่ยมขัน
เนื่องจากสามารถขันได้แน่นกว่าแบบใช้ไขควง และช่วยถอมหัวน็อตไม่ให้เยิน

มาถึงตรงนี้ขอจบการพูดคุยเรื่องขากล้องสำหรับปืนอัดลมสปริงเพียงเท่านี้
ยังไงถ้าขาดตกบกพร่องตรงไหนรบก่วนพี่ๆช่วนเสริมด้วยนะครับ

[montri.7]

มีท่านใดสนใจปืนสั้นอัดลมแบบสปิงหรือเปล่าครับของ CZ ท่าสนใจลองไปดูครับที่เวบเพื่อนบ้านครับ  http://www.gun.in.th/board/index.php?topic=85581.0

[nog117]

 
  สวัสดีครับผมมีปัญหาปืนพ่อผมพัง ช่วยแนะนำร้านซ้อมทีคับปืนอัดลมยาวลูกตะกั๋วไม่รู้ว่ารุ่นอะใร
ขอเบอโทติดต่อด้วย

[komatsu]

ปืนยี่ห้ออะไร ลองถ่ายรูปมาดูครับ

[nog117]

ไม่ทราบยี่ห้อครับช่วยดูให้ที พอจ่ะซ่อมได้ใหมครับ

[MAGNUM-60]

ไม่เห็นภาพนะครับ

[nog117]

DSC_0345.JPG

[nog117]

พี่ลองเข้าไปดูใน http://nog1234.hi5.com
อัลบั้ม ปาย อ่ะคับ

ผมลองลงในบอดแล้วมานลงม่ายได้

[MAGNUM-60]

เห็นแล้วครับ  เป็นปืนจีนครับ  คานโยกอยู่ด้านล่าง   เห็นมีภาพลงอยู่ในนี้เหมือนกันนะครับ   แล้วอาการเป็นอย่างไรครับ  เล่ามาให้หมดเลย  ปืนรุ่นนี้กระบอกลมชอบแตก  ลมรั่ว  ยิงไม่ค่อยแรง  เดี๋ยวหาเวปที่เขาเล่นกัน  และมีอะไหล่ขายให้ครับ

[komatsu]

ลองเข้าไปดูที่นี่ดูครับ
http://www.freeforum101.com/loveairgun/

[MAGNUM-60]

ลองเข้าไปดูที่นี่ดูครับ
http://www.freeforum101.com/loveairgun/

ตามนี้แหละครับ  ช่างมากมาย  อะไหล่หาง่ายครับ

[TrophyX]

ในช่วงหยุดปีใหม่หลายวัน ผมได้หอบหิ้ว HW98 ของนายห้างทอง vornus ไปตระเวนยิงนกก็ได้มา 15 ตัว ส่วนมากจะเป็นนกเขาหรือนกของคนอื่นนั่นแหละครับ  ปืนกระบอกนี้ยิงได้แม่นยำมากโดยส่วนใหญ่ผมจะยืนประทับยิงระยะ 25 เมตรลงมาถึง 10 เมตรมักจะไม่มีพลาดแต่ถ้าใกล้ๆ ก็ต้องมีการเล็งเผื่อให้ถูกต้องจึงจะโอเค 

เมื่อคืนผมไปนอนเฝ้าบ่อปลากับเพื่อนที่เพื่อนมันสูบน้ำเอาน้ำมาทำนาปัง  ตอนเช้าตื่นขึ้นมาผมเห็นมีนกปากซ่อมลงหากินอาหารที่เลนตมหลายตัว ตอนแรกก็ไม่อยากไปรบกวนมัน อยากจะนอนขดอยู่ในเต๊นท์ให้อากาศมันอุ่นกว่านี้หน่อยจึงจะออกไป ส่วนเพื่อนก็ขับมอเตอร์ไซต์เข้าไปเตรียมเข้าของและเสบียงที่ในหมู่บ้านปล่อยผมนอนอยู่คนเดียว

แต่นกในบริเวณรอบๆที่นามีเยอะมากจนอดใจไม่ได้  ผมค่อยๆ คลานออกมาจากถุงนอนแล้วก็ม้วนมันเก็บเข้าไปในถุงให้เรียบร้อย  หยิบชุดซาฟารีลายพรางที่เป็นของนาวิกโยธินอเมริกันที่ไปซื้อมือสองตามตลาดนัดคลองถมมาสรวมใส่  พร้อมกับควานหาแว่นตา หมวกปีกลายพราง  ถุงมือหนังมาสรวมใส่ จากนั้นก็หันไปคว้ากระเป๋ากระสุนปืนลม RWS Superdome 14.5 เกรนใส่เข้าไปในกระเป๋าเสื้อ หยิบซองผ้าบรรจุปืนมารูดซิบแล้วดึงเอาเจ้า HW98 ออกมาจากซอง  จากนั้นก็ยื่นเท้าออกมาสรวมรองเท้าที่ด้านนอกเต๊นท์เสร็จแล้วจึงมุดออกมาจากเต็นท์  ยืนขึ้นมองไปทางที่ได้ยินเสียงนกร้องก็เห็นฝูงนกปากซ่อม นกกระยางขาว นกน้ำอื่นๆ บ้างก็กำลังหากิน บ้างก็กำลังวิ่งไล่หยอกล้อกัน บางตัวก็ขับไล่ตัวอื่นไม่ให้เข้ามาในเขตของตน  สายตาผมไปสะดุดอยู่ทีฝูงนกปากซ่อมกลุ่มหนึ่งมีประมาณ 5-6 ตัวกำลังวิ่งไล่กันอยู่และก็มีบางตัวที่บินเข้ามาทางที่ผมยืนอยู่  ผมก็เลยนั่งลงแล้วก็ค่อยๆ เคลื่อนตัวเข้าไปหานกโดยการก้มต่ำแล้วอาศัยบังตัวกับต้นหญ้าที่ขึ้นสูงเลยเข่า ค่อยๆ เลื่อนตัวเข้าไปอย่างช้าๆ เป็นลำดับ  ส่วนฝูงนกก็ยังคงวิ่งไล่กันอยู่ ไม่สนใจว่าผมกำลังเคลื่อนตัวเข้ามาอย่างช้าๆ  ผมเคลื่อนตัวเข้าไปในระยะประมาณ 25-27 เมตรก็หยุดเพราะถ้าเข้าใกล้มากกว่านี้นกอาจหันมาเจอผมแล้วตกใจบินหนีไปหมด

ผมนั่งลงกับพื้นชันเข่าทั้งสองข้างขึ้นมา เอาแขนซ้ายประคองปืนพาดไว้บนเข่าซ้าย  มือขวากำคอปืนดึงเข้าสู่ร่องไหล่ข้อศอกขวาวางพาดไว้บนเข่าขวา  มือซ้ายข้างที่ประคองปืนยื่นมากำที่ข้อมือขวายึดกันไว้อย่างมั่นคง  จากนั้นก้มหัวลงมาเล็งผ่านกล้องมองไปยังเป้าหมายก็เห็นภาพนกปากซ่อมแบบลางๆ พอรู้ว่ามันไม่ชัดก็ทำการหมุนปรับโฟกัสจนได้ภาพที่ชัดแจ๋ว ตัวเลขที่ปุ่มปรับแจ้งค่าที่ 30 หลา กำลังขยาย 10 เท่าสามารถมองเห็นเป้าได้ชัดเจน  นกตัวใหญ่เต็มจอภาพแล้วผมก็จัดท่ายิงใหม่เล็งผ่านกล้องออกไปเอาเส้นกากบาททาบลงที่ตรงกลางลำตัวจุดตัดกากบาทพาดอยู่บริเวณใต้โคนปืกซึ่งเป็นจุดที่อยู่กลางเป้าหมายมากที่สุด  นิ้วหัวแม่มือขวาเลื่อนมาปลดห้ามไกเสียงดังกิ๊ก พอจะเหนี่ยวไกเส้นเล็งมันไหววูบวาบขึ้น ลง ซ้าย ขวา เอาเข้าแล้วหละซิจะเหนี่ยวไกได้ยังไงถ้าเป็นแบบนี้ นกก็เริ่มหันมาสบตากับผมแล้วมันคงจะรู้สึกได้ถึงภัยที่จะมาถึง  ผมสูดหายใจเข้าปอดลึกๆ  3-4 ครั้ง ก่อนที่จะผ่อนลมหายใจออกไปส่วนหนึ่งประมาณ 70 % แล้วกั้นลมหายใจเอาไว้  ปรับเส้นเล็งเข้าสู่ตำแหน่งจุดตายของนกบริเวณใต้โคนปีก เพราะถ้ากระสุนกินสูงจะโดนโคนปืก ปีกหักบินไม่ได้  ถ้ากระสุนกินต่ำก็ยังโดนกระดูกทรวงอกแม้จะมีเฉพาะกล้ามเนื้อไม่โดนอวัยวะภายในแต่ก็จะทำให้นกบินไม่ได้เพราะต้องใช้กำลังจากกล้ามเนื้อบริเวณหน้าอกช่วยในการบิน

ผมบรรจงเหนี่ยวไกปืนอย่างประณีตนุ่มนวลที่สุด เสียงสปริงดีดกลับเพื่อผลักดันลูกสูบขับดันลมภายในกระบอกสูบดังเพลี๊ยะ  พร้อมกันนั้นสายตาที่ผมที่มองผ่านกล้องเล็งมองเห็นขนบริเวณหน้าอกของนกปลิวกระจายจากด้านที่กระสุนทะลุออกไป แล้วร่างของนกก็พลิกตัวล้มลงตามแรงกระสุนแล้วดิ้นกระตุกไปมาก่อนที่จะแน่นิ่งไปในที่สุด

ผมยังคงไม่เดินลงไปเก็บนกเพราะต้องลุยน้ำเป็นระยะทางกว่า 25 เมตร บรรจุกระสุนเสร็จก็เดินตามคันนาต่อไปสายตาก็มองหาเป้าหมายเดินมาได้อีกประมาณ 60 เมตรก็เหลือบไปเห็นอะไรบางอย่างเป็นก้อนสีดำๆ เพราะมองย้อนแสงไปทางทิศตะวันออกอยู่ในระยะประมาณ 20 เมตร ผมจึงนั่งลงและพิจารณาดูผมสังเกตเห็นจงอยปากที่ยื่นยาวออกมาคล้ายจะเป็นนกปากซ่อม ก็เลยยกปืนส่องมองดูผ่านกล้องเล็ง ว้าว ว  นี่นกปากซ่อมนี่นามันตั้งท่าพร้อมจะบินหนีแล้ว  ผมจัดแจงจัดท่ายิงอย่างเร่งรีบไม่มีเวลาแม้แต่จะปรับภาพให้ชัดแจ๋วเหมือนคราวที่แล้ว แต่ระยะก็ไม่ต่างกันมากยังมีความชัดเจนพอสมควรแต่ขอให้เส้นเล็งมันชัดเจนก็พอ  พอเส้นกากบาททาบตรงจุดหมายก็ยังไม่กล้าเหนี่ยวไกเพราะระยะมันใกล้กว่าเดิมกระสุนอาจไม่เข้าตรงจุดเล็ง แต่ก็มาคิดได้ว่าปืนกระบอกนี้วิถีกระสุนมันราบเรียบดีมาก ยิงที่ระยะ 10 เมตร กับระยะ 25 เมตรกระสุนกินต่ำเพียงแค่ 1 เซ็นติเมตร ก็เลยเล็งตรงกลางเป้าไม่ต้องเล็งเผื่อแต่อย่างใด ปลดห้ามไก ประทับเล็ง เหนี่ยวไกเป็นไปโดยอัตโนมัติ มองผ่านกล้องเห็นนกล้มฟลุบไปทางด้านหน้าไม่มีโอกาสได้ดิ้นเลยซักแอะเดียว

ผมเดินวนเวียนหายิงนกในบริเวณนั้นต่อไปอีก จนเห็นว่าไม่มีนกหลงเหลืออยู่ในบริเวณนั้นแล้วจึงวางปืนไว้ แล้วถอดรองเท้าเดินลุยน้ำลงไปเก็บนก  ตัวแรกที่ดิ้นหลายทีก่อนตายกระสุนกินไปทางขวามือของสุดเล็งไม่โดนอวัยวะสำคัญภายในจึงตายช้าหน่อย ส่วนตัวที่สองกระสุนเจาะเข้าตรงจุดเล็งโดนอวัยวะสำคัญภายในเลยขาดใจตายทันที

HW 98 ตัวนี้จัดว่าเป็นปืนนักล่าโดยแท้  ออกล่าที่ไรไม่เคยพลาดได้อาหารติดไม้ติดมือกลับบ้านทุกครั้ง  แต่มันหนักเอาการแบกมากๆ ก็ลำบากแย่เพราะไม่มีสายสะพาย เลยต้องแบกต้องหิ้วต้องคลอนไปตลอดเส้นทาง  ว่าแต่เมื่อไหร่นายห้างทองจะส่งเงินค่าเดินทางกลับบ้านมาให้เจ้า HW 98 ตัวนี้เสียทีเพราะอยู่ไปนานๆ รู้สึกว่ากระสุนปืนมันจะหมดลงๆ ทุกวันนี่ก็หมดไป 1 ตลับแล้ว

จบเรื่องเล่าเช้านี้จากกระผมครับ   

[spyman]

ในช่วงหยุดปีใหม่หลายวัน ผมได้หอบหิ้ว HW98 ของนายห้างทอง vornus ไปตระเวนยิงนกก็ได้มา 15 ตัว ส่วนมากจะเป็นนกเขาหรือนกของคนอื่นนั่นแหละครับ  ปืนกระบอกนี้ยิงได้แม่นยำมากโดยส่วนใหญ่ผมจะยืนประทับยิงระยะ 25 เมตรลงมาถึง 10 เมตรมักจะไม่มีพลาดแต่ถ้าใกล้ๆ ก็ต้องมีการเล็งเผื่อให้ถูกต้องจึงจะโอเค 

เมื่อคืนผมไปนอนเฝ้าบ่อปลากับเพื่อนที่เพื่อนมันสูบน้ำเอาน้ำมาทำนาปัง  ตอนเช้าตื่นขึ้นมาผมเห็นมีนกปากซ่อมลงหากินอาหารที่เลนตมหลายตัว ตอนแรกก็ไม่อยากไปรบกวนมัน อยากจะนอนขดอยู่ในเต๊นท์ให้อากาศมันอุ่นกว่านี้หน่อยจึงจะออกไป ส่วนเพื่อนก็ขับมอเตอร์ไซต์เข้าไปเตรียมเข้าของและเสบียงที่ในหมู่บ้านปล่อยผมนอนอยู่คนเดียว

แต่นกในบริเวณรอบๆที่นามีเยอะมากจนอดใจไม่ได้  ผมค่อยๆ คลานออกมาจากถุงนอนแล้วก็ม้วนมันเก็บเข้าไปในถุงให้เรียบร้อย  หยิบชุดซาฟารีลายพรางที่เป็นของนาวิกโยธินอเมริกันที่ไปซื้อมือสองตามตลาดนัดคลองถมมาสรวมใส่  พร้อมกับควานหาแว่นตา หมวกปีกลายพราง  ถุงมือหนังมาสรวมใส่ จากนั้นก็หันไปคว้ากระเป๋ากระสุนปืนลม RWS Superdome 14.5 เกรนใส่เข้าไปในกระเป๋าเสื้อ หยิบซองผ้าบรรจุปืนมารูดซิบแล้วดึงเอาเจ้า HW98 ออกมาจากซอง  จากนั้นก็ยื่นเท้าออกมาสรวมรองเท้าที่ด้านนอกเต๊นท์เสร็จแล้วจึงมุดออกมาจากเต็นท์  ยืนขึ้นมองไปทางที่ได้ยินเสียงนกร้องก็เห็นฝูงนกปากซ่อม นกกระยางขาว นกน้ำอื่นๆ บ้างก็กำลังหากิน บ้างก็กำลังวิ่งไล่หยอกล้อกัน บางตัวก็ขับไล่ตัวอื่นไม่ให้เข้ามาในเขตของตน  สายตาผมไปสะดุดอยู่ทีฝูงนกปากซ่อมกลุ่มหนึ่งมีประมาณ 5-6 ตัวกำลังวิ่งไล่กันอยู่และก็มีบางตัวที่บินเข้ามาทางที่ผมยืนอยู่  ผมก็เลยนั่งลงแล้วก็ค่อยๆ เคลื่อนตัวเข้าไปหานกโดยการก้มต่ำแล้วอาศัยบังตัวกับต้นหญ้าที่ขึ้นสูงเลยเข่า ค่อยๆ เลื่อนตัวเข้าไปอย่างช้าๆ เป็นลำดับ  ส่วนฝูงนกก็ยังคงวิ่งไล่กันอยู่ ไม่สนใจว่าผมกำลังเคลื่อนตัวเข้ามาอย่างช้าๆ  ผมเคลื่อนตัวเข้าไปในระยะประมาณ 25-27 เมตรก็หยุดเพราะถ้าเข้าใกล้มากกว่านี้นกอาจหันมาเจอผมแล้วตกใจบินหนีไปหมด

ผมนั่งลงกับพื้นชันเข่าทั้งสองข้างขึ้นมา เอาแขนซ้ายประคองปืนพาดไว้บนเข่าซ้าย  มือขวากำคอปืนดึงเข้าสู่ร่องไหล่ข้อศอกขวาวางพาดไว้บนเข่าขวา  มือซ้ายข้างที่ประคองปืนยื่นมากำที่ข้อมือขวายึดกันไว้อย่างมั่นคง  จากนั้นก้มหัวลงมาเล็งผ่านกล้องมองไปยังเป้าหมายก็เห็นภาพนกปากซ่อมแบบลางๆ พอรู้ว่ามันไม่ชัดก็ทำการหมุนปรับโฟกัสจนได้ภาพที่ชัดแจ๋ว ตัวเลขที่ปุ่มปรับแจ้งค่าที่ 30 หลา กำลังขยาย 10 เท่าสามารถมองเห็นเป้าได้ชัดเจน  นกตัวใหญ่เต็มจอภาพแล้วผมก็จัดท่ายิงใหม่เล็งผ่านกล้องออกไปเอาเส้นกากบาททาบลงที่ตรงกลางลำตัวจุดตัดกากบาทพาดอยู่บริเวณใต้โคนปืกซึ่งเป็นจุดที่อยู่กลางเป้าหมายมากที่สุด  นิ้วหัวแม่มือขวาเลื่อนมาปลดห้ามไกเสียงดังกิ๊ก พอจะเหนี่ยวไกเส้นเล็งมันไหววูบวาบขึ้น ลง ซ้าย ขวา เอาเข้าแล้วหละซิจะเหนี่ยวไกได้ยังไงถ้าเป็นแบบนี้ นกก็เริ่มหันมาสบตากับผมแล้วมันคงจะรู้สึกได้ถึงภัยที่จะมาถึง  ผมสูดหายใจเข้าปอดลึกๆ  3-4 ครั้ง ก่อนที่จะผ่อนลมหายใจออกไปส่วนหนึ่งประมาณ 70 % แล้วกั้นลมหายใจเอาไว้  ปรับเส้นเล็งเข้าสู่ตำแหน่งจุดตายของนกบริเวณใต้โคนปีก เพราะถ้ากระสุนกินสูงจะโดนโคนปืก ปีกหักบินไม่ได้  ถ้ากระสุนกินต่ำก็ยังโดนกระดูกทรวงอกแม้จะมีเฉพาะกล้ามเนื้อไม่โดนอวัยวะภายในแต่ก็จะทำให้นกบินไม่ได้เพราะต้องใช้กำลังจากกล้ามเนื้อบริเวณหน้าอกช่วยในการบิน

ผมบรรจงเหนี่ยวไกปืนอย่างประณีตนุ่มนวลที่สุด เสียงสปริงดีดกลับเพื่อผลักดันลูกสูบขับดันลมภายในกระบอกสูบดังเพลี๊ยะ  พร้อมกันนั้นสายตาที่ผมที่มองผ่านกล้องเล็งมองเห็นขนบริเวณหน้าอกของนกปลิวกระจายจากด้านที่กระสุนทะลุออกไป แล้วร่างของนกก็พลิกตัวล้มลงตามแรงกระสุนแล้วดิ้นกระตุกไปมาก่อนที่จะแน่นิ่งไปในที่สุด

ผมยังคงไม่เดินลงไปเก็บนกเพราะต้องลุยน้ำเป็นระยะทางกว่า 25 เมตร บรรจุกระสุนเสร็จก็เดินตามคันนาต่อไปสายตาก็มองหาเป้าหมายเดินมาได้อีกประมาณ 60 เมตรก็เหลือบไปเห็นอะไรบางอย่างเป็นก้อนสีดำๆ เพราะมองย้อนแสงไปทางทิศตะวันออกอยู่ในระยะประมาณ 20 เมตร ผมจึงนั่งลงและพิจารณาดูผมสังเกตเห็นจงอยปากที่ยื่นยาวออกมาคล้ายจะเป็นนกปากซ่อม ก็เลยยกปืนส่องมองดูผ่านกล้องเล็ง ว้าว ว  นี่นกปากซ่อมนี่นามันตั้งท่าพร้อมจะบินหนีแล้ว  ผมจัดแจงจัดท่ายิงอย่างเร่งรีบไม่มีเวลาแม้แต่จะปรับภาพให้ชัดแจ๋วเหมือนคราวที่แล้ว แต่ระยะก็ไม่ต่างกันมากยังมีความชัดเจนพอสมควรแต่ขอให้เส้นเล็งมันชัดเจนก็พอ  พอเส้นกากบาททาบตรงจุดหมายก็ยังไม่กล้าเหนี่ยวไกเพราะระยะมันใกล้กว่าเดิมกระสุนอาจไม่เข้าตรงจุดเล็ง แต่ก็มาคิดได้ว่าปืนกระบอกนี้วิถีกระสุนมันราบเรียบดีมาก ยิงที่ระยะ 10 เมตร กับระยะ 25 เมตรกระสุนกินต่ำเพียงแค่ 1 เซ็นติเมตร ก็เลยเล็งตรงกลางเป้าไม่ต้องเล็งเผื่อแต่อย่างใด ปลดห้ามไก ประทับเล็ง เหนี่ยวไกเป็นไปโดยอัตโนมัติ มองผ่านกล้องเห็นนกล้มฟลุบไปทางด้านหน้าไม่มีโอกาสได้ดิ้นเลยซักแอะเดียว

ผมเดินวนเวียนหายิงนกในบริเวณนั้นต่อไปอีก จนเห็นว่าไม่มีนกหลงเหลืออยู่ในบริเวณนั้นแล้วจึงวางปืนไว้ แล้วถอดรองเท้าเดินลุยน้ำลงไปเก็บนก  ตัวแรกที่ดิ้นหลายทีก่อนตายกระสุนกินไปทางขวามือของสุดเล็งไม่โดนอวัยวะสำคัญภายในจึงหายช้าหน่อย ส่วนตัวที่สองกระสุนเจาะเข้าตรงจุดเล็งโดนอวัยวะสำคัญภายในเลยขาดใจตายทันที

HW 98 ตัวนี้จัดว่าเป็นปืนนักล่าโดยแท้  ออกล่าที่ไรไม่เคยพลาดได้อาหารติดไม้ติดมือกลับบ้านทุกครั้ง  แต่มันหนักเอาการแบกมากๆ ก็ลำบากแย่เพราะไม่มีสายสะพาย เลยต้องแบกต้องหิ้วต้องคลอนไปตลอดเส้นทาง  ว่าแต่เมื่อไหร่นายห้างทองจะส่งเงินค่าเดินทางทางกลับบ้านมาให้เจ้า HW 98 ตัวนี้เสียทีเพราะอยู่ไปนานๆ รู้สึกว่ากระสุนปืนมันจะหมดลงๆ ทุกวันนี่ก็หมดไป 1 ตลับแล้ว

จบเรื่องเล่าเช้านี้จากกระผมครับ  

ถ้าไม่เห็นชื่อพี่ ผมคิดว่าเป็นพี่สิทธากำลังหนีออกไปหาเพื่อนที่ ตจว. แล้วเขียนมาเล่านะเนี่ย

[ku45]

ในช่วงหยุดปีใหม่หลายวัน ผมได้หอบหิ้ว HW98 ของนายห้างทอง vornus ไปตระเวนยิงนกก็ได้มา 15 ตัว ส่วนมากจะเป็นนกเขาหรือนกของคนอื่นนั่นแหละครับ  ปืนกระบอกนี้ยิงได้แม่นยำมากโดยส่วนใหญ่ผมจะยืนประทับยิงระยะ 25 เมตรลงมาถึง 10 เมตรมักจะไม่มีพลาดแต่ถ้าใกล้ๆ ก็ต้องมีการเล็งเผื่อให้ถูกต้องจึงจะโอเค 

เมื่อคืนผมไปนอนเฝ้าบ่อปลากับเพื่อนที่เพื่อนมันสูบน้ำเอาน้ำมาทำนาปัง  ตอนเช้าตื่นขึ้นมาผมเห็นมีนกปากซ่อมลงหากินอาหารที่เลนตมหลายตัว ตอนแรกก็ไม่อยากไปรบกวนมัน อยากจะนอนขดอยู่ในเต๊นท์ให้อากาศมันอุ่นกว่านี้หน่อยจึงจะออกไป ส่วนเพื่อนก็ขับมอเตอร์ไซต์เข้าไปเตรียมเข้าของและเสบียงที่ในหมู่บ้านปล่อยผมนอนอยู่คนเดียว

แต่นกในบริเวณรอบๆที่นามีเยอะมากจนอดใจไม่ได้  ผมค่อยๆ คลานออกมาจากถุงนอนแล้วก็ม้วนมันเก็บเข้าไปในถุงให้เรียบร้อย  หยิบชุดซาฟารีลายพรางที่เป็นของนาวิกโยธินอเมริกันที่ไปซื้อมือสองตามตลาดนัดคลองถมมาสรวมใส่  พร้อมกับควานหาแว่นตา หมวกปีกลายพราง  ถุงมือหนังมาสรวมใส่ จากนั้นก็หันไปคว้ากระเป๋ากระสุนปืนลม RWS Superdome 14.5 เกรนใส่เข้าไปในกระเป๋าเสื้อ หยิบซองผ้าบรรจุปืนมารูดซิบแล้วดึงเอาเจ้า HW98 ออกมาจากซอง  จากนั้นก็ยื่นเท้าออกมาสรวมรองเท้าที่ด้านนอกเต๊นท์เสร็จแล้วจึงมุดออกมาจากเต็นท์  ยืนขึ้นมองไปทางที่ได้ยินเสียงนกร้องก็เห็นฝูงนกปากซ่อม นกกระยางขาว นกน้ำอื่นๆ บ้างก็กำลังหากิน บ้างก็กำลังวิ่งไล่หยอกล้อกัน บางตัวก็ขับไล่ตัวอื่นไม่ให้เข้ามาในเขตของตน  สายตาผมไปสะดุดอยู่ทีฝูงนกปากซ่อมกลุ่มหนึ่งมีประมาณ 5-6 ตัวกำลังวิ่งไล่กันอยู่และก็มีบางตัวที่บินเข้ามาทางที่ผมยืนอยู่  ผมก็เลยนั่งลงแล้วก็ค่อยๆ เคลื่อนตัวเข้าไปหานกโดยการก้มต่ำแล้วอาศัยบังตัวกับต้นหญ้าที่ขึ้นสูงเลยเข่า ค่อยๆ เลื่อนตัวเข้าไปอย่างช้าๆ เป็นลำดับ  ส่วนฝูงนกก็ยังคงวิ่งไล่กันอยู่ ไม่สนใจว่าผมกำลังเคลื่อนตัวเข้ามาอย่างช้าๆ  ผมเคลื่อนตัวเข้าไปในระยะประมาณ 25-27 เมตรก็หยุดเพราะถ้าเข้าใกล้มากกว่านี้นกอาจหันมาเจอผมแล้วตกใจบินหนีไปหมด

ผมนั่งลงกับพื้นชันเข่าทั้งสองข้างขึ้นมา เอาแขนซ้ายประคองปืนพาดไว้บนเข่าซ้าย  มือขวากำคอปืนดึงเข้าสู่ร่องไหล่ข้อศอกขวาวางพาดไว้บนเข่าขวา  มือซ้ายข้างที่ประคองปืนยื่นมากำที่ข้อมือขวายึดกันไว้อย่างมั่นคง  จากนั้นก้มหัวลงมาเล็งผ่านกล้องมองไปยังเป้าหมายก็เห็นภาพนกปากซ่อมแบบลางๆ พอรู้ว่ามันไม่ชัดก็ทำการหมุนปรับโฟกัสจนได้ภาพที่ชัดแจ๋ว ตัวเลขที่ปุ่มปรับแจ้งค่าที่ 30 หลา กำลังขยาย 10 เท่าสามารถมองเห็นเป้าได้ชัดเจน  นกตัวใหญ่เต็มจอภาพแล้วผมก็จัดท่ายิงใหม่เล็งผ่านกล้องออกไปเอาเส้นกากบาททาบลงที่ตรงกลางลำตัวจุดตัดกากบาทพาดอยู่บริเวณใต้โคนปืกซึ่งเป็นจุดที่อยู่กลางเป้าหมายมากที่สุด  นิ้วหัวแม่มือขวาเลื่อนมาปลดห้ามไกเสียงดังกิ๊ก พอจะเหนี่ยวไกเส้นเล็งมันไหววูบวาบขึ้น ลง ซ้าย ขวา เอาเข้าแล้วหละซิจะเหนี่ยวไกได้ยังไงถ้าเป็นแบบนี้ นกก็เริ่มหันมาสบตากับผมแล้วมันคงจะรู้สึกได้ถึงภัยที่จะมาถึง  ผมสูดหายใจเข้าปอดลึกๆ  3-4 ครั้ง ก่อนที่จะผ่อนลมหายใจออกไปส่วนหนึ่งประมาณ 70 % แล้วกั้นลมหายใจเอาไว้  ปรับเส้นเล็งเข้าสู่ตำแหน่งจุดตายของนกบริเวณใต้โคนปีก เพราะถ้ากระสุนกินสูงจะโดนโคนปืก ปีกหักบินไม่ได้  ถ้ากระสุนกินต่ำก็ยังโดนกระดูกทรวงอกแม้จะมีเฉพาะกล้ามเนื้อไม่โดนอวัยวะภายในแต่ก็จะทำให้นกบินไม่ได้เพราะต้องใช้กำลังจากกล้ามเนื้อบริเวณหน้าอกช่วยในการบิน

ผมบรรจงเหนี่ยวไกปืนอย่างประณีตนุ่มนวลที่สุด เสียงสปริงดีดกลับเพื่อผลักดันลูกสูบขับดันลมภายในกระบอกสูบดังเพลี๊ยะ  พร้อมกันนั้นสายตาที่ผมที่มองผ่านกล้องเล็งมองเห็นขนบริเวณหน้าอกของนกปลิวกระจายจากด้านที่กระสุนทะลุออกไป แล้วร่างของนกก็พลิกตัวล้มลงตามแรงกระสุนแล้วดิ้นกระตุกไปมาก่อนที่จะแน่นิ่งไปในที่สุด

ผมยังคงไม่เดินลงไปเก็บนกเพราะต้องลุยน้ำเป็นระยะทางกว่า 25 เมตร บรรจุกระสุนเสร็จก็เดินตามคันนาต่อไปสายตาก็มองหาเป้าหมายเดินมาได้อีกประมาณ 60 เมตรก็เหลือบไปเห็นอะไรบางอย่างเป็นก้อนสีดำๆ เพราะมองย้อนแสงไปทางทิศตะวันออกอยู่ในระยะประมาณ 20 เมตร ผมจึงนั่งลงและพิจารณาดูผมสังเกตเห็นจงอยปากที่ยื่นยาวออกมาคล้ายจะเป็นนกปากซ่อม ก็เลยยกปืนส่องมองดูผ่านกล้องเล็ง ว้าว ว  นี่นกปากซ่อมนี่นามันตั้งท่าพร้อมจะบินหนีแล้ว  ผมจัดแจงจัดท่ายิงอย่างเร่งรีบไม่มีเวลาแม้แต่จะปรับภาพให้ชัดแจ๋วเหมือนคราวที่แล้ว แต่ระยะก็ไม่ต่างกันมากยังมีความชัดเจนพอสมควรแต่ขอให้เส้นเล็งมันชัดเจนก็พอ  พอเส้นกากบาททาบตรงจุดหมายก็ยังไม่กล้าเหนี่ยวไกเพราะระยะมันใกล้กว่าเดิมกระสุนอาจไม่เข้าตรงจุดเล็ง แต่ก็มาคิดได้ว่าปืนกระบอกนี้วิถีกระสุนมันราบเรียบดีมาก ยิงที่ระยะ 10 เมตร กับระยะ 25 เมตรกระสุนกินต่ำเพียงแค่ 1 เซ็นติเมตร ก็เลยเล็งตรงกลางเป้าไม่ต้องเล็งเผื่อแต่อย่างใด ปลดห้ามไก ประทับเล็ง เหนี่ยวไกเป็นไปโดยอัตโนมัติ มองผ่านกล้องเห็นนกล้มฟลุบไปทางด้านหน้าไม่มีโอกาสได้ดิ้นเลยซักแอะเดียว

ผมเดินวนเวียนหายิงนกในบริเวณนั้นต่อไปอีก จนเห็นว่าไม่มีนกหลงเหลืออยู่ในบริเวณนั้นแล้วจึงวางปืนไว้ แล้วถอดรองเท้าเดินลุยน้ำลงไปเก็บนก  ตัวแรกที่ดิ้นหลายทีก่อนตายกระสุนกินไปทางขวามือของสุดเล็งไม่โดนอวัยวะสำคัญภายในจึงหายช้าหน่อย ส่วนตัวที่สองกระสุนเจาะเข้าตรงจุดเล็งโดนอวัยวะสำคัญภายในเลยขาดใจตายทันที

HW 98 ตัวนี้จัดว่าเป็นปืนนักล่าโดยแท้  ออกล่าที่ไรไม่เคยพลาดได้อาหารติดไม้ติดมือกลับบ้านทุกครั้ง  แต่มันหนักเอาการแบกมากๆ ก็ลำบากแย่เพราะไม่มีสายสะพาย เลยต้องแบกต้องหิ้วต้องคลอนไปตลอดเส้นทาง  ว่าแต่เมื่อไหร่นายห้างทองจะส่งเงินค่าเดินทางทางกลับบ้านมาให้เจ้า HW 98 ตัวนี้เสียทีเพราะอยู่ไปนานๆ รู้สึกว่ากระสุนปืนมันจะหมดลงๆ ทุกวันนี่ก็หมดไป 1 ตลับแล้ว

จบเรื่องเล่าเช้านี้จากกระผมครับ  

ถ้าไม่เห็นชื่อพี่ ผมคิดว่าเป็นพี่สิทธากำลังหนีออกไปหาเพื่อนที่ ตจว. แล้วเขียนมาเล่านะเนี่ย

อ่านแล้วเหมือนเดินตามติดอยู่ในเหตุการณ์เลยครับ   

[sitta.]

สุดยอดครับ มันเป็นปืนล่าสัตว์โดยแท้ ปืนดี คนยิงดี ไม่อดตายครับ