สถานที่ของคุณซิสต้าน่าเหมาะกับการทำสนามยิงเป้าปืนอัดลมนะเนี้ยครับ ทั้งร่มลื่นมีสระน้ำด้วย
ผมก็ไม่เคยเห็นรีสอร์ทไหนเหมาะเท่านี้ครับ ห่างตัวเมืองแค่ห้ากิโล ราคาห้องพักถูกสุด ๆ
มาพักอาจได้ความรู้ซอพแวร์กลับไปด้วย เพราะเป็นศูนย์ zipa อุตสหรรมซอพแวร์แห่งชาติสาขา โคราช
เล่าต่อครับ
นี้เรือนอะไรไม่รู้ มันมาโผล่ตรงนี้ได้อย่างไร อยากกลับบ้านแล้ว ไม่มีคนแถวนี้เลยหรือ
ถ้าผมหายไป ใครจะรู้บ้าง
ถ้าตรงไปจนสุดเลี้ยวขวาก็ไปแท่นหินตรงโค้งคลอง ถ้าเลี้ยวซ้ายก็ผ่านทางเข้าทุ่งข้าวและไปที่รถผมจอด
ถ่ายแทงค์น้ำเก่า ดูแล้วน่ากลัวมาก ๆ ต้องมากันหลาย ๆ คน คำว่าน่ากลัวหมายถึง กลัวผีนะ
แต่ถ้าจะมาจู๋จี้รับรองว่ามาถูกที่แล้วครับ
แผนที่รีสอร์ท
ออกมาถนนตรงไปรถผมจอด เลี้ยวขวาไปทุ่งข้าว
เดินถ่ายรูปแป๊บเดียวรถหายหมดเลย ไม่รู้ว่ากลัวบ้านหายกันหรืออย่างไร
แต่ทีจริงแล้วพวกเราเหนื่อยกันมาก ไม่ได้หยุดพักมาสองอาทิตย์แล้ว
ก็คงไปพักผ่อนกันก่อนจะเริ่มงานต่อไปด้วยค่าแรงชั่วโมงละหนึ่งพันสองร้อยบาท
ห้องน้ำเรียงเป็นตับ เมื่อคืนผมถ่ายรูปคนใช้กับลูกสาวก่อนขึ้นรถ จำได้หรือเปล่าครับ
ใคร ๆ เขาก็ว่าผมได้คนใช้เป็นเมีย ผมก็ยอมรับโดยดีครับ เพราะทุกวันนี้เธอก็ยังใช้ผม สมกับคำว่าคนใช้จริงๆ
มุมนี้ก็น่าสนนะ คิดถึงสมัยวันเรียน หน้าห้องน้ำพอดี ปกติคนงานจะมานั่งคุยกัน
ถ้าเราไปนั่งเขาคงจะค่อย ๆ ปลีกตัวให้เราเอง เพราะเราเป็นลูกค้า ลูกค้าย่อมถูกเสมอครับ ใครว่าไม่จริง
หลังไม้กั้นนั้นก็ห้องน้ำเหมือนกัน ผมว่าเราย้ายที่คุยกันดีกว่า เพราะคนมาเข้าห้องน้ำบ่อยเหลือเกิน
บางคนก็ตดดัง บางคนก็หนัก อดคิดตามไม่ได้
คันนี้ของรีสอร์ท คันที่สองของผม คันที่สามของรีสอร์ท อ้าวเหลือผมคนเดียวหรือนี่
บ่ายสองโมงเกือบสามโมงแล้ว ขอตัวไปรับคนใช้กำลังไปคุมสอบนักเรียนแพทย์พยาบาลเข้ามหาลัยก่อนครับ
เล่าต่อครับ จากที่ผมไม่ได้พักมาสองสัปดาห์ นอนดึกตื่นเช้ามาตลอด มีดวลเหล้าประปราย
วันสุดท้ายหลังจากถ่ายรูปเสร็จก็ต้องไปรับภรรยาแล้วก็ต้องไป
รับลูกสาวที่บ้านเพื่อนภรรยาอยู่หลังมหาลัย พอรับลูกสาวได้ก็รีบกลับถึงบ้านในเวลาบ่ายห้าโมงเย็น วันก่อน
ก็สัญญาลูกสาวว่าจะซื้อสี 60 สีให้วันอาทิตย์นะคะ แต่ผมรู้สึกไม่สบายมาก จึงเลยเดอะมอล์ลกลับบ้านทันที
ผมมองกระจกหลังก็เห็นลูกสาวมองเขาไปในเดอะมอลล์ เธอคงจะนึกว่าคุณพ่อไม่รักษาสัญญาเลย
เมื่อกลับถึงบ้านผมก็สุกงอมเต็มที่แล้ว อันที่จริงก็งอมตั้งแต่เช้าแล้วหละ ตอนไปถ่ายรูปวิวก็รู้ตัวว่าไม่ปกติแต่อึดเข้าสู้
ครั้นพอถึงหน้าทีวีผมรีบทานพารา 2 เม็ด แล้วขอตัวงีบเอาแรงสักชั่วโมง กะว่าหกโมงเย็นจะลุกออกไปซื้ออาหาร
แต่พอหกโมงเย็นไม่ลุกครับ รู้สึกตัวแต่ไม่ลุก ละครหกโมงมันก็จะร้องไห้อะไรกันนักหนาวะ ลูกกับแม่ก็ติดละคร
ไอ้ผมเองก็มีสัญญากับลูกสาวว่าจะซื้อสี 60 สีให้ในวันนี้แต่จะทำไงดีถ้าผมไปไม่ได้ สุดท้ายเย็นวันนี้ภรรยาก็
ทำหน้าที่ไปซื้ออาหารให้ลูกสาวแทนผม ตัวผมก็พอจะตื่นแต่ลุกไม่ได้คอยให้ภรรยป้อนองุ่น ผมทานข้าวไม่ลง
แต่ก็ทานมะม่วงน้ำปลาหวานได้ดี ผมรู้สึกไม่ดีในท้องเลย พอเวลาราวทุ่ม 15 นาที ละครตอนเย็นจบแล้ว
ก็ดูตัวเองทำไมท้องมันป่องเบ่งตึงแบบนี้ทรมานมาก ก็เลยเดินขึ้นไปชั้นบน กะว่าจะไปล้วงคออ๊วก
ถึงหน้าชักโครก แค่ก้มตัวลงนิดนึง โอ้พระเจ้า อ๊วกพุ่งออกมา 3 สาย มีจมูก 2 ทาง กับปากอีก 1 ทาง
ผมเห็นกับตาว่ามันพุ่งเป็น 3 สาย เปลือกองุ่นเอย มะม่วง เอย น้ำปลาหวานเอย รสเผ็ดทำให้แสบโพรงจมูกไปหมด
หลังอ๊วกอาเจียน รู้สึกดีขึ้น หันข้างให้กระจก ท้องลดลงแต่ยังรู้สึกว่าป่องตึง ๆ อยู่นะ เอาใหม่คราวนี้เอานิ้วล้วงคอ
ผมเอานิ้วชี้ขวาแตะที่โคนลิ้นไก เหมือนกดปุ่มนะ แตะเป็นพุ่ง แตะเป็นพุ่ง ก็สนุกดี มันออกมาแบบไม่เจ็บปวดเลย
ไม่ต้องเบ่งโอ๊กอ๊ากบิดตัวจนน้ำเหลืองน้ำเขียวขม ๆ ไหลออกมาเหมือนตอนที่เคยเมาแบบสุด ๆ
เอานิ้วจิ้มหลังๆ ชักจะไม่ออกสงสัยหมดก๊อกหนึ่งหมดแล้ว เออ ค่อยยังชั่วหน่อย ดูอะไรสดใสแยะ
แล้วจะทำยังไงกับห้องน้ำดี ก็เลยอาบน้ำแล้วราดล้างไปในตัว
อาบน้ำเสร็จก็บอกภรรยาว่าจะไปขี่รถเล่นนะ สัก 30 นาทีจะกลับ ผมก็บึ่งมอเตอร์ไซต์ไปเดอะมอลล์
ขึ้นไปซื้อสี 60 สีให้ลูกสาวตามสัญญา แล้วก็แอบเอามาวางบนหมอนในขณะที่ลูกสาวกำลังอาบน้ำกับภรรยา
ตอนนั้นเวลาสองทุ่มแล้ว ผมรีบอาบน้ำอีกรอบก่อนเข้านอน แอบเหลือบมองลูกสาวที่คลานขึ้นที่นอนแล้ว
ไปจะเอ๋กับกล่องดินสอสี เวลาเห็นลูกดีใจผมก็มีความสุขตามไปด้วยนะ ลูกสาวจัดแจงเอาดินสอสีมาคุยกัน
เด็กน้อยมีความสามารถที่เราคาดไม่ถึง อย่างลูกสาวผม เธอสามารถทำให้ดินสอสีคุยกันได้ แปลกจริง ๆ
แล้วผมก็ผลอยหลับไปด้วยความอ่อนเพลีย มารู้สึกตัวตีห้าอีกแล้วตามความเคยชิน.. หิ้วปืนออกบ้านอีกแล้ว
