กิจกรรมการแข่งขันยิงปืนอัดลมของคนรักปืนอัดลม

[V6]

เอาเป้าไปซ้อมยิงดูก่อนครับ

ขออณุญาตเซฟเป้าไว้ก่อน ค่อยซื้อปืนครับ ... 

ปืนอะไรก็เอามาลองยิงดูครับ เพื่อความสนุกสนาน ครื้นเครง เฮฮา  เพราะบางทีไปยิงนกมากๆ ก็เกิดอาการแพ้เหมือนกัน ไม่มีคนถอนขนนกช่วยก็ลำบากได้มาทีละ 20-30 ตัว ก็แย่เลย และบางทีต้องไปยิงไกลๆ ออกไปทุกทีเพราะนกมันลดจำนวนลงมาก ก็เล่นยิงเป็นพันๆ ตัวมันจะขยายพันธุ์ได้ทันยังไงกัน  ต้องเดินทางไกลมากขึ้นกว่าเดิมจึงจะมีนกให้ยิง 

การแข่งแบบนี้ก็เป็นการเตรียมความพร้อมสำหรับแมทช์ของชมรมคนรักปืนอัดลม ที่จะมีขึ้นในปลายเดือนตุลาคมนี้ครับ  จะได้เกิดความคุ้นเคยกับสถานการณ์ในการแข่งขัน

ขอบคุณคำชี้แนะครับอาจารย์ทศ ...

สงสัยต้องรบกวน อ.ทศไปช่วยปราบนกศรัตรูสำหรับนาข้าวที่บ้านต่างจังหวัดแล้วมั๊งครับ
นกชนิดนี้ไม่ได้ช่วยกำจัดแมลงศรัตรูพืชซะด้วยครับ แถมยังทำลายพืชผลของชาวนาอีก อย่างเช่นช่วงหว่านเมล็ดพันต์ข้าว
แล้วเริ่มงอกใหม่ๆ ยังกับว่าเป็นข้าวมอลต์ของพวกเค้าเลยครับ เวลาลงกันที่นะครับฝูงนึงเป็นร้อยๆ ตัว พ่อผมจุดประทัดไล่ครับ
พอไล่จากท้ายไร่ พวกก็บินไปลงที่หัวไร่ หรือคนอื่นเค้าไล่มา ก็มาลงที่ไร่พ่อ ถ้าใครไม่ไปคอยเฝ้าดูนะครับ ... 
ต้องได้เสียตังค์หาซื้อเมล็ดพันธ์ข้าวมาหว่านใหม่แน่ๆ ครับ แล้วปีๆ นึงชาวนาเค้าทำนากัน 2-3 ครั้งนะแหล่งอาหารอันอุดมสมบูรณ์ของนกพวกนี้เลยครับ ...
ที่ผมสังเกตุดูพฤติกรรมนกชนิดนี้แล้วก็อดที่จะขำเสียมิได้ คืออาหารของพวกเค้าก็คือเมล็ดข้าวเรา แถมมาขี้รดหลังคาบ้านเราอีก ซึ่งตอนเช้าบินออกจากรังที่ทำไว้ตามหลังคาโบสถ์ตามวัด อาคารสถานที่ของราชการต่างๆ แล้วบินมาแต่งองค์ทรงเครื่องที่บ้านผม หรือบ้านของชาวบ้านที่หลังคาสูงๆ ก่อนบินออกไปหาอาหารก็ขี้ลงบนหลังคา ตอนเย็นก็บินมาพักเหนื่อยที่หลังคาบ้านผม ก็ขี้มันซะอีกรอบก่อนกลับเข้ารัง ... 
 

[suchi]

ระยะเท่าเดิมหรือเปล่าครับ

[TrophyX]

ระยะเท่าเดิมหรือเปล่าครับ

ถูกต้องครับพี่

[nrungrod]

ยิงเป้าที่เดียวส่งเลยเหรอครับ หรือว่ายิงหลายเป้าก็ได้แล้วเลือกอันดีสุดส่งเป้าเดียว แล้ว S400 MPR-FT ต้องลงแข่งเป็นรุ่นไหนครับ ไม่ค่อยเข้าใจเรื่องคลาสครับ

[TrophyX]

ก็ยิงซ้อมไปก่อนได้เลยครับ เอาเป้าที่ดีที่สุดมาส่งผลคะแนนครับ อย่าลืมว่าบนเป้ามีรอยกระสุนได้ไม่เกิน 27 รูเท่านั้น นัดที่ยิงตั้งกล้องทดสอบศูนย์ก็ยิงปรับตั้งตามระยะให้เรียบแล้วก่อนเอาแบบยิงเข้ารูเดียว 20 นัดไปเลย พอได้ที่แล้วจึงเอามายิงเป้ามินิที่จะส่งคะแนน ถ้ามันพลาดเกิน 2 นัดก็เอาเป้าใหม่มายิง จนมันดีที่สุดแล้วค่อยส่งผลคะแนน  พี่ก็อยากเห็นปืน S400 MPR-FT มันยิงได้เต็ม 25/25 คะแนนเหมือนกันนะ  ซ้อม ๆ ๆ แล้วก็ซ้อมครับ ระดับเสี่ยnrungrod เสี่ยต้น เสี่ยศักดา พี่ว่าไม่มีปัญหาเรื่องค่ากระสุนเบอร์ 1 หรอกครับ ยิงมากๆ เลยมันจะได้พ้นรันอิน พอถึงแมทช์ประจำปีในปลายเดือนตุลาคมนี้ปืนก็จะพร้อมลงแข่งพอดี เพราะยิงไปแล้ว 3,000 นัดพ้นรันอิน กลายเป็นปืนเทพไปแล้วนั่นเองที่เหลือก็อยู่ที่คนยิง แต่เมื่อซ้อมไปแล้วกว่า 3,000 นัด มันจะยิงไม่ดี ไม่แม่นได้อย่างไร  จริงไหม  ไม่เชื่อถามเสี่ยศักดาดูว่าทำอย่างไรจึงไปคว้ารางวัลที่ 3 ปืนยาวพาดแท่นศูนย์เปิดมาได้ 

ลืมบอกไปมัวแต่พูดซะยาว  ลงแข่งในรุ่น Low Power PCP Air Rifle  แล้วเจอกันครับ เพราะพี่ก็จะไปรับ S400 MPR-FT ไม่เกินสิ้นเดือนนี้ถ้าใบ ป. 3 ออกทันตามกำหนด

[ผณิศวร เกิดในรัชกาลที่ ๙]

ขออนุญาตเท้าความเรื่อง mini sniping ครับ
คนแรกที่ริเริ่มยิงคือ Peter Hathaway Capstick เป็นนักเขียนเรื่องล่าสัตว์ชื่อดังคนหนึ่ง (ล่าเองบ้าง เล่าเรื่องคนอื่นล่าบ้าง)
ยิงแข่งกับพวกนายทหารผู้ใหญ่ในโรดีเซีย  สมัยนั้นใช้ปืนสปริงระดับแข่งขัน เช่น ไฟน์แวคบาว 300S กับ อันชูตส์ 380 เป็นต้น
เป้าเป็นปลอกกระสุน 9 พาราฯ  กดติดกับดินน้ำมัน   ต้องยิงให้ปลอกหลุดจากดินน้ำมันถึงจะได้คะแนน  ระยะยิง 20 เมตร

อีกจุดหนึ่งคือกติกาของเราที่ว่า รอยกระสุนต้องกินเป้าเข้าไป 1/4 ของขนาดหัวกระสุน  ตรงนี้ตัดสินยากครับ
บนเป้าเองก็บอกไว้เพียงว่า "เส้นขาด" ซึ่งเขาใจง่ายกว่า  คือแค่แตะเส้นยังไม่ได้คะแนน  ต้องกินเส้นให้หมด  (เหลือน้ำซุป/ผัก/เนื้อได้)

[AJ_6080]

ขอบคุณมากครับ...อ.ผณิศวร...จะพยายามยิงให้เส้นขาดครับ...

{...เดี๋ยวผมตักข้าวเปล่าใส่ถ้วยมารอ....(เหลือน้ำซุป/ผัก/เนื้อได้)..}..

[sitta.]

เอาเป้าไปซ้อมยิงดูก่อนครับ

ขออณุญาตเซฟเป้าไว้ก่อน ค่อยซื้อปืนครับ ... 

ปืนอะไรก็เอามาลองยิงดูครับ เพื่อความสนุกสนาน ครื้นเครง เฮฮา  เพราะบางทีไปยิงนกมากๆ ก็เกิดอาการแพ้เหมือนกัน ไม่มีคนถอนขนนกช่วยก็ลำบากได้มาทีละ 20-30 ตัว ก็แย่เลย และบางทีต้องไปยิงไกลๆ ออกไปทุกทีเพราะนกมันลดจำนวนลงมาก ก็เล่นยิงเป็นพันๆ ตัวมันจะขยายพันธุ์ได้ทันยังไงกัน  ต้องเดินทางไกลมากขึ้นกว่าเดิมจึงจะมีนกให้ยิง 

การแข่งแบบนี้ก็เป็นการเตรียมความพร้อมสำหรับแมทช์ของชมรมคนรักปืนอัดลม ที่จะมีขึ้นในปลายเดือนตุลาคมนี้ครับ  จะได้เกิดความคุ้นเคยกับสถานการณ์ในการแข่งขัน

ขอบคุณคำชี้แนะครับอาจารย์ทศ ...

สงสัยต้องรบกวน อ.ทศไปช่วยปราบนกศรัตรูสำหรับนาข้าวที่บ้านต่างจังหวัดแล้วมั๊งครับ
นกชนิดนี้ไม่ได้ช่วยกำจัดแมลงศรัตรูพืชซะด้วยครับ แถมยังทำลายพืชผลของชาวนาอีก อย่างเช่นช่วงหว่านเมล็ดพันต์ข้าว
แล้วเริ่มงอกใหม่ๆ ยังกับว่าเป็นข้าวมอลต์ของพวกเค้าเลยครับ เวลาลงกันที่นะครับฝูงนึงเป็นร้อยๆ ตัว พ่อผมจุดประทัดไล่ครับ
พอไล่จากท้ายไร่ พวกก็บินไปลงที่หัวไร่ หรือคนอื่นเค้าไล่มา ก็มาลงที่ไร่พ่อ ถ้าใครไม่ไปคอยเฝ้าดูนะครับ ... 
ต้องได้เสียตังค์หาซื้อเมล็ดพันธ์ข้าวมาหว่านใหม่แน่ๆ ครับ แล้วปีๆ นึงชาวนาเค้าทำนากัน 2-3 ครั้งนะแหล่งอาหารอันอุดมสมบูรณ์ของนกพวกนี้เลยครับ ...
ที่ผมสังเกตุดูพฤติกรรมนกชนิดนี้แล้วก็อดที่จะขำเสียมิได้ คืออาหารของพวกเค้าก็คือเมล็ดข้าวเรา แถมมาขี้รดหลังคาบ้านเราอีก ซึ่งตอนเช้าบินออกจากรังที่ทำไว้ตามหลังคาโบสถ์ตามวัด อาคารสถานที่ของราชการต่างๆ แล้วบินมาแต่งองค์ทรงเครื่องที่บ้านผม หรือบ้านของชาวบ้านที่หลังคาสูงๆ ก่อนบินออกไปหาอาหารก็ขี้ลงบนหลังคา ตอนเย็นก็บินมาพักเหนื่อยที่หลังคาบ้านผม ก็ขี้มันซะอีกรอบก่อนกลับเข้ารัง ... 
 

ขอตำแหน่งพื้นที่ครับ ถ้าเป็นไปได้ก็อยากไป

[TrophyX]

ขออนุญาตเท้าความเรื่อง mini sniping ครับ
คนแรกที่ริเริ่มยิงคือ Peter Hathaway Capstick เป็นนักเขียนเรื่องล่าสัตว์ชื่อดังคนหนึ่ง (ล่าเองบ้าง เล่าเรื่องคนอื่นล่าบ้าง)
ยิงแข่งกับพวกนายทหารผู้ใหญ่ในโรดีเซีย  สมัยนั้นใช้ปืนสปริงระดับแข่งขัน เช่น ไฟน์แวคบาว 300S กับ อันชูตส์ 380 เป็นต้น
เป้าเป็นปลอกกระสุน 9 พาราฯ  กดติดกับดินน้ำมัน   ต้องยิงให้ปลอกหลุดจากดินน้ำมันถึงจะได้คะแนน  ระยะยิง 20 เมตร

อีกจุดหนึ่งคือกติกาของเราที่ว่า รอยกระสุนต้องกินเป้าเข้าไป 1/4 ของขนาดหัวกระสุน  ตรงนี้ตัดสินยากครับ
บนเป้าเองก็บอกไว้เพียงว่า "เส้นขาด" ซึ่งเขาใจง่ายกว่า  คือแค่แตะเส้นยังไม่ได้คะแนน  ต้องกินเส้นให้หมด  (เหลือน้ำซุป/ผัก/เนื้อได้)

ขอขอบพระคุณ อาจารย์ผณิศวร มากครับ  เรื่องมินิสไนปิ้ง ผมก็ได้อ่านตั้งแต่ท่านอาจารย์แปลลงในหนังสืออาวุธปืนเมื่อนานมากแล้วนั่นแหละครับ ผมก็ยังจำได้ไม่เคยลืมและเรื่อง ปูมปืนลม ผมก็ติดตามทุกตอนไม่เคยขาดครับ  จึงทำให้มีความรู้เป็นอย่างมากในเรื่องปืนลมตั้งแต่นั้นมาเลยครับ

ส่วนเรื่องกติกานั้นผมไปยืมมาจาก สมาคมมินิสไนปิ้งของเมืองนอกเขาครับ เลยแปลถูกบ้างไม่ถูกบ้าง  แต่ก็พอเข้าใจบ้างเล็กน้อยและนำเสนอต่อสมาชิกในแบบที่เข้าใจง่ายๆ ครับ

[sitta.]

ขออนุญาตเท้าความเรื่อง mini sniping ครับ
คนแรกที่ริเริ่มยิงคือ Peter Hathaway Capstick เป็นนักเขียนเรื่องล่าสัตว์ชื่อดังคนหนึ่ง (ล่าเองบ้าง เล่าเรื่องคนอื่นล่าบ้าง)
ยิงแข่งกับพวกนายทหารผู้ใหญ่ในโรดีเซีย  สมัยนั้นใช้ปืนสปริงระดับแข่งขัน เช่น ไฟน์แวคบาว 300S กับ อันชูตส์ 380 เป็นต้น
เป้าเป็นปลอกกระสุน 9 พาราฯ  กดติดกับดินน้ำมัน   ต้องยิงให้ปลอกหลุดจากดินน้ำมันถึงจะได้คะแนน  ระยะยิง 20 เมตร

อีกจุดหนึ่งคือกติกาของเราที่ว่า รอยกระสุนต้องกินเป้าเข้าไป 1/4 ของขนาดหัวกระสุน  ตรงนี้ตัดสินยากครับ
บนเป้าเองก็บอกไว้เพียงว่า "เส้นขาด" ซึ่งเขาใจง่ายกว่า  คือแค่แตะเส้นยังไม่ได้คะแนน  ต้องกินเส้นให้หมด  (เหลือน้ำซุป/ผัก/เนื้อได้)

ขอขอบพระคุณ อาจารย์ผณิศวร มากครับ  เรื่องมินิสไนปิ้ง ผมก็ได้อ่านตั้งแต่ท่านอาจารย์แปลลงในหนังสืออาวุธปืนเมื่อนานมากแล้วนั่นแหละครับ ผมก็ยังจำได้ไม่เคยลืมและเรื่อง ปูมปืนลม ผมก็ติดตามทุกตอนไม่เคยขาดครับ  จึงทำให้มีความรู้เป็นอย่างมากในเรื่องปืนลมตั้งแต่นั้นมาเลยครับ

ส่วนเรื่องกติกานั้นผมไปยืมมาจาก สมาคมมินิสไนปิ้งของเมืองนอกเขาครับ เลยแปลถูกบ้างไม่ถูกบ้าง  แต่ก็พอเข้าใจบ้างเล็กน้อยและนำเสนอต่อสมาชิกในแบบที่เข้าใจง่ายๆ ครับ

หาอ่านที่ไหนครับ ว่าง ๆ อยากอ่านความเป็นมาเหมือนกันครับ

[TrophyX]

ไปหาอ่านได้ตามลิงค์ข้างล่างนี้ครับ

http://www.minisniping.org/

[sitta.]

ไปหาอ่านได้ตามลิงค์ข้างล่างนี้ครับ

http://www.minisniping.org/

เอาแบบภาษาไทยครับ ภาษาตุรกีไม่เอา

[TrophyX]

ไปหาอ่านได้ตามลิงค์ข้างล่างนี้ครับ

http://www.minisniping.org/

เอาแบบภาษาไทยครับ ภาษาตุรกีไม่เอา

ไม่มีภาษาไทยเลยครับ ดีที่สุดก็หาได้แค่นี้ครับ  เพราะหนังสือที่อาจารย์ผณิศวร แปลเอาในนิตยสารอาวุธปืน นั้นมันนานมากแล้วครับตั้งแต่ตอนผมยังไปหนุ่มเพิ่งบรรจุใหม่ๆ ประมาณ 20 กว่าปีแล้วครับ ยังโชคดีที่ไปเจอเว็บของเมืองนอกเขาครับ กีฬายิงมินิสไนปิ้งก็เป็นที่นิยมตั้งแต่ปี 1984 มาจนถึงปัจจุบันเลยนะครับ มีการแข่ง eMatch ครั้งล่าสุดเมื่อปี 2008 ที่ผ่านมานี่เอง  ถือว่ายอดฮิตพอดูครับ

[sitta.]

เอาวะ ฝรั่งก็ฝรั่ง ถึงคุยกันไม่รู้เรื่องมันก็ใช้ท่าสากลเดียวกัน

[TrophyX]

การแข่งขัน eMatch#2010 - September  22/22 MiniSniping Match


เริ่มต้น 1 กันยายน 2553
สิ้นสุด 15 กันยาน 2553 เวลา 17.59 น

การแข่งขันแยกตามดิวิชั่น
1. PCP Air Rifle
2. Piston Air Rifle

แยกเป็นคลาสได้ดังนี้
1. Low Power Piston Airguns
2. High Power Piston Airguns
3. Low Power PCP Airguns
4. High Power PCP Airguns

กติกาการแข่งขัน

1.ปืนอัดลม : ใช้ปืนอัดลมได้ทุกชนิดทุกประเภท ที่สามารถยิงลูกตะกั่วหัวเห็ดได้ (Pellets)
2.ศูนย์เล็ง :  ใช้ศูนย์เล็งได้ทุกประเภทไม่มีข้อจำกัด
3.กระสุนปืน : ใช้กระสุนปืนอัดลมได้ทุกชนิด เท่าที่จะหาได้ในโลกนี้
4.ธงบอกทิศทางลม :  ใช้ธงบอกทิศทางลมแบบใดก็ได้ จำนวนทั้งหมด 5  ตำแหน่งต่อ  1  ช่องยิง
5.เป้า :  ใช้เป้ากระดาษขนาด A4 ที่มีรูปปลอกกระสุนขนาด .22 นิ้ว จำนวน 25 รูป และมีเป้าทดสอบศูนย์จำนวน 2 รูป ระยะยิง 22 หลา
6.แป้นรองเป้า :  ติดตั้งเป้ากับที่แขวนเป้าหรือติดกับตันไม้ ติดกับรั้วลวดหนามที่ระดับความสูงไม่เกิน 75 เซนติเมตร
7.ท่ายิง : ใช้แท่นพาดยิงได้ทุกชนิดที่ไม่ยึดติดกับตัวปืน โดยยิงจากโต๊ะยิงปืน นอนยิงพาดถุงทรายหรือขาทราย  นั่งยิงพาดเข่าพรือพาดขาทราย หรือวิธีการยิงที่ท่านถนัด ถ้าท่านคิดว่าไม่เป็นการเสียเปรียบหรือได้เปรียบ
8. วิธีการยิง :  ใช้กระสุน 25 นัดต่อเป้า 25 เป้าด้วยการยิง 1 นัดต่อ 1 เป้า ให้ยิงเรียงจากซ้ายไปขวาและจากบนลงล่าง สามารถยิงเช็คศูนย์ได้ 2 นัดก่อนทำการยิงนับคะแนน  เป้าบันทึกคะแนนจะมีรอยกระสุนได้ไม่เกิน 27 รอย(25+2นัด) ถ้ายิงเป้าเกินจำนวน 27 นัด ท่านจะถูกตัดสิทธิ์ทันที
9.การนับคะแนน :  นับ 1 คะแนนสำหรับกระสุนที่ยิงโดนเป้าและ 0  คะแนนสำหรับกระสุนที่พลาดเป้า  รอยกระสุนจะต้องตัดเข้าไปในเป้าจนเส้นขอบเป้าขาดจึงจะได้คะแนน นอกนั้นนับเป็น 0 คะแนน
10.การดำเนินการแข่งขัน :  สามารถทำได้ทุกสถานที่ทุกเวลาแต่สามารถส่งคะแนนได้ประเภทละ 1 ครั้งเท่านั้น
11.การยิงชู้ตออฟ  :  ถ้ามีผู้ทำคะแนนเท่ากัน  จะนับจำนวนรูกระสุนที่ยิงเข้ากลางเป้าไม่มีส่วนหนึ่งส่วนใดพ้นขอบเป้าออกมา ใครได้มากกว่าเป็นผู้ชนะ ถ้ายังเท่ากันอีกก็จะนับกระสุนที่ยิงพลาดเป้านัดแรกเรียงตามลำดับแถวลงมาจนกว่าจะได้ผู้ชนะ
12.การตัดสิน  :  กฏกติกาที่นอกเหนือจากนี้ให้ขึ้นอยู่กับดุลยพินิจของกรรมการ การตัดสินของกรรมการถือเป็นสิทธิ์ขาด