ไอ้เจ้ารางที่ผมสั่งมา ตอนนี้ใช้ได้แล้วนะครับ..เสียตังไปให้ช่างทำมา 1 อัน ใช้ไม่ได้ครับ ต้องเก็บ เลยเอาตัวที่สั่งมานั่นแหละมาใช้
แก้ปัญหาโดยเอาแผ่นอลูมิเนียมที่รัดสายไฟ(ที่เป็นแผ่นแบนๆไงครับ) มาพันด้วยเทปบางๆกันรอยขีดข่วน
มีข้อสังเกตุ 1 จุด ที่ทำให้ผมต้องอึ้ง กิม กี่ คือ... แผ่นที่เอามารอง ผมต้องใช้ 2 แผ่นต่อกันให้กว้างๆ (ไม่ใช่เอามาซ้อนกันให้หนานะครับ)
ความกว้างต้องให้ได้เท่ากับ หรือใกล้เคียงกับความกว้างของแหวนรัดกล้องครับ ตอนแรกผมไม่ได้สนใจ คิดว่ารองให้สูงขึ้นก็จบ..แต่ปรากฏว่าเมื่อเรารองแค่
แผ่นเดียว พอติดกล้อง Hawke แบบปรับโฟกัสด้านข้างเข้าไป...ปั๊บ.... รัดกล้องให้แน่น...ปุ๊บ.... เกิดอะไรขึ้นรู้ไหม?
? จ้างให้ก็ไม่รู้.....
จะบอกให้.. ก็เกิดการปรับโฟกัสไม่ได้ไงครับ... ผมปรับโฟกัสไม่ได้เลย..งง งง อยู่พักนึง(พอดีทำตอนกลางคืนด้วย นั่งทำมันดึกๆ ก็กลัวว่าจะไปทำอะไรผิดเข้า)
หมุนปุ่มปรับโฟกัส ก็รู้สึก ฝืดๆ ยังไงๆพิกล เลยเอะใจ....ลองคลายสกรูที่ยึดแหวนออก ปรากฏว่าหายเป็นปลิดทิ้งครับ ปรับโฟกัสได้เหมือนเดิม เออ..อ...เอากะมันดิ..
เลยแก้ไขด้วยการเสริมความกว้างของแผ่นรองให้กว้างขึ้น แล้วก็ขยับจุดที่แหวนจับกล้อง ให้ห่างจากด้านหน้าของปุ่มปรับโฟกัสออกมาอีก จากนั้นก็ตั้งกล้องใหม่ รัดให้แน่น
ได้ผลเป็นที่น่าพอใจครับ ตอนนี้ก็พยายามซ้อมยิงอยู่ เมื่วานสอยกระรอกไป 1 ตัว
เลยได้ข้อสรุป แบบคิดเอาเอง ว่ากล้องที่ปรับโฟกัสด้านข้างเนี่ย กลไกในการปรับโฟกัสมันคงอยู่ด้านหน้าของปุ่มปรับโฟกัส เราจึงควรหลีกเลี่ยงการยึดกล้องใกล้กับปุ่มปรับ
โฟกัส,ปรับสูง-ต่ำ และ ปรับซ้าย-ขวา เพราะจะเป็นการรบกวนกลไกการทำงานของกล้อง อาจทำให้ปรับไม่ได้ดังใจ และพาลต้องเปลี่ยนกล้องใหม่เพราะนึกว่ากล้องไม่ดี..
ซ.ต.พ.
ใครรู้แล้ว ก็อย่าว่ากันเด้อ หรือ ใครมีความรู้อื่นก็บอกด้วยเด้อคับเด้อ...
ชิมแคบๆ มีแรงกดต่อพื้นที่มากจึงดันท่อให้บิดได้ส่งผลทำให้ไปเบียดแกนหมุนปรับ ผมเดาเอานะ
ต่อไปต้องระวังท่อเบี้ยวนะครับ
ทำงานดึก ๆ อันตรายครับ ผมเคยทำงานเกี่ยวกับอิเลกทรอนิกสมัคเล่น ทำจนดึงตั้งปรับมัลติมิเตอร์ไว้ที่โอห์ม
แล้วคว้าไปวัดโวลท์ไฟเข้า 220 โวลท์ เสียงมัลติมิเตอร์ดังหนืด ๆ ๆ ๆ ๆ แล้วอาร์ก็ไหม้ ฟิวส์ก็ขาด
ก่อนหน้านี้ก็ยกเครื่องกันตอนกลางคืน ตอนประกอบเครื่องเอาฆ้อนตีหัวแม่มือเพื่อนที่จับเครื่องเลือดสาดกระจาย
เย็บหลายเข็ม
ก่อนหน้านั้นก็โมดิฟายเครื่องยนต์ จนพระอาทิตย์ขึ้น ทานข้าวเช้าเสร็จก็ขับรถไปส่งแม่ที่ศาลากลาง
หลับใน ขับรถขึ้นไปวิ่งกลางเกาะถนนสายแม่ริม โชคยังดีที่เขายังไม่ปักเสาไฟ และโชคดีที่ไม่ลงไปอีกฝั่งรถสวน
ยางด้านคนขับบวมหมดทั้ง 2 ล้อ ผมกับแม่ปลอดภัย
อีกหนหนึ่งขับรถเข้าเซนทรัลกาดสวนแก้ว ผมขับรถข้ามเกาะมาอีกฝั่งถนนโดยสวัสดิภาพ เหมือนพระเอกหนัง
ไล่จับผู้ร้าย หรือเหมือนผู้ร้ายหนีตำรวจ ก็แล้วแต่จะคิด ผมกับแม่ทูลหัวปลอดภัย
ทั้งหมดนี้คือผลของการทำงานตอนดึกทั้งสิ้น
ทุกวันนี้ผมทำงานแค่สี่ทุ่มก็เข้านอนแล้วครับ
