ล่าสุดที่โอเจอพี่อารมณ์ดีที่รพ.เลิศสิน เมื่อบ่ายๆวันที่ 19 พย.ที่ผ่านมา โอเอาดอกไม้2กระเช้าไปเยี่ยมพี่เค้าค่ะ 1อันเป็นของโอเอง และอีก1อันเป็นของเว็บGGG พี่เค้าดูซูบลงกว่าครั้งที่ก่อนที่โอเคยไปหา(น่าจะเมื่อ2-3เดือนก่อน) ซึ่งโอไม่ถามถึงอาการพี่เค้าเลยเพราะ
1. โอรู้อาการและอนาคตอยู่แล้วจากน้องคนนึงและพี่คนนึง และรู้ว่าเวลาพี่เค้าเหลือน้อยแค่ไหน
2. พี่อารมณ์ดีรู้ตัวเองอยู่แล้วค่ะว่าเค้าจะเป็นเช่นไร หากเราถามไป รังแต่จะให้กำลังใจเค้าและคนรอบข้างถดถอยอ่ะค่ะ
ตอนที่พี่เค้าเห็นโอและเจ้าฟิ๊งค์ไปหา โอสังเกตได้ว่าพี่เค้าน้ำตาคลอ และพยายามจะพูดกับโอ ซึ่งโอรู้ว่าแต่ละคำพูดที่พี่เค้าจะพูดนั้น จะเหนื่อยมากๆอ่ะค่ะ
โอจึงเน้นที่จะพูดคนเดียว แบบไม่ต้องการคำตอบ ซึ่งโอจะพูดให้พี่เค้าขำ ทั้งแซวทั้งปล่อยมุกสารพัด แต่ก็ยังทำให้พี่เค้าเหนื่อย ก็ยังดีที่ความเหนื่อยของพี่เค้าคือเสียงหัวเราะอ่ะค่ะ
ก่อนกลับโอจับที่แขนพี่เค้า แล้วบอกแบบปนพูดเล่นว่าสู้ๆนะ รีบออกจากรพ.ด้วย แล้วจะได้ออกมาถ่ายรูปกัน และทางเว็บไม่มีคนช่วย พี่เค้าก็ยิ้มรับอ่ะค่ะ
โอต้องขอโทษด้วยกับสมช.ทุกท่านนะคะ ที่โพสท์หน้าเว็บถึงพี่อารมณ์ดีแต่ในแง่ดีที่หน้าเว็บ เพราะโอเกรงว่า หากวันใดวันนึง พี่เค้าบังเอิญได้มีโอกาสอ่านเน็ต อย่างน้อยเราก็เป็นกระจกสะท้อนเค้าทางด้านสวยงามของเค้า กำลังใจพี่เค้าจะได้ไม่ถดถอยอ่ะค่ะ
ถึงแม้พี่อารมณ์ดีจะจากเราไปแล้ว แต่ในความทรงจำของโอพี่เค้าไม่เคยหายไปค่ะ พี่เค้าเป็นพี่ที่น่ารัก ใจดี อ่อนน้อม ถ่อมตน โอได้ความรู้เรื่องกล้องจากพี่เค้ามากโขค่ะ
ถึงวันนี้แล้ว โอยังไม่มีโอกาสไปเคารพศพพี่เค้าเลย เนื่องจากเพิ่งกลับมาจากตปท.อ่ะค่ะ พรุ่งนี้หากงานไม่เยอะจะเข้าไปค่ะ
