ขอบพระคุณทุกท่านครับ...
เช้ามืดวันนี้ไปนราฯ เพิ่งกลับมาถึงพัทลุงเมื่อตะกี้นี้เอง ครูใหญ่นัดพบปะพูดคุยกับครูที่ไปอยู่ใหม่ จากรายละเอียดต่าง ๆ เท่าที่ได้คุย คาดว่าต้องมีการบุกเบิกอย่างหนัก ไม่ว่าจะเป็นเรื่องภาษาไทยของเด็กนักเรียน เรื่องเทคโนโลยีด้านต่าง ๆ เรื่องจริยธรรม แต่ถ้าทำผ่านตามมาตราฐานที่ผมคาดหวังไว้ก็ชื่นใจแล้วครับ...
ผมเคยไปปฏิบัติหน้าที่ ณ ที่ทำการไปรษณีย์ศรีสาคร เด็กนักเรียน โรงเรียนนี้ที่ท่านครูได้ไปสอนนั่นแหละ มาบอกว่า "ครูให้มาซื้อไปรษณีย์รือเสาะ" น้องที่อยู่หน้าเคาน์เตอร์รับฝาก งง
มาก!!!!! อาศัยที่ผมเป็นลูกหลานชาวรือเสาะ นึกได้เลยหัวเราะ แล้ว
บอกน้องคนนั้นว่า ครูคงให้มาซื้อ "ไปรษณียบัตร" แต่เพราะเด็กคงจะท่องมาตลอดทางจากโรงเรียนว่า "ไปร-สะ-นี-ยะบะ" ซึ่งยะบะ เป็นภาษามลายู ที่เราเรียกถึง "รือเสาะ" เด็กกลัวเราไม่ INTREND เลยแปลมาให้เรียบร้อยโรงเรียนคอลอกาเว (ว่างๆแวะเยี่ยมเพื่อนครู ร.ร.บ้านซากอ ร.ร.บ้านตามุง และสาวสวยบ้านคลองหงส์ ด้วยนะท่านครู