เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน
พฤศจิกายน 30, 2024, 01:49:45 PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น
ข่าว: เวบบอร์ดอวป.เป็นเพียงสื่อกลางช่วยให้ผู้ซื้อ และผู้ขาย ได้ติดต่อกันเท่านั้นและไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆ กับประโยชน์หรือความเสียหายที่อาจจะเกิดขึ้น
ประกาศหรือแบนเนอร์ในเวบไม่ใช่ตัวบ่งชี้ว่าสินค้านั้นมีคุณภาพหรือไม่
โปรดใช้วิจารณญาณในการตัดสินใจซื้อด้วยตัวเอง
 
   หน้าแรก   ช่วยเหลือ ค้นหา ปฏิทิน เข้าสู่ระบบ สมัครสมาชิก  
หน้า: 1 [2]
  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: ลูกติดเล่นเกมร้าน net  (อ่าน 2738 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
PU45™
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 3692
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 62457



« ตอบ #15 เมื่อ: ธันวาคม 28, 2009, 10:32:10 AM »


           คุณ GaBueNamKoy ให้แนวคิดแก้ไขดีครับ

           ผมผ่านจุดนั้นมาแล้ว ลูกๆจบ ป.ตรีหมดแล้ว คนโตกำลังต่อ ป.โท  ที่ผ่านมาเด็กๆก็รักเรียนไม่เกเร ถือว่าโชคดีครับ

บันทึกการเข้า

                
คมขวาน รักในหลวง
"จากดินแดนที่ราบสูงแห่งใบขวาน ข้ามแม่น้ำ ข้ามทะเล(ถ้านั่งเครื่อง) ข้ามภูเขา สู่ดินแดนแห่งด้ามขวาน "
Hero Member
*****

คะแนน 1830
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 19896


ดนตรี คืออาภรณ์ของปราชญ์


เว็บไซต์
« ตอบ #16 เมื่อ: ธันวาคม 28, 2009, 11:25:12 AM »

ลูกผมเรียน ม.1 ตอนนี้ไม่ได้เรื่องเลย ออกไปแนวเกเร ผมอยากจะทราบมีกิจกรรมยิงปืน แบบค้างคืนแบบเข้าค่ายฝึก 2-3 วัน  แบบครอบครัวพ่อลูกไปด้วยกัน เอารูปแบบทหาร จุดประสงค์ไม่ได้หวังยิงปืนหรอกครับ  แต่อยากให้ลูกมีระเบีบยวินัย  ไหว้
        มีลูกศิษย์คนหนึ่ง  เป่า แซกโซโฟน
สมัย ม. ต้น ติดเกมศออนไลน์  งอมแงม
ตอนนี้  แกติด "คลาริเน็ต" งอมแงม
เพิ่งซื้อ  เครื่องใหม่ส่วนตัว  ว่างเป็นนั่งฝึกเป่าทั้งวัน
และคิดจะเอาดี-เข้ามหาลัยฯ-เรียนต่อ สาขา ดนตรี
        ลองซื้อกีตาร์โปร่งให้เป็นของขวัญปีใหม่ สักตัวซิครับ
ไม่แน่  เขาอาจจะชอบ  และดนตรีทำให้จิตใจ  อ่อนโยนลงได้ ครับ
บันทึกการเข้า

คลิ๊ก ทริปจักรยาน   "บินเดี่ยว ทางไกล ตามใจฝัน"     ลูกอิสาน พลัดถิ่น  จากแดนดิน  "ไหปลาแดก"  เร่ร่อน รอนแรม เดินทางดั้นด้น  มาสู่  "โคนต้นสะตอ"
sharker
ชาว อวป.
Full Member
****

คะแนน 9
ออฟไลน์

กระทู้: 118


« ตอบ #17 เมื่อ: ธันวาคม 28, 2009, 12:38:50 PM »

กระบือ   เยี่ยม เยี่ยม

เคยมี ครู โรงเรียน มัธยม มาถามผมเรื่องนี้  ผมบอกการเล่นเกมส์ ก็เป็นความรู้ความสามาถอย่างหนึ่งที่เด็ก หาได้ด้วยตัวเอง
1. ให้เปลี่ยนมาเล่นที่บ้าน ถ้าไม่มีคอมไม่มีเนท ก็ต้องลงทุน เพื่อควบคุมเวลา และเงื่อนไขที่เรากำหนด
2. เล่นจนเก่งให้เขียนรายงาน เกี่ยวกับเกมที่เขารู้ เป็นขั้นเป็นตอน ตั้งแต่เริ่ม จนขั้นเทพ เขียนทุกวันที่เล่น ไม่จำเป็นต้องมาก เอาวันละย่อหน้า
3. ครบอาทิตย์มานั่งคุย สรุปกันว่าได้อะไรบ้าง ร่อน เอาสาระ และแง่ดีๆ เช่นถ้าหาเงินได้จากการขาย เลเวล หรือไอเท็ม  ก็สนับสนุน อะไรไม่สุจริตก็ยั้งไว้

ทั้งนี้ต้องพูดคุย ทำความเข้าใจ อย่าหักด้ามพร้าด้วยเข่า ให้เคารพความคิดเห็นของลูก และ ให้เขายึดมั่นในเกรียติเของเขา การรับผิดชอบ และได้แสดงความรู้เกี่ยวกับเรื่องที่เขารัก และมีความถนัด จะแปรเปลี่ยน ความมัวเมา ลุ่มหลงเป้นการเรียนรู้และ พัฒนาได้ครับ เยี่ยม
บันทึกการเข้า
สีอำพัน-รักในหลวง
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 258
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 4432



« ตอบ #18 เมื่อ: ธันวาคม 28, 2009, 12:56:10 PM »

ผมเองโตจนเป็นพ่อลูกสองแล้ว ก็ยังเล่นเกมส์ครับ เล่นมาตั้งแต่สมัยเรียน ปวส ทุกวันนี้ เวลา 17.00-18.00
ผมและเพื่อนๆ ก็จะนัดดวล Dota ครับ

สำหรับลูก ผมกำหนดเวลาให้เล่นครับ ถ้าวันปกติ การบ้านเสร็จให้เล่น 1 ชม วันหยุดก็ เล่น 1 พัก 4 ครับ
บันทึกการเข้า

อันวันใดไม่สำคัญเท่าวันนี้ เป็นวันที่สำคัญกว่าวันไหน
อันวันนี้สำคัญกว่าวันใด  วันไหนไหนไม่สำคัญเท่าวันนี้
Zeus-รักในหลวง
อะฮู้.....ไฮยีน่าก็เป็นแมวนะคราบบบ
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 817
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 10983


I'm going to make him an offer that he can't refus


« ตอบ #19 เมื่อ: ธันวาคม 29, 2009, 04:28:52 PM »

ต้องกำหนดเวลาเล่นครับ วันธรรมดาเล่นได้กี่โมงถึงกี่โมง วันหยุดเล่นได้กี่โมงถึงกี่โมง ปิดภาคเรียนเล่นได้กี่โมงถึงกี่โมง ก่อนไปเล่นเกมส์ต้องทำงานที่ตนเองรับผิดชอบให้เรียบร้อย เช่น ล้างจาน ถูบ้าน ฯลฯ ให้เรียบร้อย ก่อนสอบห้ามเล่น แต่ทดเวลาเล่นไปเป็นช่วงปิดภาคเรียนแทน(อยากเล่นให้เล่นทั้งวัน ผมเล่นได้ไม่ถึง 2 อาทิตย์ก็เบื่อครับ) สมัยผมแม่ใช้วิธีนี้ครับ และเล่นกับผมด้วย คือซื้อเกมส์มา ซื้อทีวีต่างหากมาอีกเครื่อง ให้ลูกเล่น แล้วก็หาเกมส์ที่ตัวเองเล่นได้ด้วย คือเกมส์ตัวต่อ (เทอร์ติส)  Grin
อาจเพิ่มเงื่อนไขเรื่องอื่น ๆ ไปด้วยในการเพิ่มหรือลดเวลาในการเล่นแต่ละวัน Smiley
ปัจจุบันผมก็เล่นเกมส์ออนไลกับเขาเหมือนกันครับ เอาพอขำ ๆ สนุก ๆ  Cheesy
บันทึกการเข้า

“A fear of weapons is a sign of retarded sexual and
emotional maturity.”
- Sigmund Freud

“ความกลัวอาวุธคือสัญญาณของความถดถอยทางเพศและวุฒิภาวะทางอารมณ์”
- ซิกมุนด์ ฟรอยด์
Kwan -รักในหลวง-
ชาว อวป.
Full Member
****

คะแนน 11
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 260


BU14 (9โมง)


« ตอบ #20 เมื่อ: ธันวาคม 31, 2009, 10:49:29 AM »

ขอบคุณพี่น้องชาว อวป.ทุกท่านครับที่ให้คำแนะนำและจะนำไปปรับใช้ครับ  ไหว้
บันทึกการเข้า

your-ประชาธิปไตย
Sr. Member
****

คะแนน 925
ออฟไลน์

กระทู้: 509


« ตอบ #21 เมื่อ: ธันวาคม 31, 2009, 11:30:13 AM »

เจ้ากรรมนายเวรที่อาฆาตเราหนักที่สุด ก่อกรรมไว้กับเค้ามากที่สุด จะมาเกิดเป็นลูกเราครับ เพราะลูกแบบนี้จะคอยแต่สร้างปัญหา ดึงคนเป็นพ่อแม่ให้ต่ำลง และคนเป็นพ่อแม่ไม่สามารถทำอะไรลูกได้ ปัญหามันคงเริ่มเกิดตั้งแต่การอบรมสั่งสอน การปลูกฝังวินัยตั้งแต่อายุยังน้อย ไม่มีกิจกรรมร่วมกับครอบครัว สเน่ห์ของเกมส์คือความสนุก ตื่นเต้น ความระทึกใจ การได้ปลดปล่อยสัญชาตญาณและจินตนาการ ทางแก้คือต้องหากิจกรรมที่มีลักษณะแบบเดียวกัน เช่นดนตรีหรือกีฬา แต่ทั้งนี้ต้องดูที่ทักษะและระดับความเฉลียวฉลาดของเด็กประกอบด้วย เด็กอายุประมาณนี้ยังปรับพฤติกรรมได้ แต่คนเป็นพ่อแม่ต้องสนับสนุนอย่างใกล้ชิด แนะนำให้เลือกกีฬาที่ช่วยเสริมสร้างกล้ามเนื้อ ทักษะการเคลื่อนไหว และสังคม เพราะจะช่วยได้มากกว่าดนตรี เช่น เทเบิลเทนนิส ฟุตบอล แบตมินตัน เป็นต้นครับ รวมถึงอาจหัดให้เล่นดนตรีง่ายๆเช่นคีย์บอร์ด กีต้าร์ ควบคู่ไปด้วย เพราะเด็กจะได้ใช้ช่วงเวลาแลกเปลี่ยนประสบการณ์กับเพื่อนวัยใกล้เคียงกัน ถ้าเป็นยิงปืนที่มีผู้ฝึกสอนเด็กอาจรู้สึกเหมือนถูกควบคุมบังคับ อาจไม่ชอบ รอให้โตกว่านี้ดีกว่า ที่สำคัญคือต้องดูที่ทักษะ ความชอบของเด็กและไม่บังคับ
บันทึกการเข้า

"ข้าพเจ้าต่อสู้เพื่อคุณธรรมที่อยู่ในใจของข้าพเจ้า ใครที่ขัดขวางคุณธรรมนั้น ไม่ว่าจะเป็นผู้ใด เราจะถือว่าเป็นศัตรู"
ประเทศไทย รวมเลือดเนื้อชาติเชื้อไทย เป็นประชารัฐ...
terry
ชาว อวป.
Sr. Member
****

คะแนน 66
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 769



« ตอบ #22 เมื่อ: ธันวาคม 31, 2009, 01:36:12 PM »

น่าเห็นใจมากครับ น้องชายผมก็เคยเป็นแบบนี้ เกเร มากๆ ครับ พ่อผมใช้วิธีการที่รุนแรง ปรากฎหว่า น้องชายเตลิด เลยครับ ยิ่งเอาไม่อยู่
อยากให้ จขกท. ใจเย็นๆ ครับ ค่อยๆ หาวิธีการแก้ไขไป ค่อยๆ ปรับไป

ถ้าจะแนะนำก็คือว่า ซื้อคอมพ์ ให้ลูกเล่นที่บ้านเลยครับ อยู่ที่บ้านไม่มั่วสุม แถมยังจำกัดเวลาได้ ให้เล่นวันละกี่ชั่วโมงก็ว่าไป
เอาใจช่วยครับ
บันทึกการเข้า

deore XT
บุคคลทั่วไป
« ตอบ #23 เมื่อ: ธันวาคม 31, 2009, 07:12:06 PM »

เห็นโค้ชเงาะที่ราชบุรี เขาเอาเด็กมีปัญหา ติดเกมส์ แว๊นส์ ก้าวร้าว มาเข้าทีมฝึกปั่นจักรยาน

ฝึกจนลงแข่งขันได้อันดับในสนาม เด็กในทีมก็มีพัฒนาการที่ดีขึ้นทั้งร่างกายและจิตใจ

ลองชวนลูกมาเล่นกีฬา แคมป์ปิ้ง เดินป่า หรือกิจกรรมใดๆที่พ่อแม่ลูกมีส่วนในการร่วมทำดูครับ

เรื่องเล่นเกมส์เล่นแต่เพียงพอดีมันก็มีประโยชน์อยู่ ไม่ถึงกับต้องไปห้ามเขาเล่นเลยครับ  Smiley
บันทึกการเข้า
E_mail
บุคคลทั่วไป
« ตอบ #24 เมื่อ: มกราคม 02, 2010, 10:59:38 AM »

เอาใจช่วยเจ้าของกระทู้ครับ  Smiley ผมเองก็เคยติดเกมส์งอมแงมมาตั้งแต่เด็กๆ กว่าจะเลิกเล่นก็จบมหาลัยซะแล้ว โดนชก

ตอนมหาลัยช่วงนึงที่ติดงอมแงมนี่ก็เล่นห้าโมงเย็นยันตีห้าเกือบทุกวันเลยครับ แล้วก็เลิกเล่นหนักๆแบบนั้นไปเพราะเล่นไปถึงจุดที่น่าจะเรียกว่าสูงสุดแล้วที่เราจะไปได้
หลัีงจากนั้นก็เลยเลิกติดเกมส์ครับ แต่ก็ยังมีเล่นบ้างนิดๆหน่อยๆ  Cheesy

ลูกชายคนโตของอาผมต้องออกจากวิศวะฯลาดกระบัง ไปเรียนบริหารฯม.เอกชนเพราะติดเกมส์ออนไลน์ครับ

อ้างว่าเรียนหนัก,ไม่ไหว แต่ผมรู้ว่าเพราะมันติดเกมส์จนร่วงแล้วก็อยากทุ่มเทเวลาให้เกมส์ออนไลน์มากกว่า....ในงานเลี้ยงเมื่อต้นธ.ค.บังเอิญมันมานั่งข้างหลังได้ยินมันตอบเพื่อนที่ถามไปว่า"พ่อบอกว่าเรียนมหาลัยเพื่อเอาสังคมเท่านั้นแหละ ไม่ได้ใช้อะไรหรอก"

ไม่ได้สำนึกใส่กะลาหัวเลย ว่านั่นพ่อมรึงเค้าเอาไว้ตอบแก้เกี้ยวเวลาญาติๆเค้าถาม ..... ฮ่วย  Tongue
บันทึกการเข้า
หน้า: 1 [2]
  พิมพ์  
 
กระโดดไป:  

Powered by MySQL Powered by PHP Powered by SMF 1.1.4 | SMF © 2011, Simple Machines Valid XHTML 1.0! Valid CSS!
หน้านี้ถูกสร้างขึ้นภายในเวลา 0.08 วินาที กับ 22 คำสั่ง