สมัยนี้ มีเทคโนโลยี หลายอย่างช่วยครับ...
ไม่ว่าจะเป็น wifi จาก Notebook การบันทึกภาพและอัดเสียงจากโทรศัพท์ เครื่องคิดเลขในโทรศัพท์ สารพัด
ไม่ว่าจะพาใครไปซื้อปืน แม้แต่คนซื้อใช้เงินไต้หวันมาซื้อ คริ คริ
ไม่ว่าจะกินกาแฟกี่แก้ว...ได้กินบ้าง ไม่ได้กินบ้าง......
สุ จิ ปุ ลิ และนำมาพิจารณา ครับ...
ช่วยคุณได้....
ไปซื้อปืนครับ ไม่ได้ไปอัฟกัน....คริ คริ ไม่ต้องกลัวครับ
ตอนนี้อยู่กระบี่ ครับอยากไปซื้อปีหน้า (อีก1 วันละ) ซื้อแล้วจะนำกลับไงไม่รู้เลยครับ
ขึ้นเครื่องบินได้ป่าวครับ โปรดแนะนำด้วย
ก่อนขึ้นไปซื้อซักหนึ่งอาทิตย์ โทรสอบถามราคา พร้อมจดไว้ ต่อได้ก็จด ต่อไม่ได้ก็จด
แล้วเผื่อเวลาซักสองวันครับ....สำหรับที่ กทม. อย่ากำหนดเวลามากระชั้นไป....คริ คริ
ถือว่ามาเที่ยวด้วย....ก็ดีครับ....
จากนั้น ก็มาลุยเลย ร้านปืน.... ผมซื้อคนเดียวครับ...ต่อเอง ซื้อเอง
ถามดะ ครับ ปืนเป็นชื่อร้านหรือชื่อบุคคล ปืนปีไหน ตัดยอดให้หรือไม่ คิดราคาเท่าไหร่....
มีอะไรแถมหรือไม่ เอกแม็กฯ เดียวเท่าไหร่ สองแม็ก สามแม็กเท่าไหร่
ถามแล้วจดครับ...ในช่องหมายเหตุนั่นแหละ.....การจด มันจะช่วยให้คุณประหยัดทั้งเวลาและเงิน
ซื้ออย่างอื่น ซื้อคนเดียวได้ พอจะซื้อปืนเท่านั้นแหละ......กลัวสารพัด...คริ คริ
ไปซื้อปืนครับ ไม่ได้ไปรบ.....กร๊ากกกกกกกกก
ใบแบบ ป.๓ ยังไม่ต้องให้ใครดู....เก็บไว้กับตัว....
ให้ดูก็ต่อเมื่อ จะซื้อเท่านั้น
ที่สำคัญ...ผมบอกตรง ๆ สำเนียงทองแดงของคนปักษ์ใต้และท่าทางแกว่ง ๆ ของคน ตจว.
ความคิดฝังหัวของปืนมีสารพัดเกรด นี่แหละครับ
คือ อาหารอันโอชะของร้านปืน ทีเดียว...คริ คริ
ไปซื้อปืนครับ ตังค์ยังอยู่กับเรา ป.๓ ยังอยู่กะเรา...ไม่ต้องไปกลัวครับ
ทุกร้านอยากขายทั้งนั้นแหละครับ....
จากนิ้ว...ที่จิ้มแป้น...
