นั่งรอปืน ขมขื่นใจ ไฟสุมอก เห็นจิ้งจก เห็นตุ๊กแก แหมไม่ไหว
เห็นอะไร ผ่านตานิด หงุดหงิดใจ เห็นเรื่องเล็ก เป็นเรื่องใหญ่ ไม่ไหวเลย
เจ้าประคุณ แม่ทูนหัว พี่มัวหมอง พี่ขอร้อง ให้น้องนาง จงวางเฉย
อย่าพูดถึง เจ้าปืนดี ของพี่เลย ห้ามเจ้าเอ่ย ถึงAirArm ซักสามวัน
หากไม่เชื่อ เอ่ยวาจา ขึ้นมาทัก ว่าที่รัก ไหนปืนดี ที่ใฝ่ฝัน
น้องอาจล้ม ทั้งยืนหนา อย่าว่ากัน เพราะพี่นั้น มันปวดแสบ แทบลงแดง....
จะนั่งรอ ไปทำไม ให้เมื่อยเล่า ใยไม่เอา เอนตัวลง ดีกว่าไหม
จะไปมอง ไอ้จิ้งจก มันไปไย แล้วทำไม ไปมองหา ตุ๊กแกมัน
หากอะไร ผ่านตานิด หงุดหงิดนัก ขอให้พัก สายตาเถิด จงเชื่อฉัน
หลับสักนิด จิตปลอดโปร่ง โล่งชีวัน ด้วยตัวฉัน ทำมาหลาย ครั้งแล้วเอย
นี่ขนาด จะลงแข้ง กับที่รัก หากศรีจัก ทำตัว ไม่วางเฉย
มาพูดเอ่ย ถึงปืนดี ของพี่เลย ผมก็เลย ขอถือหาง ข้างศรีคุณ
คนที่ล้ม ทั้งยืนนั้น ฉันว่าไม่ ใช่คนไกล ใครดอก ที่โดนฉุน
คนที่้ล้ม ผมว่า เป็นตัวคุณ กลิ้งรุนรุน อยู่ข้างเตียง เคียงเท้าเมีย...
