พี่ๆ ที่เป็นข้าราชการ และพี่ๆ ราษฎร มีความรู้สึกอย่างใด กับการเป็นข้าราชการ ในปัจจุบัน ครับ
สำหรับตัวผม รู้สึกเบื่อ เซ็ง ซึ่งไม่เคยรู้สึกมาก่อน ผมเป็น ขรก.พลเรือน เดี๋ยวนี้จะเลื่อนระดับ
มันมีราคา ค่างวด มีการเสนอขาย เสนอซื้อ เรื่องทำนองนี้ ปรบมือข้างเดียวไม่ดัง จะด่าฝ่าย
การเมืองข้างเดียว ย่อมไม่ยุติธรรม มันจะมีวิธีอย่างไร ที่จะป้องกันคนชั่ว มีอำนาจ
อีกไม่นาน เวลาสวมเครื่องแบบข้าราชการ คงต้องเอาปี๊ปคลุมหัว ไม่มีหน้าจะไปมองหน้า
ราษฎร เพราะตำแหน่งแห่งหน ต้องซื้อหาด้วยเงิน
ถ้าเอาเรื่องนี้เป็นตัวตั้ง
ผมลาออกจากราชการไปนานแล้วครับ
และไม่ได้หมายความว่าลาออกแล้วจะอดตาย
คิดว่าคงมีฐานะ มากกว่าการรับราชการครับ
ผมรับราชการ ๒๐ ปี ได้สองขั้น ๑ ครั้ง ครับ
ความดีความชอบที่ได้ คือเห็นเด็ก ๆ มีพัฒนาการ
ที่ดีในด้านดนตรี และเป็นคนดีของสังคม
เมื่อวันที่ ๑๖ ได้รับโทรศัพท์ จาก พวกที่จบ ๆไปแล้ว
และมีงานมีการทำ บอก "กราบคาระวะครับครู ผมไม่เคยลืมครู
ที่จับมือผมฝึกหัดดนตรี " เขาคงเคยเห็นที่ผมปฏิบัติต่อครูของผม
"ผมไม่ได้สอนเขาแต่ดนตรี ผมสอนชีวิต-ความเป็นคน ให้กับเขาด้วย"
เหมือนที่เคยโม้ หลายครั้ง ที่บางเรื่องเขาปรึกษาผมก่อนพ่อแม่เขาอีก
ก็ผมเองผมก็ได้รับการสั่งสอนมาจากครูโบราณของผมมาอย่างนี้
ยังจำโน้ตเพลง "นานเท่าไหร่ก็จะรอ"ได้ โน้ตที่ท่านเขียนตรงชื่อเพลง
คือ "นานเท่าไหร่ก้อจะรอ" ท่านไม่ได้ใช้ไม้ใต่คู้
ท่านมิได้สอนตามหน้าที่ ในชั่วโมง หันหลังให้กระดานแล้วจบกันไป
หรือประสิทธิ์ประสาทแต่ความรู้ด้านดนตรีเพียงอย่างเดียว
แต่ท่านสอน "ชีวิต-ความเป็นคน" ด้วย
นอกเรื่องไปรึเปล่าครับนี่
ทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุด หรือยัง ครับ
สังคมเลวเพราะ(คนชอบคิดว่าแต่ตัวเองดี กว่าชาวบ้านเขา แท้ ๆ)
คนดี ท้อแท้
ก้มหน้าก้มตาทำงานให้สมกับที่เป็น "ข้าฯของพระราชา"เถอะครับ
