นึกขึ้นได้เลย เดือนหน้าปันจะครบ5ขวบแล้ว
เมื่อวันที่1ช่วงเช้า มีเด็กๆเล่นกันเยอะแยะ มีคนหอบเอาที่เป่าลูกโป่งฟองสบู่มาแจกให้เด็กๆเล่นกัน กิ๊วก๊าวกันสนุกสนานเชียว
พอเสร็จงานก็จะแยกย้ายกันไปอีกที่นึง ปันถือชุดเป่าลูกโป่งเดินมุดไปมุดมาหาทั่วหน้างาน บอกว่าอันอันนี้ไม่ใช่ของปัน อันนี้ไม่ใช่ของปัน ปันจะหาของปัน
ก็มีคนมาทำใจดีบอกปันว่า...ไม่เป็นไรหรอก ปันเอาอันนี้กลับไปก้ได้
ปัน มองหน้า ทำหน้าจริงจังแล้วตอบชัดแจ๋วว่า ....
"ไม่ได้อ่ะ อันของหนูหนูทำหกเหลือนิดเดียวแล้ว อันนี้มันของคนอื่น มันไม่หก เหลือเยอะ เดี๋ยวคนอื่นจะเสียใจนะ" ..... เสียงคนที่ยืนคุยกันอยู่เงียบกริบขึ้นมากระทันหัน........................................................
ผม โอ้ ..... พ่อมีความสุข ...... ได้ยินที่ลูกพูดแล้ว มีความสุขยิ่งกว่าที่ใครๆมาบอกว่าลูกพ่อหน้าตาน่ารักเป็นร้อยเท่าเลย
ถึงตอนค่ำ เด็กๆเยอะมากกกกกกกกกก แต่มีแต่คนจะอยากกอดแบ่งปัน ผู้หลักผู้ใหญ่ในครอบครัวเข้ามาถึงก็ถามหาแต่ปัน
